Głupia książeczka , próbójąca nam wmówić, że dziewczęta z marszu mogą dowodzić flotami.

Głupia książeczka , próbójąca nam wmówić, że dziewczęta z marszu mogą dowodzić flotami.

Wiele tu opinii o tej książce. Zarówno negatywnych jak i pozytywnych. Co zaskakująco wszystkie są trafne. Historia jest nad wyraz sztampowa. Nie chcę tu kopiować opinii innych. Jedyne co dodam od siebie to, że w tym s-f niewiele jest science za to wiele fiction. Szczególnie opisy walk w kosmosie z nauką nie mają nic wspólnego. Po przeczytaniu "Zaginionej floty" Jacka Campbella, gdzie walki w kosmosie przedstawione były bardzo realistycznie ciężko jest znieść to jak je opisuje Kennedy Hudner.
Jednakże czyta się to bardzo dobrze :-)
Zabieram się za tom 3.

Wiele tu opinii o tej książce. Zarówno negatywnych jak i pozytywnych. Co zaskakująco wszystkie są trafne. Historia jest nad wyraz sztampowa. Nie chcę tu kopiować opinii innych. Jedyne co dodam od siebie to, że w tym s-f niewiele jest science za to wiele fiction. Szczególnie opisy walk w kosmosie z nauką nie mają nic wspólnego. Po przeczytaniu "Zaginionej floty" Jacka...

II część jak dla mnie wybitne space opery. Polecam!

II część jak dla mnie wybitne space opery. Polecam!

Trochę mam wyrzuty sumienia, że to czytam, bo to taka odmóżdżająca głupota... ale cóż, każdy ma swoje guilty pleasers. Niby schematyczna historyjka, czarno-biały konflikt z mało wyszukanymi alegoriami nt. tego które imperium jaki współczesny nam naród reprezentuje, do tego z płaskimi bohaterami, marysuizm aż razi po oczach. Ale wciąga i to jest najważniejsze!

Nie jest to lektura inteligentna, poziom nieco większy niż seria filmów o Rambo, na dodatek irytująco poprawna politycznie w najgłupszy możliwy sposób (większość znaczących postaci jest kobietami, a mężczyznom przypada zazwyczaj rola czarnych charakterów).

Nie polecam absolutnie, kiepska lektura, nie czytajcie ;). I muszę kończyć, idę czytać kolejną część!

Trochę mam wyrzuty sumienia, że to czytam, bo to taka odmóżdżająca głupota... ale cóż, każdy ma swoje guilty pleasers. Niby schematyczna historyjka, czarno-biały konflikt z mało wyszukanymi alegoriami nt. tego które imperium jaki współczesny nam naród reprezentuje, do tego z płaskimi bohaterami, marysuizm aż razi po oczach. Ale wciąga i to jest najważniejsze!

Nie jest to...

Dlaczego nie mogę się oprzeć wrażeniu, że czytam mocno uproszczona wersję o Honor Harrington? Czy tylko ja tak mam? ;)

Dlaczego nie mogę się oprzeć wrażeniu, że czytam mocno uproszczona wersję o Honor Harrington? Czy tylko ja tak mam? ;)

Jak dla mnie naprawdę świetna seria. Czytałem nie mogąc oderwać się od książki. Bardzo fajnie opisane walki w kosmosie szczególnie z taktycznego punktu widzenia. Widać, że autor przemyślał wszystko dokładnie. Do tego światy, społeczności, a także ludzie opisani w sposób pokazujący naszą naturę. Z czystym sumieniem polecam każdemu szukającemu dobrej książki tego gatunku.

Jak dla mnie naprawdę świetna seria. Czytałem nie mogąc oderwać się od książki. Bardzo fajnie opisane walki w kosmosie szczególnie z taktycznego punktu widzenia. Widać, że autor przemyślał wszystko dokładnie. Do tego światy, społeczności, a także ludzie opisani w sposób pokazujący naszą naturę. Z czystym sumieniem polecam każdemu szukającemu dobrej książki tego gatunku.

W niczym nie ustępuje części pierwszej. Dobra odmóżdżająca military s-f. Autor czerpie garściami z klasyków (choć do Clarka , Lema i Dicka to nie ma nawet podejścia) i całkiem sprawnie mu to wychodzi. Problem, w tym, że nie jest zbyt oryginalny. Kolejna kopia kopii. Dodatkowo zbyt wiele cudownych zbiegów okoliczności oraz wkurzający główni bohaterowie (takie natężenie geniuszy w jednym pokoleniu dodatkowo umiejscowionych w jednym miejscu i będących dobrymi przyjaciółmi jest nieprawdopodobne.

W niczym nie ustępuje części pierwszej. Dobra odmóżdżająca military s-f. Autor czerpie garściami z klasyków (choć do Clarka , Lema i Dicka to nie ma nawet podejścia) i całkiem sprawnie mu to wychodzi. Problem, w tym, że nie jest zbyt oryginalny. Kolejna kopia kopii. Dodatkowo zbyt wiele cudownych zbiegów okoliczności oraz wkurzający główni bohaterowie (takie natężenie...

om drugi już widocznie obszerniejszy niesie ze sobą sporo nowego. I to jest pierwsze zaskoczenie, ponieważ po kilku dziecinnie przewidywalnych rozdziałach następuje niesamowity zwrot akcji.

Niby każdy wie co się stanie. Możliwości były dwie – albo odwet Viktorii, który zapowiadano pod koniec tom I, albo druga faza ataku Dominium. Właściwie oba te „ale” udało się pogodzić. To jednak nie wszystko.

Do akcji wkraczają nowi gracze. Sytuacja Viktorii się rozwija, natomiast Dominium odkrywa kolejne karty. Zupełnie równolegle prowadzony jest wątek tajemniczego Cesarstwa. I tu właśnie następują najciekawsze zwroty, które wpływają znacząco na fabułę. Nie jest już ona taka przewidywalna jak na początku.

Bohaterowie dojrzewają ekspresowo, sytuacja polityczna zmienia się z każdą chwilą. Następują zmiany, roszady i zawiązują się nowe sojusze. Najbardziej jednak cieszy mnie rozwój postaci – w odróżnieniu od poprzedniego tomu, bohaterowie wydają się myśleć bardziej trzeźwo. Odkładają na bok prywatne spory, zamiast których rozwiązują palące problemy i jednoczą się w obliczu wroga.

To cieszy. I choć z góry wiadomo kto wygra ten pojedynek, to jednak mimo wielu zwrotów serwowanych przez autora do końca czuje się pewną niepewność o przetrwanie cywilizacji Viktorii.

Polecam, choć cykl nie jest odkrywczy, a autor często rozmienia się na drobne próbując pisać głębię bohaterów, to jednak warto zapoznać się z historią.

om drugi już widocznie obszerniejszy niesie ze sobą sporo nowego. I to jest pierwsze zaskoczenie, ponieważ po kilku dziecinnie przewidywalnych rozdziałach następuje niesamowity zwrot akcji.

Niby każdy wie co się stanie. Możliwości były dwie – albo odwet Viktorii, który zapowiadano pod koniec tom I, albo druga faza ataku Dominium. Właściwie oba te „ale” udało się pogodzić....

Dobrze się czyta. Lubie takie pozycje, ale nic zaskakującego. Ot przyjemna historyjka dla miłośników gatunku na wolny wieczór.

Dobrze się czyta. Lubie takie pozycje, ale nic zaskakującego. Ot przyjemna historyjka dla miłośników gatunku na wolny wieczór.

Druga część wita nas w środku wojny Wikowie zostali zepchnięci do Azylu gdzie odpierają ataki Dominium. Głowna bohaterka jest na skraju załamania nerwowego obwiniając się o stratę ludzi oraz wysłanie przyjaciółki na pewną śmierć. Tymczasem Cookie Sanchez razem z jedynym ocalałym komandosem przebywają na statku dominium o nazwie "Tartarus" gdzie są traktowani tak "delikatnie' jak żołnierze którzy wpadli w łapy NKWD. Istnieje jednak szalony plan nie tylko odbicia ich z rąk wroga ale także pokonania Dominium. Książka nadal ma swój urok i dość wartką akcję, z dobrze przemyślanymi zwrotami akcji (czasami zaskakującymi) ale końcówka pozostawia wiele niedomówień i niezamkniętych spraw, szczególnie jeżeli chodzi o trzecią stronę tego konfliktu (która pomaga Dominium ale sama nie angażuje się w walkę) czyli Cesarstwo Tilleke, więc niestety musimy czekać na tom trzeci który pojawi się nie wiadomo kiedy. W sumie niezłe czytadełko z serii tych przeczytam raz i pewnie nie wrócę do niego więcej.

Druga część wita nas w środku wojny Wikowie zostali zepchnięci do Azylu gdzie odpierają ataki Dominium. Głowna bohaterka jest na skraju załamania nerwowego obwiniając się o stratę ludzi oraz wysłanie przyjaciółki na pewną śmierć. Tymczasem Cookie Sanchez razem z jedynym ocalałym komandosem przebywają na statku dominium o nazwie "Tartarus" gdzie są traktowani tak...