Listy napisane zostały w tonie komiczno-przygnębiająco-katastroficznym.

Na element komiczny, czy lepiej napisać- humorystyczny- składają się przede wszystkim listy Barbary Toporskiej. Ze wstydem muszę przyznać, że niestety (jeszcze) nie zapoznałem się z żadną jej twórczością, więc, naturalnie, dotychczas jawiła mi się "jedynie" jako "żona J. Mackiewicza". Po zapoznaniu się z jej epistolografią zdanie zmieniam o 180 stopni. Barbara Toporska była kobietą o niezwykłej inteligencji, ciętym, ale pełnym wdzięku poczuciu humoru, a także o bardzo pozytywnym nastawieniu do życia, pomimo niezwykłych trudności życiowych, pełnych nędzy, chorób (głównie onkologicznych),wykluczenia i nieustannych ataków ze strony emigracji, powodowanych jej bezkompromisowością.

Druga rzecz budująca element humorystyczny, to relacja Józefa Mackiewicza i jego "wybranki serca", czyli Stefanii Kossowskiej... ale te listy miłosne niech każdy przeczyta sam.

W tej korespondencji pisanej w latach 1947-'81, poruszano taki ogrom wątków (większość w sensie ideowo-polityczno-społecznym bardzo ważnych),że nie chciałbym ich tu podnosić, ponieważ komentarz rozrósłby się do ogromnych rozmiarów. Kto zna twórczość Józefa Mackiewicza i mniej lub bardziej interesował się jego biografią, może się na pewno większości z nich domyślać.

Ciekawą obserwacją były dla mnie np. dość poważne (i bardzo rozbudowane!) konflikty małżeństwa Mackiewiczów- głównie z Grydzewskim- spowodowane odmiennymi poglądami na język polski; w tym na przykład na interpunkcję... Cóż za poziom dziennikarstwa! Kto dzisiaj by się przejmował takimi drobnostkami, jak przecinki, czy rusycyzmy? A to były kwestie za które Józef Mackiewicz gotów był odejść z "Wiadomości", choć przez pewne okresy czasu było to jego jedyne źródło utrzymania!

Myślę, że to pozycja obowiązkowa dla każdego fana twórczości Mackiewicza. Dzięki tym listom możemy lepiej go poznać, a także zrozumieć tragedię, jaka spotkała go z powodu bezkompromisowości i wierności ideałom. Nie zgadzam się z wieloma jego uwagami (np. stosunkiem do Jana Pawła II, Stefana Kisielewskiego, czy Stefana Wyszyńskiego),ale podziwiam go za gotowość ponoszenia ofiar niepopularności swoich poglądów. bliska jest mi jego wrażliwość, walka o wolność słowa, a także... gusta literackie. W Barbarze Toporskiej się natomiast zakochałem. Równie beznadziejna to miłość- trzeba przyznać- co Mackiewicza do Stefanii Kossowskiej...

Listy napisane zostały w tonie komiczno-przygnębiająco-katastroficznym.

Na element komiczny, czy lepiej napisać- humorystyczny- składają się przede wszystkim listy Barbary Toporskiej. Ze wstydem muszę przyznać, że niestety (jeszcze) nie zapoznałem się z żadną jej twórczością, więc, naturalnie, dotychczas jawiła mi się "jedynie" jako "żona J. Mackiewicza". Po zapoznaniu...