Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po więcej recenzji: http://mikbooks.esy.es/

Thriller prawniczy… Hmmm… Powiem szczerze, że kiedy przeczytałem opis nie odczuwałem takiej potrzeby aby zacząć czytać tu i teraz. Ale stwierdziłem: „Spróbuje!”. Wciągnąłem się na amen.

Razem z Panem Mrozem znamy się od jakiegoś czasu. Konkretnie od kiedy przeczytałem „Behawiorystę”. Sięgając po „Kasację” sądziłem, że dostanę „czysty” kryminał prawniczy (ciężko mi to nazwać thrillerem…), jednak tak się nie stało.
Książka opowiada o dwójce prawników: Joannie Chyłce, bezpośrednia, nie owijająca w bawełnę, silna kobieta oraz jej aplikancie Kordianie Oryńskim. Mają oni za zadanie rozwiązanie sprawy dotyczącej syna biznesmena, który zostaje oskarżony o zamordowanie dwóch osób. Winowajca spędził 10 dni zamknięty w swoim mieszkaniu w towarzystwie martwych ciał. Sprawa nie jest tak prosta jak się wydaje. Domniemany morderca bowiem nie przyznaje się do swojej winy ale także nie twierdzi, że jest niewinny.

Pierwszą rzeczą, która niesamowicie mnie zaskoczyła był humor. Nie sądziłem, że przy takiej książce będę zanosił się śmiechem! Może niektórzy tego nie zrozumieją, ale przez kilkadziesiąt pierwszych stron nie mogłem wstać z podłogi 😉
Tempo jakie narzuca nam autor od pierwszych stron jest niesamowite. Brniemy dalej przez wszystkie wydarzenia, nie orientując się przy tym, że dotarliśmy już do połowy książki! Ta szybkość następujących po sobie wydarzeń nie jest równomierna. Zdarzają się momenty lekkiego przestoju. Uważam to za plus, gdyż wtedy zatrzymujemy się i mamy chwilę na zaczerpnięcie oddechu. Chociaż możliwe, że nie każdemu może to przypaść do gustu.
Nie była by to recenzja kompletna gdybym nie wspomniał o postaci Joanny Chyłki. To najbardziej badass’owa Pani adwokat jaką spotkałem. Została świetnie zbudowana i zestawiona na zasadzie kontrastu. Odważna strażniczka prawa, która lubi sobie trochę popić w czasie pracy. Właśnie takie postacie najlepiej są przyjmowane przez czytelników i o takich pragniemy czytać. Szkoda tylko, że Kordian nie miał w tej sprawie za dużo do powiedzenia. Mam nadzieję, że w następnych częściach bardziej zostanie rozwinięty jego charakter.
Teraz niezbyt miłą część recenzji. Zakończenie książki… Nie byłem w stu procentach przekonany czy to co czytam to jest jakiś kiepski żart, czy to naprawdę się tak kończy. Wyobraźcie sobie mnie totalnie zaangażowanego w tę historię, śledzącego ją z zainteresowaniem i oczekującego na rozwiązanie sprawy a tutaj… Dostaje od autora w nos.

Podsumowując, książka Remigiusza Mroza jest jak najbardziej udana. Napisana lekko, z humorem a sama akcja jest naprawdę angażująca. Byle tylko mniej takich obrotów spraw na samym końcu i będzie git! Mnie osobiście końcówka nie zraża i na pewno będę kontynuował tę serię.

Po więcej recenzji: http://mikbooks.esy.es/

Thriller prawniczy… Hmmm… Powiem szczerze, że kiedy przeczytałem opis nie odczuwałem takiej potrzeby aby zacząć czytać tu i teraz. Ale stwierdziłem: „Spróbuje!”. Wciągnąłem się na amen.

Razem z Panem Mrozem znamy się od jakiegoś czasu. Konkretnie od kiedy przeczytałem „Behawiorystę”. Sięgając po „Kasację” sądziłem, że dostanę...