Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To było moje pierwsze zetknięcie z tym autorem. Kreacja postaci świetna, humor niesamowity, cała oprawa bardzo nieprzeciętna i zachęcająca. Natomiast fabuła był niesamowicie nieciekawa i mimo że dużo się działo, nie wciągała.. Hmm.. Liczne opinie czytelników Pretchetta mówiły o tym, że Kolor Magii nie jest jedną z jego najciekawszych książek, dlatego zachęcona błyskotliwą narracją sięgnę po inne dzieło autora, z lepszymi opiniami i fabułą zapowiadającą się ciekawiej.

To było moje pierwsze zetknięcie z tym autorem. Kreacja postaci świetna, humor niesamowity, cała oprawa bardzo nieprzeciętna i zachęcająca. Natomiast fabuła był niesamowicie nieciekawa i mimo że dużo się działo, nie wciągała.. Hmm.. Liczne opinie czytelników Pretchetta mówiły o tym, że Kolor Magii nie jest jedną z jego najciekawszych książek, dlatego zachęcona błyskotliwą...

Ja rozumiem że są lata osiemdziesiąte i nie wiadomo jeszcze wiele o ADIS, ale jakoś nie mogłam czytać o wynalezieniu leku na tę chorobę, gdy bohaterowie nie wiedzieli że wirusem HIV można się zarazić przez heteroseksualny stosunek. Język książki jest bardzo prymitywny, a niektóre użyte zwroty brzmią po prostu śmiesznie jak "kostucha go dopadła" gdy mowa o tragicznej śmierci. Mimo to wciągająca fabuła i zaskakujące zakończenie rekompensują wiele czytelnikowi.

Ja rozumiem że są lata osiemdziesiąte i nie wiadomo jeszcze wiele o ADIS, ale jakoś nie mogłam czytać o wynalezieniu leku na tę chorobę, gdy bohaterowie nie wiedzieli że wirusem HIV można się zarazić przez heteroseksualny stosunek. Język książki jest bardzo prymitywny, a niektóre użyte zwroty brzmią po prostu śmiesznie jak "kostucha go dopadła" gdy mowa o tragicznej...

Bardzo wartościowa książka ukazująca myslącemu czytelnikowi wiele więcej niż tylko tylko skomplikowaną naturę człowieka.

Bardzo wartościowa książka ukazująca myslącemu czytelnikowi wiele więcej niż tylko tylko skomplikowaną naturę człowieka.

Nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam jakąś książkę ktora zrobiłaby na mnie tak ogromne wrażenie... Niesamowity chłopak, ciekawa fabuła i poczucie humoru.. Czego chcieć więcej? Polecam ogromnie.

Nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam jakąś książkę ktora zrobiłaby na mnie tak ogromne wrażenie... Niesamowity chłopak, ciekawa fabuła i poczucie humoru.. Czego chcieć więcej? Polecam ogromnie.

Co z tego że historia wciąga, skoro jednocześnie główna bohaterka niemiłosiernie irytuje oraz widać, że książka została napisana bodajże w 3 tygodnie? A to z tego, że od razu po przeczytaniu chce się sięgnąć po następną część ;)

Co z tego że historia wciąga, skoro jednocześnie główna bohaterka niemiłosiernie irytuje oraz widać, że książka została napisana bodajże w 3 tygodnie? A to z tego, że od razu po przeczytaniu chce się sięgnąć po następną część ;)

Jak to było znowu -?
-Przede wszystkim nie tak, jak się spodziewałam.

Zacznę od tego, że mówienie o tej książce, jako o ósmej części, jest przesadą. Jedna histroria, bez wątków pobocznych, trochę mi przypominała rozbudowany epilog.
Oczekiwałam oczywiście tego, że przez formę, jaką jest dramat, będę zupełnie inaczej odbierać całą historię, ale i tak nie udało mi się na to przygotować. Wydanie opowieści tylko w formie scenariusza, dużo ujmuje książce. Przede wszystkim ciężej jest poczuć nastrój magicznego świata, a tak na prawdę nastrój książek o Harrym, który tak kochamy.

Natomiast, to, czego się nie spodziewałam kompletnie, to fabuła.
Nie chcę spoilerować i psuć nikomu niespodzianki -pozytywnej tym razem- więc dość ogólnie napiszę tylko, że postaci zostały dobrane zaskakująco doskonale, nikt się nie będzie nudził (nie wyobrażam sobie przeczytać Przeklętego Dziecka inaczej, niż na raz), a Tego Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać, jest w tej ksiażce ilość tak idealna, jak składników w eliksirach profesora Snape'a. (Bo czymże byłby Potter bez Voldemorta?)

Niech tylko J.K.Rowling w oparciu o ten scenariusz napisze nam prawdziwą część o Harrym Potterze, taką bardzo grubą.

Dziękuję twórcom tej sztuki - I tak było cudownie.
Świat znów na chwilę stał się magiczny, Potterfani ponownie zostali oczarowani przez Harrego, a mugole jak zwykle nie wiedzą o co chodzi.

Jak to było znowu -?
-Przede wszystkim nie tak, jak się spodziewałam.

Zacznę od tego, że mówienie o tej książce, jako o ósmej części, jest przesadą. Jedna histroria, bez wątków pobocznych, trochę mi przypominała rozbudowany epilog.
Oczekiwałam oczywiście tego, że przez formę, jaką jest dramat, będę zupełnie inaczej odbierać całą historię, ale i tak nie udało mi się na to...

Potwornie długo się czytało, zresztą podobnie miałam z wersją Anastazji. Natomiast było to dość ciekawe uzupełnienie do serii.

Potwornie długo się czytało, zresztą podobnie miałam z wersją Anastazji. Natomiast było to dość ciekawe uzupełnienie do serii.

nieidealna.
częściowo banalna.

piękna.

nieidealna.
częściowo banalna.

piękna.

Kupiłam w Biedronce chyba za 10 zł i tych pieniędzy nie żałuję.
Dosyć długo się rozkręca, ale wciąga. Niektóre opisy omijałam, bo zaburzały dynamikę akcji.
Jedna rzecz mnie szczególnie irytowała - brawo dla autorki że zna łacińskie nazwy chmur, ale na prawdę nie musi się tym co chwila chwalić.
Ponadto mam takie poczucie, że nie wszystko zostało wyjaśnione (jakby miała być jakaś druga część). Jakoś za mało inteligentnie to wyszło.
Mimo to dobrze i szybko się czytało.

Kupiłam w Biedronce chyba za 10 zł i tych pieniędzy nie żałuję.
Dosyć długo się rozkręca, ale wciąga. Niektóre opisy omijałam, bo zaburzały dynamikę akcji.
Jedna rzecz mnie szczególnie irytowała - brawo dla autorki że zna łacińskie nazwy chmur, ale na prawdę nie musi się tym co chwila chwalić.
Ponadto mam takie poczucie, że nie wszystko zostało wyjaśnione (jakby miała...