Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nareszcie dobrnęłam do końca.To jak bym czytała Króla Maciusia pomieszanego ze Stephenem Kingiem, który napisał Pod kopułą .Prawie cała seria to opisy krwawych rzezi pomiędzy dziećmi, albo pomiędzy dziećmi i obrzydliwymi stworami.Byłam już tym zmęczona i zniesmaczona.Dobrnęłam do końca z ciekawości jak autor wybrnie z tej krwawej jatki. Zakończenie równie żałosne jak cała seria.

Nareszcie dobrnęłam do końca.To jak bym czytała Króla Maciusia pomieszanego ze Stephenem Kingiem, który napisał Pod kopułą .Prawie cała seria to opisy krwawych rzezi pomiędzy dziećmi, albo pomiędzy dziećmi i obrzydliwymi stworami.Byłam już tym zmęczona i zniesmaczona.Dobrnęłam do końca z ciekawości jak autor wybrnie z tej krwawej jatki. Zakończenie równie żałosne jak cała...

Przykro mi to pisać ale Pani Agnieszka robi się bardzo schematyczna. Mam wrażenie jakby pisała pod jakiś podstawiony wzór. Szkoda.Na początku chętnie czytałam jej książki.Umiała ładnie opisywać uczucia i wywoływać emocje,teraz zaczyna mnie to nudzić, ponieważ w każdej powieści opisywane są tak samo.

Przykro mi to pisać ale Pani Agnieszka robi się bardzo schematyczna. Mam wrażenie jakby pisała pod jakiś podstawiony wzór. Szkoda.Na początku chętnie czytałam jej książki.Umiała ładnie opisywać uczucia i wywoływać emocje,teraz zaczyna mnie to nudzić, ponieważ w każdej powieści opisywane są tak samo.

Nie wiem co napisać, mam dylemat. Książka jest dobra ale nie na tyle, aby nie móc się od niej oderwać. Porusza bardzo trudny temat konfliktu pomiędzy Ukraińcami a Polakami. Temat na pewno bardzo trudny i wywołujący spore emocje, można było trochę więcej z niego wycisnąć.
Dość znaczni bohaterowie książki znikają w pewnym momencie i nie wiadomo co się z nimi stało. Kończąc lekturę byłam z tego niezadowolona.
Ciekawe czy autor zakończy tę historię i jak długo będzie trzeba czekać.

Nie wiem co napisać, mam dylemat. Książka jest dobra ale nie na tyle, aby nie móc się od niej oderwać. Porusza bardzo trudny temat konfliktu pomiędzy Ukraińcami a Polakami. Temat na pewno bardzo trudny i wywołujący spore emocje, można było trochę więcej z niego wycisnąć.
Dość znaczni bohaterowie książki znikają w pewnym momencie i nie wiadomo co się z nimi stało. Kończąc...

Strasznie się rozczarowałm, wynudziłam i zdołowałam tą książką.

Strasznie się rozczarowałm, wynudziłam i zdołowałam tą książką.

Skończyłam czytać bardzo późnym wieczorem a i tak pomimo zmęczenia nie mogłam usnąć. Myśli ,emocje,pytania to wszytko kłębiło się nie dając mi zasnąć.Powinno być ostrzeżenie dla bardziej wrażliwszych osób.Nie czytać wieczorami i bez paczki chusteczek.ponieważ rano będzie się miało zapuchnięte oczy i ból głowy.Piszę z własnego doświadczenia.

Skończyłam czytać bardzo późnym wieczorem a i tak pomimo zmęczenia nie mogłam usnąć. Myśli ,emocje,pytania to wszytko kłębiło się nie dając mi zasnąć.Powinno być ostrzeżenie dla bardziej wrażliwszych osób.Nie czytać wieczorami i bez paczki chusteczek.ponieważ rano będzie się miało zapuchnięte oczy i ból głowy.Piszę z własnego doświadczenia.

Trochę naćkana z stąd te ponad 500 stron.Ma potencjał się rozwinąć w ciekawą serię,oby autorka tego nie zmarnowała. Będę śledzić ciąg dalszy opowieści.

Trochę naćkana z stąd te ponad 500 stron.Ma potencjał się rozwinąć w ciekawą serię,oby autorka tego nie zmarnowała. Będę śledzić ciąg dalszy opowieści.

Niby dobra,ciekawa lektura,która daje do myślenia. Mam jednak wrażenie ,że jest lekko niedopracowana.Lubię jasne zakończenia,autorka postanowiła jednak pozostawić czytelnika w niepewności.

Niby dobra,ciekawa lektura,która daje do myślenia. Mam jednak wrażenie ,że jest lekko niedopracowana.Lubię jasne zakończenia,autorka postanowiła jednak pozostawić czytelnika w niepewności.

Zastanawiam się co autorka chce osiągnąć?Zaczyna pisać już takie nudy,że można przysnąć w połowie czytanego zdania.Trzecim tomem byłam już rozczarowana,ale ten czwarty to już porażka.Po piąty sięgnę, ale bez entuzjazmu,tylko po to aby sprawdzić jak pani C.J. Daugherty zamierza to zakończyć.

Zastanawiam się co autorka chce osiągnąć?Zaczyna pisać już takie nudy,że można przysnąć w połowie czytanego zdania.Trzecim tomem byłam już rozczarowana,ale ten czwarty to już porażka.Po piąty sięgnę, ale bez entuzjazmu,tylko po to aby sprawdzić jak pani C.J. Daugherty zamierza to zakończyć.

Lekka,przyjemna lektura na poprawę nastroju.Chętnie sięgnę po następne części.

Lekka,przyjemna lektura na poprawę nastroju.Chętnie sięgnę po następne części.

Książka naładowana emocjami,czasami aż nazbyt.Zastanawiam się czy autorce wystarczy ich jeszcze na dalsze dwie części.

Książka naładowana emocjami,czasami aż nazbyt.Zastanawiam się czy autorce wystarczy ich jeszcze na dalsze dwie części.

Temat bardzo trudny o przemocy domowej.Napisano na ten temat już tyle książek,że aby zaciekawić czytelnika trzeba nie lada historii do opisania.Ta historia nie pokazała nic nowego,czytałam na ten temat dużo lepsze.Mam nadzieję,że autorka jeszcze nas zaskoczy w dalszych częściach tej opowieści i będę mogła wystawić lepszą ocenę.

Temat bardzo trudny o przemocy domowej.Napisano na ten temat już tyle książek,że aby zaciekawić czytelnika trzeba nie lada historii do opisania.Ta historia nie pokazała nic nowego,czytałam na ten temat dużo lepsze.Mam nadzieję,że autorka jeszcze nas zaskoczy w dalszych częściach tej opowieści i będę mogła wystawić lepszą ocenę.

Zapowiada się ciekawie.Ja przynajmniej się nie nudziłam.A co będzie dalej, to się okaże.

Zapowiada się ciekawie.Ja przynajmniej się nie nudziłam.A co będzie dalej, to się okaże.

Trochę nie równe tempo akcji, raz się przysypia a innym razem nie możesz się oderwać od czytania. Dowcipne dialogi i nieprzewidywalna fabuła niewątpliwie złagodzą ten mały niuans książki. Z przyjemnością sięgnę po dalsze przygody Bobbiego Dollara

Trochę nie równe tempo akcji, raz się przysypia a innym razem nie możesz się oderwać od czytania. Dowcipne dialogi i nieprzewidywalna fabuła niewątpliwie złagodzą ten mały niuans książki. Z przyjemnością sięgnę po dalsze przygody Bobbiego Dollara

Mam już dość głupich i szkodliwych erotyków.
Główny bohater jest facetem po przejściach i byłym komandosem,który po wypiciu butelki whisky popija ją winem i jest w stanie zaspokoić kobietę trzy razy z rzędu.Ja w takie cuda nie wierzę.

Mam już dość głupich i szkodliwych erotyków.
Główny bohater jest facetem po przejściach i byłym komandosem,który po wypiciu butelki whisky popija ją winem i jest w stanie zaspokoić kobietę trzy razy z rzędu.Ja w takie cuda nie wierzę.