Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo miła książka z dziecinnych lat

Bardzo miła książka z dziecinnych lat

Książeczka z obrazkami. Bardziej dla dzieci niż do rzeczywistego czytania. Na każdej stronie mamy trochę faktów i pełno ociekających brokatem fotografii które poza ładnym wyglądem nie wnoszą niczego ciekawego.

Książeczka z obrazkami. Bardziej dla dzieci niż do rzeczywistego czytania. Na każdej stronie mamy trochę faktów i pełno ociekających brokatem fotografii które poza ładnym wyglądem nie wnoszą niczego ciekawego.

Na maturę z WoSu. Szkoda że nie wszystko jest tak przestrzegane, jak jest napisane.

Na maturę z WoSu. Szkoda że nie wszystko jest tak przestrzegane, jak jest napisane.

Książka zdaję się być przeterminowaną. Co prawda Japończycy to naród który, jak słusznie zauważają wcześniejsze osoby wolno ulega zmianom kulturowym ale jednak - od czasu wydania książki zmieniło się tam prawie wszystko. Poza tym, poprzedni ustrój polityczny wywarł piętno na tej książce przez co momentami nie da się tego czytać.

Fajna w formie ciekawostki, beznadziejna jako źródło do czerpania wiedzy.

Książka zdaję się być przeterminowaną. Co prawda Japończycy to naród który, jak słusznie zauważają wcześniejsze osoby wolno ulega zmianom kulturowym ale jednak - od czasu wydania książki zmieniło się tam prawie wszystko. Poza tym, poprzedni ustrój polityczny wywarł piętno na tej książce przez co momentami nie da się tego czytać.

Fajna w formie ciekawostki, beznadziejna...

Książka niedoczytana.

Zanim wyjaśnię dlaczego, pozwólcie że wytłumaczę czym jest dla mnie dobra książka podróżnicza. Jest to książka która opowiada o podróży autora a także pozwala odkryć dane miejsce z perspektywy osoby poznającej daną kulturę. Mistrzostwo w tym osiągnęli, jak dla mnie, Wojciech Cejrowski i Tony Halik (ale jest to kwestia subiektywna oczywiście).

Więc sięgam sobie po tą pozycję. Z okładki się dowiadujemy że autorka podczas tej wyprawy umrze na malarię mózgową. Zaczynam więc z nią przygodę,choćby z ciekawości by zobaczyć jak dobrą podróżniczkę straciliśmy . Na początku pełno podziękowań od wszystkich znajomych. Starając się to zrozumieć brnę przez to cierpliwie do właściwej treści. A samą treść da się opisać na zasadzie krótkiego schematu który wygląda mniej więcej tak:
1) Pojechałam sobie z panem o imieniu <wstaw imie>
2) Zaprosił mnie na noc do siebie
3) Zrobiliśmy sobie jedzenie,ale ja nie jadłam mięsa bo jestem weganką! (tak, w każdym dniu,i jest ich opisanych pewnie około 200 ta kwestia się powtarza)
4) On wyznawał mi miłość, ale powiedziałam mu że mam męża i szybko się ulotniłam
5) Wróć do kroku nr 1 i powtórz.

Nie zrozumcie mnie źle. Po drodze owszem są inne wątki. Raz łapie na stopa samochody które biorą udział w Rajdzie Dakar a innym razem szuka wielbłąda dla siebie, jeszcze innym nie dostaje wizy wiec wjeżdża na dziko do jednego z krajów. Jednak to trochę mało na blisko 150 stron a i jeszcze pewien człowiek oferuje jej seks za równowartość 20 euro. Wszystko się kręci wkoło tego z kim i gdzie jechała i jak to koleżanki po drodze dołączały. Nie dowiaduję się prawie w ogóle, poza małymi wzmiankami o tym co dani ludzie jedzą. Czym się interesują. Jak żyją. Jakie mają zwyczaje. Jakie wartości wyznają.

Tak więc książka jest niebotycznie uboga w treść.Momentami się czułem trochę tak jakbym czytał wypociny nastolatki na jakimś czacie na temat tego jak to złapała stopa do szkoły bo miała ważną klasówkę z twierdzenia Pitagorasa, a "Facetka" nie wpuszczała po dzwonku.

Więc jeżeli lubisz czytać książki poświęcone podróżom autostopowym, względnie pamiętniki z podróży to polecam, nie pożałujesz. Jednak jeżeli szukasz książki podróżniczej, to nawet po nią nie sięgaj. Prawdopodobnie stracisz tylko czas i nerwy

Książka niedoczytana.

Zanim wyjaśnię dlaczego, pozwólcie że wytłumaczę czym jest dla mnie dobra książka podróżnicza. Jest to książka która opowiada o podróży autora a także pozwala odkryć dane miejsce z perspektywy osoby poznającej daną kulturę. Mistrzostwo w tym osiągnęli, jak dla mnie, Wojciech Cejrowski i Tony Halik (ale jest to kwestia subiektywna oczywiście).

Więc...

Gombrowicz wielkim pisarzem był! A dzisiejszy świat to jedna wielka pupa. Polecam serdecznie

Gombrowicz wielkim pisarzem był! A dzisiejszy świat to jedna wielka pupa. Polecam serdecznie