Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bywało gorzej, bywało lepiej Pużyńska to pop czytadła, nie ukrywam tego nigdy........ Ale jakoś zawsze idzie szybko, książki papierowej nie kupiłabym żadnej, ale audiobooki przesłuchałam wszystkie......... Mimo, że aż łeb rozsadza od przekształceń rzeczywistości. W tej części szczególnie to przeszkadza, pod tym względem bardzo rozczarowuje w stosunku do poprzedniej... Kiedyś napisałam już, że gdyby mi ktoś kazał przytoczyć fabułę jakiejkolwiek przesłuchanej części nie potrafiłabym tego zrobić, zwłaszcza po czasie. Z drugiej strony to samograj.


Dopóki na tapecie była tu Strzałkowska jakoś się to trzymało kupy, choć i tak z wielkim trudem, ale wszystkiego innego tu za dużo, morderców też. Intryga słaba.... na 12 cz. czekałam bardzo, ale 13 potraktuję jak wszystkie poprzednie, będzie ok, nie będzie... spoko.

Jedno trzeba Autorce przyznać podbija wyraźnie czytelnicze statystyki, wielu osobom. Wolę mimo wszystkich niedorzeczności, w większym stopniu Autorkę, niż tych wszystkich Czornejów i Mrozów, bo coś mnie jednak ciągnie...

Nie wiem jednak czy to dobrze, że gdzieś zagubił się klimat posterunku jak w serialowej "Lipnicy". Teraz mamy bardziej, "trudne sprawy" albo wydział z serialu tv4. Mało mi było napięcia - odwrotnie proporcjonalnie do liczby trupów. Intryga gdzieś się pogubiła w gąszczu informacji. Za mało Klementyny Kopp. To ona zazwyczaj przyciągała. Wiem, że postać ma swoje lata, ale jest trochę tak, jakby bohaterka traciła swój charakter.

Bywało gorzej, bywało lepiej Pużyńska to pop czytadła, nie ukrywam tego nigdy........ Ale jakoś zawsze idzie szybko, książki papierowej nie kupiłabym żadnej, ale audiobooki przesłuchałam wszystkie......... Mimo, że aż łeb rozsadza od przekształceń rzeczywistości. W tej części szczególnie to przeszkadza, pod tym względem bardzo rozczarowuje w stosunku do poprzedniej......

zabrałam się za przypadkową część, w ramach sprawdzania o co ten hałas od kilku lat, wyszło jak zwykle, niewiele więcej poza brutalnością, i nie nie chodzi o to, że nie jestem przyzwyczajona, tylko po co? ani historia ani, bohaterowie nie wzbudzili jakichś szczególnych emocji, wolałabym mieć chociaż za co konstruktywnie skrytykować.
na + są dość ciekawe wynurzenia o tym jak pisać, nawet jeśli to całkowita wyobraźnia autora, to ta opowieść z perspektywy oprawcy wyszła najlepiej. Miały być twisty i emocje, a tu raczej, ten kto sporo czyta/słucha tego typu literatury, przewidzi dość szybko co jest grane.

Podobnie z resztą było w córce nazisty, ale tam przynajmniej miałam nad czym się zastanowić, chociaż rozczarowanie również było ogromne

zabrałam się za przypadkową część, w ramach sprawdzania o co ten hałas od kilku lat, wyszło jak zwykle, niewiele więcej poza brutalnością, i nie nie chodzi o to, że nie jestem przyzwyczajona, tylko po co? ani historia ani, bohaterowie nie wzbudzili jakichś szczególnych emocji, wolałabym mieć chociaż za co konstruktywnie skrytykować.
na + są dość ciekawe wynurzenia o tym jak...

Od kiedy mam tablet z androidem, (zawsze ubolewam nad tym, że teraz trzeba być bardziej gadźeciarskim i mobilnym żeby móc z czegokolwiek skorzystać), zdarza mi się posłuchać czegoś po co bym nie sięgnęła, albo normalnie nie kupiła. Interesuje mnie ta tematyka.

Jednak z wywiadu na wywiad czegoś mi coraz bardziej brakowało. Nie wiem dystans, coraz bardziej po łebkach etc,

Nie oceniam w tej chwili punktu widzenia rodzin, przecież życia nic nie wróci.. A Jednak pasja zwycięża, bo za każdym razem się wraca, i wracają w góry również dzieci, zmarłych......

Od kiedy mam tablet z androidem, (zawsze ubolewam nad tym, że teraz trzeba być bardziej gadźeciarskim i mobilnym żeby móc z czegokolwiek skorzystać), zdarza mi się posłuchać czegoś po co bym nie sięgnęła, albo normalnie nie kupiła. Interesuje mnie ta tematyka.

Jednak z wywiadu na wywiad czegoś mi coraz bardziej brakowało. Nie wiem dystans, coraz bardziej po łebkach...