Dariusz Suska

Urodził się w 1968 w Złotoryi. Poeta, absolwent fizyki na Uniwersytecie Wrocławskim. Wydał trzy tomy wierszy. Pracuje w redakcji "Gazety Wyborczej". Mieszka w Warszawie.

Pierwszy tom Suski zdradza młodzieńcze zafascynowanie poezją Zbigniewa Herberta - pod względem czysto formalnym, bo treściowo zwraca tu uwagę intensywna obecność problematyki metafizycznej i wręcz teologii (krytykowanej za "teoretyzację życia duchowego"), a przy tym zupełny brak humoru, polityki i zmysłowości. Fascynuje poetę zwłaszcza idea apokatastasis i kwestia zbawienia zwierząt, której poświęci liczne wiersze - również w następnych tomach, których zasadnicza odmienność wynika z wrażenia, jakie wywarła na ich autorze lektura dzieł Jarosława Marka Rymkiewicza oraz z dogłębnego przyswojenia jego refleksji na temat klasycyzmu. Suska zaczyna rymować, zrazu nieśmiało, potem już konsekwentnie. W miejsce odwołań do znanych filozofów pojawiają się refleksje organicznie wynikające z obserwacji świata, często zastępowane przez jego zobiektywizowany, nie stroniący od turpizmu opis. To połączenie fascynacji brzydotą i rozkładem, skłonności do metafizykowania oraz potrzeby formalnej doskonałości czyni Suskę spadkobiercą tradycji baudelaire'owskiej. Wraz ze zmianą sposobu pisania wkroczyła też do tej poezji prywatność, zwłaszcza wspomnienia z dzieciństwa i bardzo plastycznie odtwarzana Polska lat siedemdziesiątych - nie będąca tu obiektem nostalgii ani przedmiotem krytyki, lecz raczej tłem dla samokrytyki (Suska bowiem, podobnie jak św. Augustyn, czuje się ciągle winny wszelkiego zła, które kiedykolwiek wyrządził i któremu sprzyjał). Ostatni tom zdominowany jest przez obserwowaną z wielu punktów widzenia i w najróżniejszych przejawach śmierć - nadaje to książce mroczny i elegijny charakter, jakkolwiek jej wydźwięk uznać należy za chrześcijański i optymistyczny. Poezja Suski rozlubowana jest w paradoksach, stawianiu trudnych pytań i - co najciekawsze - próbach dawania na nie rozsądnych, wiążących odpowiedzi.

Źródło: www.polska2000.pl; Copyright: Stowarzyszenie Willa Decjusza, 2001

Nominowany do nagrody NIKE 2005 za książkę "Cała w piachu".

Aktualizacja: 2005

Bibliografia:
"Rzeczy, które były światem", Kraków, Zebra 1992
"DB 6160221", Kraków, Zebra 1998
"Wszyscy nasi drodzy zakopani", Warszawa-Wołowiec, Czarne; Lampa 2000
"Cała w piachu", Wołowiec: Czarne, 2004
"Czysta ziemia. 1998-2008", Wrocław: Biuro Literackie 2008
(źródło: http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_suska_dariusz)