Sekrety Biblii

Miałam nadzieję na naukową/literacką analizę różnych wątków biblijnych, pokazania ich z kontekstem, w którym żyli ówcześnie ludzi, a otrzymałam to i również bardziej osobistą opowieść autorki o byciu z Bogiem, modlitwie.

Cytat: „Wolność to nie robienie tego, czego chcę, ale robienie tego, czego chcę naprawdę."

Miałam nadzieję na naukową/literacką analizę różnych wątków biblijnych, pokazania ich z kontekstem, w którym żyli ówcześnie ludzi, a otrzymałam to i również bardziej osobistą opowieść autorki o byciu z Bogiem, modlitwie.

Cytat: „Wolność to nie robienie tego, czego chcę, ale robienie tego, czego chcę naprawdę."

Książka „Sekrety Biblii” została przygotowana na podstawie cyklu konferencji wygłoszonych przez prof. Annę Świderkównę w Centrum Kultury Chrześcijańskiej w Krakowie w 1996 r. W tekście zachowane zostały zwroty typowe dla publicznych wystąpień, na przykład „proszę państwa”.

Poza tłumaczeniem, wyjaśnianiem, opisanych w Biblii spraw i zdarzeń, jest to książka o takim katolicyzmie, którego w Polsce chyba już nie ma. No, może gdzieś tam uchowały się okruchy, ale obawiam się, że niewiele. I trochę tylko mi żal, że czasy, w których pojęcie „niechrześcijański polski katolicyzm” było kompletnie nieznane, zapewne już nie wrócą.

W roku 2008, roku śmierci profesor Świderek, liczba katolików w Polsce wynosiła niemal 96%*. Nawet gdyby to była prawda, to i cóż z tego wynika? Ano, chyba nic albo bardzo niewiele. Wybitna erudytka, biblistka, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, pyta nie o to, czy wierzymy w Boga (że jakiś Bóg istnieje), ale czy naprawdę wierzymy Bogu? Czy jesteśmy gotowi się Mu powierzyć? Jak rozumiemy znane z niedzielnych czytań fragmenty Pisma Świętego i czy w ogóle rozumiemy, i czy naprawdę pamiętane?

Anna Świderkówna reprezentowała chrześcijaństwo oparte na Biblii – dziś w Polsce wygląda to już inaczej: „Trzeba powiedzieć z naciskiem, że katolicyzm (i prawosławie), w przeciwieństwie do islamu, i w pewnym stopniu również do wyznań protestanckich, nie jest „religią księgi”. Słowo pisane, choć „święte”, nie jest źródłem autorytetu, a tylko do niego odsyła…”**. Czasem wydaje mi się, że współczesny katolicyzm w Polsce oparty jest raczej na „Katechizmie Kościoła katolickiego” niż na Biblii, co nie musi z założenia być złe, ale…

W „Sekretach Biblii” autorka zwraca uwagę na te elementy Pisma Świętego, których dotąd nie zauważałem, które nie budziły wątpliwości, na przykład na fakt, że Jezus mógł czynić cuda tylko mocą wiary innych ludzi; upadała wiara – cud przestawał działać, jak to było z chodzeniem Piotra po wodzie.

W Credo słyszymy: „Zmartwychwstał trzeciego dnia, jak oznajmia Pismo” i wszystko jest w porządku, dopóki nie zadamy sobie pytania, o jakie Pismo chodzi? Automatycznie przychodzą nam na myśl Ewangelie, ale przecież wtedy, kiedy św. Paweł wypowiedział te słowa, nie było jeszcze żadnych Ewangelii.

Anna Świderkówna porusza temat Trójcy Świętej, to jest zagadnienie, którego unika każdy pseudokatolik i pseudochrześcijanin, bojąc się, że ich powierzchowna wiara w zderzeniu z tą kwestią zostanie „podkopana czy podłamana”. Z przekonaniem i gorącą wiarą odpiera zarzuty mówiące o wierze w trzech bogów albo o antropomorfizację, czyli wyobrażanie sobie Boga jako człowieka. To, co Świderkównie nie mieściło się w głowie, jest już w polskim Kościele katolickim normą: „…chrześcijanin nie wierzy w Boga osobowego. W Boga osobowego wierzą żydzi i muzułmanie. Chrześcijanie są świadkami objawienia Boga w Trójcy Jedynego, którego – per analogiam – trzeba by nazwać ponadosobowym”***.

„Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, stworzył go mężczyzną i niewiastą…” – pisze autorka, cytując Biblię. W tym momencie warto się zastanowić, czy chodzi o podobieństwo fizyczne, czyli Bóg ma dwie ręce, dwie nogi, jedną głowę, jest starym mężczyzną rasy kaukaskiej z siwą brodą itd., czy może – jeśli stworzył człowieka mężczyzną i kobietą – to to podobieństwo oznacza, że od teraz człowiek (przypominam, będący mężczyzną i kobietą) jest w stanie, podobnie jak Bóg, kreować nowe życie?

Nie jestem pewien, czy „sekrety” w tytule są właściwym określeniem. Autorka nie ujawnia żadnych ukrytych, tajemniczych, zaszyfrowanych treści, a jedynie tłumaczy, wyjaśnia, interpretuje to, co wyraźnie w Biblii napisano.

Pozycja niewątpliwie warta uwagi.




--
* https://stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/oz_wyzn_rel_stow_nar_i_etn_w_pol_2006-2008.pdf
** Jacek Bacz, „Przez rozum do wiary”, wyd. WAM 2013, strona 70.
*** Jacek Bacz, „Przez rozum do wiary”, wyd. WAM 2013, strona 112.

Książka „Sekrety Biblii” została przygotowana na podstawie cyklu konferencji wygłoszonych przez prof. Annę Świderkównę w Centrum Kultury Chrześcijańskiej w Krakowie w 1996 r. W tekście zachowane zostały zwroty typowe dla publicznych wystąpień, na przykład „proszę państwa”.

Poza tłumaczeniem, wyjaśnianiem, opisanych w Biblii spraw i zdarzeń, jest to książka o takim...

Książka ta jest zapisem wykładów jakie udzieliła Panna Świderkówna. Przyznam szczerze, że wcześniej nie byłem zaznajomiony z żadnym z innych dzieł tej autorki. Ta pozycja jest na wskroś przepełniona dorobkiem badacza/naukowca ale mimo to nie jest to opasłe tomisko z jakże trudnym w odbiorze językiem. Zresztą sama autorka w żartobliwy sposób przywołuje się do porządku, celem wyłożenia przesłania przystępnym językiem.
Jak dla mnie było to ciekawe doświadczenie (mam nadzieję, że nie jedyne) z osobą Panny Świderkówny. Czułem się tak jak bym był na jej wykładach.

Jeżeli ciekawi Ciebie drogi czytelniku taka tematyka, to jak najbardziej polecam!

Książka ta jest zapisem wykładów jakie udzieliła Panna Świderkówna. Przyznam szczerze, że wcześniej nie byłem zaznajomiony z żadnym z innych dzieł tej autorki. Ta pozycja jest na wskroś przepełniona dorobkiem badacza/naukowca ale mimo to nie jest to opasłe tomisko z jakże trudnym w odbiorze językiem. Zresztą sama autorka w żartobliwy sposób przywołuje się do porządku, celem...

Dobra nowina

Jakiś czas temu przeczytałam książkę profesor Anny Świderkówny „Bramy do Biblii”, która stanowiła niejako wprowadzenie do rozważań na temat Pisma. Dzisiaj przedstawiam „Sekrety Biblii”. Tej książki, podobnie jak poprzedniej, również nie zredagowała sama autorka, została ona przygotowana przez wydawcę na podstawie wystąpień uczonej wygłoszonych podczas konferencji w Centrum Kultury Chrześcijańskiej w Krakowie (1996 r.). Na zawartość tomu składają się fragmenty wykładów, a także wybrane pytania słuchaczy, będące uzupełnieniem prelekcji, a zarazem pokazujące, w jaki sposób rodziło się porozumienie między prelegentką a jej audytorium.

Jednym z wątków poruszanych w „Sekretach Biblii” są rozważania na temat słowa „ewangelia”, które – jak się okazuje – znamy w bardzo zawężonym znaczeniu. Dla nas Ewangelie to księgi, które rozpoczynają Nowy Testament. Samo jednak słowo występowało już w pogańskich tekstach sakralnych. Pierwotnie „ewangelia”, pochodząca od greckiego „euangelion”, oznaczała nagrodę, jaką otrzymuje ten, kto przynosi dobrą nowinę. Z czasem słowo to zaczęło oznaczać samą dobrą wiadomość. W czasach Jezusa nie było jeszcze czterech Ewangelii, ewangelia jako taka jednak istniała – była nią dobra nowina, że zbliża się Królestwo Boże, które uosabiał sam Jezus. Św. Marek pisząc: „Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego”, użył tego słowa w tradycyjnym znaczeniu, nie mógł przecież wiedzieć, że tworzy zupełnie nowy gatunek literacki.

W podobnym stylu biblistka stara się tłumaczyć wiele innych zagadnień. Poznajemy jej refleksje na temat popularności kultu Maryi, pochylamy się nad znaczeniem modlitwy, istotą Trójcy Świętej, posłuszeństwem wobec Boga, uświadamiamy sobie znaczenie niektórych przypowieści i sens ich stosowania. W pewnym momencie wykład staje się bardzo osobisty, gdyż Świderkówna porusza liczne wątki z własnego życia. Wyjaśnia swój szczególny przypadek – dlaczego zaczynając studia od razu została zatrudniona jako wykładowca, wspomina swoich duchowych i religijnych przewodników, opowiada o chorobie matki i o tym, w jaki sposób doznała wówczas łaski Boskiej, tłumaczy dlaczego wstąpiła do klasztoru, a potem z niego zrezygnowała.

Z pewnością książka nie wyczerpuje obszernego tematu, jakim jest Biblia. A tym bardziej nie może być dla studentów podstawą przygotowań do egzaminów. Nie taki był jej zamysł. Zarówno „Bramy…”, jak i „Sekrety Biblii” stanowią raczej wstęp do indywidualnych rozważań na temat Pisma Świętego, próbują wyjaśnić i przybliżyć kontekst czasów i światopogląd ludzi sprzed dwóch tysięcy lat, kiedy Biblia powstawała, pomóc współczesnemu człowiekowi zrozumieć jej zawiłości. Obie książki stanowią całość. O ile pierwsza w dużej mierze przedstawia Pismo Święte od strony – powiedzmy – technicznej, autorka m.in. wyjaśnia znaczenie słowa „biblia”, próbuje ustalić gatunki literackie, z których składa się Pismo, to w „Sekretach Biblii” wchodzi głębiej – pochyla się nad niektórymi aspektami wiary i dokonuje wykładni nieomal teologicznej.

[http://ksiazkioli.blogspot.com/2013/09/sekrety-biblii-anna-swiderkowna.html]

Dobra nowina

Jakiś czas temu przeczytałam książkę profesor Anny Świderkówny „Bramy do Biblii”, która stanowiła niejako wprowadzenie do rozważań na temat Pisma. Dzisiaj przedstawiam „Sekrety Biblii”. Tej książki, podobnie jak poprzedniej, również nie zredagowała sama autorka, została ona przygotowana przez wydawcę na podstawie wystąpień uczonej wygłoszonych podczas...

Zaraz po lekturze „Bram do Biblii” sięgnęłam po kolejny tom wykładów prof. Świderkówny. „Sekrety Biblii” przeczytałam z otwartą buzią!
Tym razem autorka skupiła się bardziej na Nowym Testamencie i osobie samego Jezusa. Biblistka omawia kontekst historyczny postaci Chrystusa, podaje nawet dokładną datę jego śmierci (co do dnia!!!). Tłumaczy dlaczego w słowie „Abba” skupia się cała teologia. Wyjaśnia czy faryzeusze faktycznie byli złymi ludźmi, próbuje rozgryźć tajemnicę Trójcy Świętej. Namawia do bezczelnej modlitwy i sugeruje, że nawet ludzie uczestniczący regularnie we mszy św. nie znajdą i nie rozumieją dobrze Ewangelii. Ach, gdyby księża potrafili mówić w tak arcyciekawy sposób, kościoły pękałyby w szwach!
Do obu tomów załączone zostały płyty Cd dzięki którym możemy posłuchać ciepłego i miłego głosu samej autorki.
Polecam jeszcze goręcej!

Zaraz po lekturze „Bram do Biblii” sięgnęłam po kolejny tom wykładów prof. Świderkówny. „Sekrety Biblii” przeczytałam z otwartą buzią!
Tym razem autorka skupiła się bardziej na Nowym Testamencie i osobie samego Jezusa. Biblistka omawia kontekst historyczny postaci Chrystusa, podaje nawet dokładną datę jego śmierci (co do dnia!!!). Tłumaczy dlaczego w słowie „Abba” skupia...

Widzę, jak wspaniałą rzeczą jest wiedza, umiejętność rozumienia, które nie tylko ułatwiają życie, ale wyraźniej pokazują jego sens i głębię.
Autorka nie tyle mówi o sekretach, co o rozjaśnia nam to, co już znamy ze słyszenia. I to jest najciekawsze, bo pod znanymi tekstami kryje się głębia nowych treści.

Widzę, jak wspaniałą rzeczą jest wiedza, umiejętność rozumienia, które nie tylko ułatwiają życie, ale wyraźniej pokazują jego sens i głębię.
Autorka nie tyle mówi o sekretach, co o rozjaśnia nam to, co już znamy ze słyszenia. I to jest najciekawsze, bo pod znanymi tekstami kryje się głębia nowych treści.