Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żona [ w: ] Andrzej Pilipiuk, Karpie bijem

W sumie czytelnicy opowiadań o Jakubie Wędrowyczu, których autorem jest Andrzej Pilipiuk z grubsza wiedzą czego mogą się spodziewać. Mamy tu najczęściej przygody dwóch wiekowych postaci, samych siebie nazywają menelami, bo trunki wysokoprocentowe piją w ilościach iście rekordowych. Autor puszcza do czytelników oko, nie róbcie tego w domu, więc wiemy co jest grane. Tyle tylko, że nowe tomy trzeba pisać w taki sposób, żeby z jednej strony nie zniechęcić starych czytelników nie wiadomo jakimi eksperymentami, a z drugiej zachęcić tych nowych do czytania tych tomików opowiadań fantastycznych. A już na pewno nie mogą one być nudne. A w przygodach Jakuba i jego kumpla Semena intrygujące jest to, że z reguły są one śmieszne, a w końcu śmiech to zdrowie. Wynika z tego, że czytanie, przynajmniej niektórych opowiadań to zdrowie. Na pewno mają je wiekowi bohaterowie, bo wychodzą cało z mnóstwa opresji i wypijają flaszki.

Niewątpliwie sporo motywów się powtarza, na pewno odwieczny konflikt na linii Wędrowycze – Bardaki, obecny niemal w każdym opowiadaniu. Pojawia się motyw wojennych przygód, kiedy odrobinkę młodsi Semen i Jakub działali w partyzantce Wypruwacza. Interesujący był motyw, że natura potrafi się zbuntować, bo zarówno karpie z Wisły w Warszawie, jak i krakowskie gołębie potrafią namieszać i nawet takim fachowcom od nietypowej roboty jak Jakub i Semen potrafią kłopotów narobić. Domyśleć się z góry można, że panowie dają radę, ale i tak jest ciekawie. Fajne jest opowiadanie o gumofilcach z kosmosu, jedną parę butów od kosmitów dostał Semen. Pech polegał na tym, że wszyscy podarunki pogubili a kosmici po stu latach się o swoje upomnieli. Interesujące są Wędrówki przez portale do alternatywnych światów. Przypomina to wyprawy elfa wiedzącego Awallacha z uniwersum Wiedźmina. Portali nie musiała szukać Ciri, bo ona wędrowała gdzie chce i na tym polegała jej wyjątkowość. Tutaj u Pilipiuka alternatywni Jakubowie i Semenowie pomagali "naszemu" Jakubowi i Semenowi w różnych sprawach,.

Cokolwiek by się nie dało opowiedzieć o tych opowiadaniach Andrzeja Pilipiuka zawartych w tomie pt. "Karpie bijem", to niewątpliwie opowiadanie pod tytułem " Żona" jest fascynujące i oryginalne. Oczywiste, że wszyscy wiedzą, że Jakub ma syna, wnuka, prawnuka. Wszyscy mieszkają w Warszawie i są dobrze sytuowani, często pomagają Jakubowi w problemach z wymiarem sprawiedliwości np. Jak pamiętamy, są koncepcje, młody prawnuk Jakuba w przyszłości będzie rządził światem. Jeden z klanu Wędrowyczów pracuje w branży gier komputerowych, no zapewne tego typu wiedza z innej bajki też Jakubowi przydać się może. Wynika z tego jak mówi pewna piosenka "do tanga trzeba dwojga", więc prosty logiczny wniosek, że musiała być kobieta i to żona, bo inaczej byłyby problemy z kościołem. Choć Jakub przesadnie religijny nigdy nie był, to z proboszczem wolał dobrze żyć. Do sprawy Heleny Wędrowycz, na skutek Bardakowego donosu, dokopali się policjanci z Wojsławic Birski i Rowicki. Rozpoczęto sprawę podejrzenia o morderstwo. Czyli kolejny plan przyskrzynienia Jakuba był już gotowy. Wystarczyło wziąć się za robotę.

Przypadek chciał, że Jakuba odwiedził jasnowidz Kamil, który mówił, że przypadkiem zaszkodził Jakubowi i trzeba to odkręcić. Po pierwsze nadprzyrodzoną akcją Jakub dowiedział się, że mundurowi znowu coś knują przeciwko niemu i że chodziło o jego żonę, która na skutek jakiegoś czaru spała od kilkudziesięciu lat i nawet jeśli dałby radę z tym coś zrobić to śpieszył się z tym powoli. Wiadomo, za picie, sprowadzanie kumpli do domu i kosmiczny bajzel w chacie dostałby zdrowo po głowie od małżonki. Plan polegał na tym, żeby Helenę obudzić na jeden dzień, czyli tyle ile trzeba, żeby policjanci, w tym posiłki z Lublina, zobaczyli co trzeba i pojechali skąd wrócili. No trzeba było troszkę podziałać w chacie Jakuba i dopiero potem przeżyć całkiem przyjemny dzień z Heleną, najeść się bigosu i paru innych przyjemności też zapewne np. Helena pomogła Jakubowi w trudnej sprawie z funkcjonariuszami, a wieczorkiem wróciła do snu. Sprawa załatwiona, tylko Birski i Rowicki zawiedzeni, że Jakub i tym razem zdołał się wykręcić z obławy.

Dużo więcej do dodania już nie mam. Opowiadania jak zwykle są krótkie, czasem dłuższe, czyta się je przyjemnie, szybko. Na pewno jest ciekawie, wesoło, a bywa groźnie, bo panowie policjanci nie żartują i mają całkiem kreatywne pomysły np. wrobienie Jakuba i Semena w terroryzm. Też dobre opowiadanie. Pod tym kątem książka jest świetna, bo praktycznie każde opowiadanie jest dobre i da się coś fajnego na temat opowiedzieć/napisać. No ale jak zwykle wybrałem jedno i jestem przekonany, że to dobry wybór. Książka jest ciekawa. Polecam

Żona [ w: ] Andrzej Pilipiuk, Karpie bijem

W sumie czytelnicy opowiadań o Jakubie Wędrowyczu, których autorem jest Andrzej Pilipiuk z grubsza wiedzą czego mogą się spodziewać. Mamy tu najczęściej przygody dwóch wiekowych postaci, samych siebie nazywają menelami, bo trunki wysokoprocen...

Rozwiń

Zwiń

Żywa gotówka [ w: ] Rafał A. Ziemiański, Coś mocniejszego

Wybrałem w tym zbiorze opowiadań w którego autorem jest znany prawicowy publicysta i twórca fantastyki Rafał A. Ziemkiewicz opowiadanie zatytułowane " Żywa gotówka". Jak nie trudno się domyśleć chodzi tutaj o pieniądze, duże pieniądze, które krążą po giełdach, a więc globalnym rynku. Te fluktuacje gospodarcze próbują wprawdzie zrozumieć ekonomiści i specjaliści giełdowi. Jednak dla większości laików to jest właściwie czarna magia, a to już jest dobra podstawa, żeby o tym napisać w opowiadaniu fantastycznym.

Głównym bohaterem jest dziennikarz Gazety Narodowej Rafał Aleksandrowicz, który zapewne, tylko przypadkiem, jest podobny do samego autora tekstu. Jak to zwykle bywa bohater, jako dziennikarz, otrzymał zlecenie napisania tekstu do gazety w której pracuje. Tym razem temat był zagadkowy, bo działy się dziwne rzeczy na giełdzie. Zastosowano w tym tekście iście diabelską metaforę. Dokładnie w sensie że jakiś diabeł wlazł do wewnątrz struktur giełdy i bawił się globalną walutą. Jak wiemy ma ona formę wirtualną, ale widać ten byt z piekła rodem jest wystarczająco dobrze zorientowany pod kątem technologicznym, że, kolokwialnie mówiąc, ogarnia temat. No i związku z tym dziennikarz wziął się za realizację zlecenia i wyjaśnienia o co chodzi z tym czortem?

Temat był na tyle istotny, bo zainteresowały się tym media, szczególnie te brukowe. Siłą rzeczy redakcja w której Aleksandrowicz pracuje również musiała zająć stanowisko w sprawie, żeby czytelnicy mogli sobie wyrobić właściwy punkt widzenia. Jak nietrudno się domyśleć bohater pofatygował się na giełdę, porozmawiał z różnymi osobami, dowiedział się co się dzieje na innych giełdach. No i trzeba było wyciągnąć wnioski. Co prawda wyszło, że rogate indywidua z tym wspólnego nic nie mają. Ale wyjaśnienie jest równie zaskakujące, tak fantastyczne, że niewiarygodne, a wiemy, że świat finansjery z natury rzeczy trzyma się realiów, więc trudne do przyjęcia. Dlatego mamy typowo racjonalne próby wyjaśnienia co i jak działa na giełdach. Tyle, że w tym konkretnym przypadku okazało się, że jeśli jest jakieś działanie, to jest mamy do czynienia z taką skalą, że nie dałby rady policzyć tego żaden człowiek. No i stąd to fascynujące wyjaśnienie. Po prostu wydało się, że pieniądz jest bytem żywym i robi sobie co chce i nikt nie ma na to wpływu. Kompletnie pojęcia nie mam jak takie wyjaśnienie mogłoby się ukazać w prasie?

Odpowiedź jest jedna: chcesz gościu pisać o czymś takim, to weź się za tworzenie fantastyki. Ciekawe i bardzo przewrotne jest to opowiadanie. Pozostałe również są ciekawe, zastanawia dedukcja związana z poglądami politycznymi samego autora, ale tak to jest zrobione, że dobrze się to czyta. Książkę zaczął wstęp Marka Parowskiego, oczywiście sporo napisał o autorze książki, i o doświadczeniu w osobistym poznawaniu autora. Czytelnik dowiaduje się tego, co później sam wywnioskuje z tekstów, że Rafał Ziemkiewicz jest inteligentnym człowiekiem i niezwykle błyskotliwym. A to na pewno dodatkowa zachęta, żeby po książkę sięgnąć. Ja nie żałuję. Ciekawie było. Polecam.

Żywa gotówka [ w: ] Rafał A. Ziemiański, Coś mocniejszego

Wybrałem w tym zbiorze opowiadań w którego autorem jest znany prawicowy publicysta i twórca fantastyki Rafał A. Ziemkiewicz opowiadanie zatytułowane " Żywa gotówka". Jak nie trudno się domyśleć chodzi tutaj o pieniąd...

Rozwiń

Zwiń

Kontynuuję czytanie cyklu "Epoka obłędu" zatytułowany pt. " Mądrość tłumu". To trzecia ostatnia część tej trylogii traktująca niewątpliwie o ciekawych czasach. W recenzji drugiej części zastanawiałem się na ile wpływ postępu będzie miał wpływ na przemiany ideologiczne, które spowodują zmianę myślenia i doprowadzi to do rewolucji. Trudno odpowiedzieć na tak sformułowane zagadnienia, bo jednak autor skupia się na perspektywie klasy dotychczas rządzącej. Cel tych ludzi był prosty, przetrwać nawałnicę, z możliwie najlepszymi możliwościami. Dotyczyło to nawet Sawine i jej męża dan Brooka, jej zdolności do robienia interesów i uzyskiwania wpływów konieczne były w walce o przetrwanie. Czy da radę?

Jestem przekonany jednak, że jakieś zalążki koncepcji intelektualnej musiały być, bo chociaż większość rewolucji kreowały trudne sytuacje, kryzysy, bieda, wręcz głód, to jednak filozofowie działali i miało to przełożenie na politykę. Fakt to byłoby niewątpliwie ciekawe, jednak autor był zainteresowany przemianami historycznymi w tym fantastycznym uniwersum. Opisał dokładnie i precyzyjnie wszystkie etapy transformacji społecznych i politycznych w procesie rewolucyjnym. To po prostu jest wrzący kocioł. Niewątpliwie sytuacji nie ułatwia, że Unia jest wielka zawiera kilkanaście prowincji, dawnych bytów państwowych. A ta rewolucja przelała się przez wszystkie krainy, zaczęło się od strajków robotniczych a potem było jeszcze bardziej ciekawie, mroczniej, przelanej krwi nikt nie żałował. A wszystko to dla dobra Wielkiej Zmiany, jak zdefiniowano to co się dzieje. Nie można mieć wątpliwości, że miało to wpływ na cały kontynent. Władcy krajów ościennych kombinowali jak tą skomplikowaną sytuację wykorzystać na swoją korzyść, a ich obywatele zapewne głowili się czy da się tą rewolucję zaimportować na ich podwórka.

Nie ma wątpliwości, że Abercrombie tworzy ciekawe koncepcje fantastyczne, wręcz fantastycznie realistyczne. I to niewątpliwie jest ciekawe czytelniczo. Na pewno czytelnik jest ciekaw co słychać u bohaterów jak radzą sobie z różnymi trudnościami i wydarzeniami, które ich kreują. Książka jest interesująca. Polecam .

Kontynuuję czytanie cyklu "Epoka obłędu" zatytułowany pt. " Mądrość tłumu". To trzecia ostatnia część tej trylogii traktująca niewątpliwie o ciekawych czasach. W recenzji drugiej części zastanawiałem się na ile wpływ postępu będzie miał wpływ na przemiany ideologiczne, ...

Rozwiń

Zwiń