Opinie użytkownika
W poradniku znajduje się wszystko w kontekście niepełnosprawności i wspinania. Od sposobów komunikacji z osobami z różnymi rodzajami niepełnosprawności, poprzez różne techniki wspinania, kończąc na tym, że to paraclimbing, to nie żadna gorsza kategoria, lecz dyscyplina dla wszystkich, którzy chcą jej spróbować.
Pokaż mimo toKsiążka już samym swoim formatem zaprosiła mnie do tego, by ją przeczytać. Miła w dotyku okładka, gruby papier i wszyta zakładka. Bardzo pozytywne zaskoczenie. A w środku moc mogłoby się wydawać, zwykłych dni i sytuacji, opisanych w sposób niezwykły, uważny, szczegółowy. Książka skłoniła mnie do wielu refleksji i wzbudziła we mnie sporo emocji, a jej czytanie było...
więcej Pokaż mimo toOd samego początku tej książki miałam skojarzenia z powieściami K. Michalak. Skojarzenie było raczej trafne. Czytało się dobrze, choć fabuła w paru miejscach łatwo przewidywalna. Dodatkowo trochę przeszkadzało mi częste pisanie o głównym bohaterze jego imieniem i nazwiskiem, jak gdyby nie wystarczyło samo imię lub podanie tego, dla kogo kimś jest.
Pokaż mimo toTemple Grandin i Richard Panek w książce "Mózg autystyczny. Podróż w głąb niezwykłych umysłów" udowadniają, że prawie każdą słabość da się przekuć w mocną stronę, a na to w jaki sposób funkcjonujemy bardzo duży wpływ mają przyklejane nam łatki.
Pokaż mimo toHistorie nieoczywiste, momentami budzące lęk, skłaniające do przemyśleń nad kwestiami, na które brak miejsca w codziennej walce z czasem.
Pokaż mimo toPoczątkowo ciężko mi się czytało tę książkę, potrzebowałam przywyknąć do dawnego języka. Z początku akcja powieści nie wydawało mi się intrygująca. Jednak nim się obejrzałam, nie mogłam się oderwać od czytania. Książkę najbardziej lubię za sposób przedstawienia osobliwości ludzkiego charakteru oraz rosyjskich zwyczajów.
Pokaż mimo to
Książka ta bardzo silnie przywodziła mi na myśl historie pisane przez Joannę Chmielewską. Z każdą kolejną stroną, coraz bardziej intrygowała, przeszywała emocjami, gdy przeżywałam losy bohaterów.
Emocjonalny rollercoaster, zbudowany za pomocą świetnego języka.
Po książkę tę sięgnęłam przy okazji wyzwania czytelniczego, zainicjowanego przez ten portal. Fantastyka jest gatunkiem za którym nie przepadam, a jednak Ocean na końcu drogi" odebrałam jako wciągającą baśń. Mroczna, momentami na wskroś przeszywająca historia przeplatana ciepłem i siłą relacji międzyludzkich.
Pokaż mimo toKażdy z reportaży przedstawionych w tej książce niezmiernie mnie poruszył i skłonił do refleksji. Uważam,że Kopińska znakomicie opisuje historie, jakimi dzieli się z czytelnikami. Według mnie autorka wykazuje się niesamowitą odwagą i potrafi drążyć temat, nawet gdy ma do czynienia z bardzo trudnym rozmówcą.
Pokaż mimo toMoim zdaniem książka ta będzie zawsze aktualna ze względu na przedstawiane w niej ważne życiowe tematy. Czytało mi się ją mimo wszystko dość ciężko, na co miało wpływ mieszanie się wątków i duża ilość bohaterów. Przeszkadzała mi też dosłowność tłumaczenia, zwłaszcza zwłaszcza rosyjskich frazeologizmów, takich jak "robić z muchy słonia."
Pokaż mimo toNigdy nie przepadałam za powieściami historycznymi, jednak "Światło którego nie widać" okazało się niesamowitą lekturą. Począwszy od sposobu konstrukcji powieści poprzez poruszającą i wciągającą historię, historię, wiele czynników sprawiało że ciężko było mi się oderwać od czytania, choć czasem natłok trudnych emocji, ukazany w losach bohaterów powodował, że musiałam robić...
więcej Pokaż mimo to
Realia opisywane w tej książce są mi w pewnym stopniu znane, nie sądziłam więc, że dowiem się z niej wielu nowych rzeczy.
Stało się jednak inaczej. Historie przedstawione przez Mariannę Fijewską, poruszyły mnie do głębi, wywołując szereg skrajnych emocji. Dzięki tej książce zmieniło się moje podejście do pielęgniarek, które często sprawiają wrażenie, jak gdyby pracowały za...
Wciągająca historia z nieoczekiwanymi zwrotami akcji. Główna bohaterka standardowo momentami mnie denerwowała.
Pokaż mimo toWciągająca historia z nieoczekiwanym zakończeniem, jednak sposób oraz język jakim została napisana, powodował, że wielokrotnie miałam chęć odłożyć tę książkę, nie dowiadując się, jakie są dalsze losy bohaterów.
Pokaż mimo toBardzo lubię sposób pisania Chmielewskej, jednak "Lesio" ne specjalnie mi się spodobał.
Pokaż mimo to