Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przejmujące studium samotności, odchodzenia, straty. Od nadziei do jej całkowitej utraty. Serce boli przy całej lekturze i na koniec pęka, tak bardzo ta historia jest prawdziwa.

Przejmujące studium samotności, odchodzenia, straty. Od nadziei do jej całkowitej utraty. Serce boli przy całej lekturze i na koniec pęka, tak bardzo ta historia jest prawdziwa.

Kocham Krakow i, pomimo ze z niego pochodze, moja ciekawosc co do tego miasta jest wciaz niezaspokojona.
Jestem wdzieczna autorce za to, ze dzieki niej przenioslam sie w czasy, o ktorych slyszalam opowiesci z ust moich Babc.

Krakow lat 40. to miasto biedne, poranione, ale fascynujace i mimo wszystko pelne barw dla dziecka, rownie pokiereszowanego przez wojne.
Autorka nie koloryzuje, ale tez i nie dramatyzuje, choc mialaby do tego pelne prawo z uwagi na zydowskie pochodzenie i jej historie wojenna. Jest obiektywna, wrecz momentami mam wrazenie, kompletnie wylacza emocje.

Wiedza o srodowisku literackim z ulicy Krupniczej - bezcenna.
Nazwiska tamtej epoki szczesliwie odkurzone.

Pasjonatom tematu powojennego Krakowa szczerze polecam, a pani Joannie dziekuje.

Kocham Krakow i, pomimo ze z niego pochodze, moja ciekawosc co do tego miasta jest wciaz niezaspokojona.
Jestem wdzieczna autorce za to, ze dzieki niej przenioslam sie w czasy, o ktorych slyszalam opowiesci z ust moich Babc.

Krakow lat 40. to miasto biedne, poranione, ale fascynujace i mimo wszystko pelne barw dla dziecka, rownie pokiereszowanego przez wojne.
Autorka nie...