Zimowy ogród

Trudno nie zauważyć powielenia tego samego schematu bohaterów i ich jednowymiarowości, każdego z bohaterów da się określić właściwie jednym słowem. Poza tym - ktoś tu się chyba za bardzo zainspirował "Jeźdźcem miedzianym"...

Trudno nie zauważyć powielenia tego samego schematu bohaterów i ich jednowymiarowości, każdego z bohaterów da się określić właściwie jednym słowem. Poza tym - ktoś tu się chyba za bardzo zainspirował "Jeźdźcem miedzianym"...

Pokaż mimo to

Nasze dorosłe życie determinuje - w mniejszym lub większym stopniu - przeszłość, to czego doświadczyliśmy w dzieciństwie, wczesnej młodości, wśród bliskich osób, to, czym zostaliśmy obdarzeni lub co straciliśmy, czy dane nam było doznać miłości czy tylko bólu, straty czy poczucia porzucenia. O tym jest również ta książka, choć nie tylko; wzruszająca książka, która wywołuje ból, niewyobrażalną rozpacz, ale która też pokazuje, że miłość, bliskość, upór i nieograniczone pokłady cierpliwości mogą zdziałać cuda, mogą przywrócić do życia, mogą pomóc otworzyć serce i mówić o rzeczach z przeszłości już bez strachu, choć nie bez bólu.

Meredith i Nina Whitson nie pamiętają, aby ich matka Anja obdarzała je prawdziwym macierzyńskim uczuciem, okazała im czułość czy dowody miłości. To ojciec dawał im w dwójnasób te wszystkie uczucia, on je przytulał, obdarzał ciepłem, zabierał na wycieczki, poświęcał każdą wolną chwilę. Dziś obie są już dorosłe i obie bardzo różnią się od siebie, tak samo jak wyobrażenie szczęścia. Meredith zajmuje się dziećmi i rodzinną firmą, Nina została znaną fotoreporterką i wciąż podróżuje w różne zakątki świata.
Kiedy ich ukochany ojciec zapada na ciężką chorobę, córki są przy nim, jest też Anja - zamknięta w sobie, chłodna wobec córek, ale kochająca bez granic swego męża Evena. Przed śmiercią wymusza on na żonie swoistą obietnicę - ma opowiedzieć córkom do końca bajkę, którą rozpoczęła wiele lat temu i nigdy nie skończyła. Kobieta milczy, nie zamierza niczego opowiadać, zaczynają wracać wspomnienia, destrukcyjnie wpływające na jej zachowania, psychikę; opiekująca się matką Meredith, nie dając rady z wszystkimi obowiązkami, decyduje się na umieszczenie jej w domu opieki. Zdecydowanie sprzeciwia się temu Nina, która po powrocie z wyjazdu służbowego zabiera matkę do domu i podejmuje się opieki nad nią.
Nina obsesyjnie chce poznać prawdę, przeszłość matki, tak skrzętnie skrywaną i to ona zmusza matkę do spełnienia obietnicy danej mężowi; co kilka dni sama wysłuchuje fragmentami tej tajemniczej bajki, ale niebawem i jej siostra zaczyna interesować się tą historią. Jednak ta bajka to nie wytwór wyobraźni, to historia życia Anji sprzed okresu, kiedy poznała swego zmarłego niedawno męża. Powoli na jaw wychodzą sekrety, które wstrząsną całą rodziną, które zmienią niemal całe jej życie i pozwolą zrozumieć przeszłość matki. Córki poznają historię wielkiej miłości, która miała swój początek w połowie lat trzydziestych w Leningradzie, miłości trudnej, ale szczęśliwej, z babcią, matką, mężem i dwójką ukochanych dzieci u boku, a potem w czasach drugiej wojny światowej, w mroźnym mieście oblężonym przez wojska hitlerowskie, odciętym całkowicie od świata, gdzie głód zabijał tysiące ludzi dziennie, gdzie brakowało żywności, gdzie marzyło się o przetrwaniu, o ucieczce... Nie wszystkim to było dane, nie wszyscy potrafili się uporać ze stratą bliskich, z ich śmiercią.

Piękna i wzruszająca książka i choć czytałam już niejedną powieść o oblężonym Leningradzie, niejeden dokument, to za każdym razem budzą one we mnie ogromne emocje, niewyobrażalny ból i zastanawiam się, jak silny potrafi być człowiek, jak bardzo zdeterminowany, jak bardzo musi kochać... Smutna, przytłaczająca, ale z optymistycznym zakończeniem.

Nasze dorosłe życie determinuje - w mniejszym lub większym stopniu - przeszłość, to czego doświadczyliśmy w dzieciństwie, wczesnej młodości, wśród bliskich osób, to, czym zostaliśmy obdarzeni lub co straciliśmy, czy dane nam było doznać miłości czy tylko bólu, straty czy poczucia porzucenia. O tym jest również ta książka, choć nie tylko; wzruszająca książka, która wywołuje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podobała mi się zdecydowanie bardziej, niż poprzednia książka autorki, którą czytałam. Nie znaczy to jednak, że podobała mi się bardzo. Trudno nie zauważyć, iż pisarka chętnie powiela utarte schematy, podobnie prowadzi opowieść i jednakowo charakteryzuje bohaterów.

Sama warstwa fabularna niezachęcająca i trochę nudna. Postaci jednowymiarowe, zdaje się chwilami, że dysponują bardzo ograniczoną gamą uczuć. Jeśli już któraś ma cechę charakterystyczną, to podkreśla się ją średnio co trzy strony. A nuż czytelnik zapomni, że to ta, która lubi sprzątać.

To co trzyma poziom to bajka opowiadana córkom przez matkę. Opowiastka ewoluuje z każdym rozdziałem. To na nią czekałam przez kolejne strony. W tych częściach autorka dała prawdziwy popis umiejętności literackich. Zdarzenia są niemalże namacalne, jakby działy się tuż obok. Tragedie ludzkie wstrząsające i niejednokrotnie doprowadzające czytelnika do łez. Nie mogłam się oderwać od lektury mimo, że sprawiła mi sporo bólu.

Myślę, że gdyby postawić jednie na opowieść wojenną, trochę ją rozbudować, powstałaby książka mistrzowska. A tak jest jedynie, i aż, dobra.

Podobała mi się zdecydowanie bardziej, niż poprzednia książka autorki, którą czytałam. Nie znaczy to jednak, że podobała mi się bardzo. Trudno nie zauważyć, iż pisarka chętnie powiela utarte schematy, podobnie prowadzi opowieść i jednakowo charakteryzuje bohaterów.

Sama warstwa fabularna niezachęcająca i trochę nudna. Postaci jednowymiarowe, zdaje się chwilami, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa książka, szybko i przyjemnie się czytało. Końcówka i ogólnie druga część książki były dość zaskakujące co oczywiście jest na plus.
Jeśli komuś podobał się "Słowik" to ta książka również powinna przypaść do gustu.

Ciekawa książka, szybko i przyjemnie się czytało. Końcówka i ogólnie druga część książki były dość zaskakujące co oczywiście jest na plus.
Jeśli komuś podobał się "Słowik" to ta książka również powinna przypaść do gustu.

Pokaż mimo to

Niezwykle poruszająca, wiele razy doprowadziła mnie do łez. Napisana językiem, który dobrze i szybko się czyta, co powoduje, że płyniemy przez historie bohaterów. Poza tym bardzo doceniam pięknie rozbudowany wizerunek Rosji, przedstawiony tak, że ma się ochotę pojechać tam na weekend. Książka zdecydowanie niezwykła.

Niezwykle poruszająca, wiele razy doprowadziła mnie do łez. Napisana językiem, który dobrze i szybko się czyta, co powoduje, że płyniemy przez historie bohaterów. Poza tym bardzo doceniam pięknie rozbudowany wizerunek Rosji, przedstawiony tak, że ma się ochotę pojechać tam na weekend. Książka zdecydowanie niezwykła.

Pokaż mimo to

Cudowna opowieść o relacjach rodzinnych, które ewoluują z kazda przeczytaną stroną. Poznajemy główną bohaterkę przez pryzmat jej męża oraz córek a także dzięki opowiesciom jakie snuje. Jest to bardzo ciekawa koncepcja. Zakonczenie jest dokladnie takie na jakie zasluguje bohaterka - w pewnym sensie bajkowe.

Cudowna opowieść o relacjach rodzinnych, które ewoluują z kazda przeczytaną stroną. Poznajemy główną bohaterkę przez pryzmat jej męża oraz córek a także dzięki opowiesciom jakie snuje. Jest to bardzo ciekawa koncepcja. Zakonczenie jest dokladnie takie na jakie zasluguje bohaterka - w pewnym sensie bajkowe.

Pokaż mimo to

Piękna historia... Pełna magii i nostalgii.
Czytałam w trakcie pracy i przepadłam, szkliste oczy na koniec książki gwarantowane.

Piękna historia... Pełna magii i nostalgii.
Czytałam w trakcie pracy i przepadłam, szkliste oczy na koniec książki gwarantowane.

Pokaż mimo to

Warto przeczytać choć zakończenie jak wygrana 6 w lotto :) Polecam

Warto przeczytać choć zakończenie jak wygrana 6 w lotto :) Polecam

Pokaż mimo to

Niestety autorka "Słowika" tym razem mnie rozczarowała. Sam pomysł na historię ciekawy i początek zapowiadał się naprawdę obiecująco - nieszablonowi bohaterowie, dość głęboka i wyglądająca autentycznie analiza psychologiczna. Niestety, jak dla mnie książka była trochę na siłę przeciągana, spokojnie mogłaby być o połowę krótsza bez straty dla fabuły. Z czasem straciła też dla mnie na autentyczności - bohaterowie, którzy przez całe swoje życie prezentowali określone cechy, nagle w ciągu kilku dni zmieniali się o 180 stopni. Zakończenie totalnie w stylu hollywoodzkim, zupełnie nie przypadło mi do gustu. Wszystkie problemy rodzinne, które narastały przez cały czas trwania historii, zostały w zbyt łatwy sposób rozwiązane. Szkoda. Ten pomysł miał potencjał na bardzo klimatyczną, autentyczną opowieść, bez spektakularnych hollywoodzkich happy-endów, ale ta szansa została pogrzebana. Na plus oceniam język, powieść została napisana w sprawny sposób i mimo swojej rozciągłości, czytało się ją dość dobrze. Historie wojenne były przejmujące i stanowią najmocniejszy punkt tej książki.

Niestety autorka "Słowika" tym razem mnie rozczarowała. Sam pomysł na historię ciekawy i początek zapowiadał się naprawdę obiecująco - nieszablonowi bohaterowie, dość głęboka i wyglądająca autentycznie analiza psychologiczna. Niestety, jak dla mnie książka była trochę na siłę przeciągana, spokojnie mogłaby być o połowę krótsza bez straty dla fabuły. Z czasem straciła też...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wzruszająca historia kobiety, która przeżyła piekło wojny.

Wzruszająca historia kobiety, która przeżyła piekło wojny.

Pokaż mimo to