Bramy do Biblii

Mój znajomy zaklinał się, że codziennie czyta jakiś fragment z Biblii. Zapytałem go, co z tego tekstu zrozumiał. Kręcił w zeznaniach.
Nie da się zrozumieć Księgi bez znajomości kontekstu historycznego. I tu kłania się Profesor Świderkówna i jej książki o Biblii. To że produkowała się w Radiu Maryja mnie nie przeszkadza. Była Wielka!

Mój znajomy zaklinał się, że codziennie czyta jakiś fragment z Biblii. Zapytałem go, co z tego tekstu zrozumiał. Kręcił w zeznaniach.
Nie da się zrozumieć Księgi bez znajomości kontekstu historycznego. I tu kłania się Profesor Świderkówna i jej książki o Biblii. To że produkowała się w Radiu Maryja mnie nie przeszkadza. Była Wielka!

Niniejsza publikacja opracowana została na podstawie cyklu audycji, prowadzonych przez autorkę w Radiu Józef. Jednych z wielu, podczas których przybliżała słuchaczom Pismo Święte.

Niewiele ponad 80 stron oprawionych twardą okładką o dużej wartości merytorycznej + płyta z zapisem nagranych audycji. I niezwykły czas poznawania Biblii z innej perspektywy. Nie ma tu zbędnej walki z nauką. A wręcz przeciwnie widać, iż wręcz pochwala się jej zdobycze. Ta kobieta pokazuje wiarę bez literalnego odczytywania każdego zdania, a poprzez kontekst, okres dziejowy czy choćby gatunek literacki danego fragmentu.

Rozważania autorki są bardzo swobodne. Nie poznamy z nich recepty na odczytanie pełnego znaczenia tekstów, ani tym bardziej dziwnych pomysłów jakoby człowieka stworzył Bóg, a ewolucjonizm to ideologia Szatana. Zobaczymy błędy w pojmowaniu Pisma Świętego, które powiela się w szkołach, kościołach, rodzinnych rozważaniach. Posłuchajcie choćby co mówi o kwestii natchnionych autorów:
Wszystkie teksty w Biblii są natchnione przez Ducha Świętego, ale to nie znaczy, że były podyktowane słowo w słowo. [...] Każdy tekst w Biblii ma dwóch autorów, jednym autorem jest Bóg, a drugim autorem jest człowiek, który pisał, i ten człowiek nie był martwym narzędziem, lecz był prawdziwym autorem, żywym narzędziem, to znaczy, że Bóg posługiwał się jego zdolnościami, ale i brakiem wiadomości. s.27-28
Mamy w sobie wiele złych nawyków, przez które niezwykle trudno nam jest czytać Biblię. O ile w ogóle podejmiemy ten trud, tym samym zaliczając się do nielicznych domowych czytelników Pisma Świętego. To prawda, że jest to niezwykle trudne dzieło. Łączy w sobie wielu autorów, redaktorów - przenoszących przekazy ustne na papier, liczne gatunki literackie. Anna Świderkówna pokazuje jak powstawała, wspomina o kolejnych przekładach; problemach z tłumaczeniami. Jak wiadomo, każdy tekst przenoszony na inny język jest na swój sposób ułomny. Traci coś z siebie, a tutaj dochodzą liczne tłumaczenia z różnych języków. Mimo to jednak nie należy rezygnować z jego lektury. Możemy poszukać dobrych opracowań czy osoby, zajmujące się tą dziedziną. W dobie globalizacji nie jest problemem wysłanie maila z zapytaniem. Zawsze jest szansa na uzyskanie odpowiedzi.

Tak sobie myślę, że to w tej niepozornej książce znajduje się niesamowita ilość merytorycznej treści. Bo widzicie, mnie ona przekonała. Dzięki autorce dopiero teraz zrozumiałam, że do Biblii trzeba mieć odpowiedni stosunek. Obserwować świat oczami ówczesnych ludzi i nie zawsze szukać dowodów w świecie rzeczywistym. Wyciągać wnioski, a nie rozmyślać całymi dniami nad wyrwanym z kontekstu zdaniem. I czytać, szukać, uzupełniać wiedzę.

źródło: http://www.anianotuje.pl/2014/04/anna-swiderkowna-bramy-do-biblii.html

Niniejsza publikacja opracowana została na podstawie cyklu audycji, prowadzonych przez autorkę w Radiu Józef. Jednych z wielu, podczas których przybliżała słuchaczom Pismo Święte.

Niewiele ponad 80 stron oprawionych twardą okładką o dużej wartości merytorycznej + płyta z zapisem nagranych audycji. I niezwykły czas poznawania Biblii z innej perspektywy. Nie ma tu zbędnej...

Pani profesor Anna Świderkówna za pomocą przykładów interpretacji fragmentów Biblii, różnic w jej tłumaczeniach i kilku trafnych zdań pokazuje, jak monumentalnym dziełem jest Biblia i z jak wielkimi problemami spotykamy się, czytając ją i usiłując ją zrozumieć. Pokazuje także, w jak wielkim stopniu wszystko to, co znajduje się w Biblii, jest filozofią, nauką, słowami niewiarygodnie ludzkimi i ukształtowanymi przez ludzkie umysły, słowami, które przez swoją wyjątkowość powodują, iż niektórzy wierzą, że jest w nich pierwiastek Boży, natchnienie Ducha Świętego.

Pani profesor Anna Świderkówna za pomocą przykładów interpretacji fragmentów Biblii, różnic w jej tłumaczeniach i kilku trafnych zdań pokazuje, jak monumentalnym dziełem jest Biblia i z jak wielkimi problemami spotykamy się, czytając ją i usiłując ją zrozumieć. Pokazuje także, w jak wielkim stopniu wszystko to, co znajduje się w Biblii, jest filozofią, nauką, słowami...

Autorytet wielki, a książka ciekawa. Wydana po śmierci p. prof. więc redagowana już przez kogoś innego.
Zastanawia mnie tylko, czy jeżeli to ma być wybór jej wypowiedzi z audycji w radiu, którą prowadziła przez kilka lat, to czy objętość nie mogłaby być większa? Wtedy z czystym sumieniem nazwałabym to wydanie książką, teraz wydaje się broszurą. Jakby ktoś z wielkiego worka wiedzy o Biblii wyciągnął kilka listków... mało, mało...

Autorytet wielki, a książka ciekawa. Wydana po śmierci p. prof. więc redagowana już przez kogoś innego.
Zastanawia mnie tylko, czy jeżeli to ma być wybór jej wypowiedzi z audycji w radiu, którą prowadziła przez kilka lat, to czy objętość nie mogłaby być większa? Wtedy z czystym sumieniem nazwałabym to wydanie książką, teraz wydaje się broszurą. Jakby ktoś z wielkiego worka...

Klucz do Biblii

Anna Świderkówna (1925–2008) – historyk literatury, filolog klasyczny, papirolog, tłumaczka, popularyzatorka wiedzy o antyku, a nade wszystko autorytet w dziedzinie Biblii. Jej książki pomagają poznać znaczenie słów zawartych w Piśmie Świętym dzięki objaśnieniu kontekstu historycznego i uzmysłowieniu różnic w sposobie myślenia człowieka współczesnego i autorów żyjących dwa tysiące lat temu.

„Bramy do Biblii” to z pozycja, którą można potraktować jako wprowadzenie do rozważań na temat Pisma. Książka nie jest zredagowana przez autorkę, stanowi wybór jej wypowiedzi pochodzących z audycji nadawanych w Radiu Józef, a do publikacji dołączona jest płyta CD, na której znajduje się oryginalny wykład. Dużym walorem jest możliwość wysłuchania głosu samej profesor.

Swoją analizę Anna Świderkówna rozpoczyna od etymologii słowa „biblia”, które pochodzi z greki i oznacza „księgi” (w liczbie mnogiej), natomiast po przetłumaczeniu i zaadaptowaniu przez łacinę, stało się nazwą własną Biblii, przy czym przekształciło się w rzeczownik w liczbie pojedynczej. Profesor twierdzi, że nie jest to jednak zabieg chybiony, gdyż Biblia nie jest dziełem jednorodnym. Składa się z całego zespołu ksiąg (72), które były spisywane od IX, a nawet od VIII wieku przed Chrystusem. Najpóźniejszy fragment datowany jest na 90 r. n.e. Dobrze jest uzmysłowić sobie tę rozpiętość, gdyż łatwiej zrozumieć różnorodność Pisma. Podział Biblii, który się dziś stosuje – na księgi historyczne, dydaktyczne i prorockie – jest, zdaniem badaczki, wynikiem nieporozumienia i niezrozumienia. Zamiast tego warto pamiętać, że Biblia jest zlepkiem wielu form i gatunków literackich. Uczona wyróżnia ich kilkanaście, m.in.: ewangelie, rejestry, księgi prorockie, pisma apokaliptyczne, psałterz (który jest po prostu śpiewnikiem), księgi historyczne, pośród których wyszczególnia także te o wątpliwej wiarygodności relacjonowanych wydarzeń. Do form literackich występujących w Biblii zaliczyć można: opowiadania historyczne, sagę, mity, bajki, baśnie, kazania, napomnienia, opowiadania dydaktyczne, przypowieści, alegorie, sentencje (prorockie, prawnicze i mądrościowe), zagadki, przysłowia, wreszcie – modlitwy i pieśni.

„Wyobraźmy sobie, że jest jakaś księga, w której by się znalazły „Bogurodzica”, Gall Anonim, Długosz, Rej z Nagłowic, Sobieski, Mickiewicz, Słowacki, Sienkiewicz, Żeromski, Reymont, a z nimi razem Putrament, Tuwim, ks. Twardowski, Miłosz, Iwaszkiewicz itd. Wyobraźmy sobie, jaką ogromną trudnością byłoby zrozumienie, o co w tym wszystkim chodzi, zwłaszcza jeślibyśmy jeszcze przyjęli, że czyta tę księgę czy ten księgozbiór człowiek, który nie zna języka polskiego, który musi to czytać w jakimś przekładzie i który w ogóle nie zna Polski. My właśnie jesteśmy w takiej sytuacji, gdy zabieramy się do Biblii”.

Wykład Anny Świderkówny jest ciekawym i interesująco przedstawionym wprowadzeniem w techniczne aspekty powstawania Biblii, problemy wynikające z przekładu i ewentualnych błędów, które popełniono podczas „przepisywania”. I chociaż – jak mówi sama profesor – czytanie o Biblii nie zastąpi czytania samej Biblii, to jej publikacje stanowią drogowskazy ułatwiające zrozumienie trudniejszych partii Pisma Świętego oraz uzmysławiają kryjące się w nim bogactwo.

[http://ksiazkioli.blogspot.com/2013/07/bramy-do-biblii-anna-swiderkowna.html]

Klucz do Biblii

Anna Świderkówna (1925–2008) – historyk literatury, filolog klasyczny, papirolog, tłumaczka, popularyzatorka wiedzy o antyku, a nade wszystko autorytet w dziedzinie Biblii. Jej książki pomagają poznać znaczenie słów zawartych w Piśmie Świętym dzięki objaśnieniu kontekstu historycznego i uzmysłowieniu różnic w sposobie myślenia człowieka współczesnego i...

Zdaję sobie sprawę z faktu, że tylko garstka ludzi czyta Biblię. A przecież wcale ni trzeba być głęboko wierzącym, żeby dostrzec niezwykłość zawartych w niej opowieści. Ileż tam jest najróżniejszych form i gatunków literackich! Jako mała dziewczynka zaczytywałam się w dostosowanej dla dzieci wersji Pisma Świętego. Historii ze Starego Testamentu mogłabym słuchać godzinami. Teraz inne lektury zajmują mi każda wolną chwilę, ale mimo wszystko zawsze wydawało mi się, że Biblię znam i rozumiem całkiem dobrze. No właśnie, wydawało mi się, dopóki nie sięgnęłam po książki prof. Anny Świderkówny.
W tomie „Bramy do Biblii” autorka tłumaczy czym właściwie jest Biblia. Przypomina, że ta „Księga nad księgami” powstała w konkretnym miejscu i czasie, a przez to obciążona jest kulturą, ludowością i tradycją tego okresu. Zrozumienie kontekstu historycznego konieczne jest do pełnego poznania Pisma Świętego. Ponadto zwraca uwagę na różne polskie tłumaczenia Biblii i związane z nimi interpretacje, porównuje je ze sobą, wskazuje najwłaściwsze.
Biblistka skupia się głównie na Starym Testamencie. Wyjaśnia m.in. dlaczego nawet ateiści są monoteistami, czy zakazanym owocem faktycznie było jabłko, dlaczego kobieta została stworzona z żebra Adama, po co Bóg zmienił imię Abrama, ilu było autorów Księgi Izajasza.
Gorąco polecam!

Zdaję sobie sprawę z faktu, że tylko garstka ludzi czyta Biblię. A przecież wcale ni trzeba być głęboko wierzącym, żeby dostrzec niezwykłość zawartych w niej opowieści. Ileż tam jest najróżniejszych form i gatunków literackich! Jako mała dziewczynka zaczytywałam się w dostosowanej dla dzieci wersji Pisma Świętego. Historii ze Starego Testamentu mogłabym słuchać godzinami....