Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poruszający dokument

Poruszający dokument

Trzyma dawny poziom ale nie unika jednak nielogicznych rozwiązań

Trzyma dawny poziom ale nie unika jednak nielogicznych rozwiązań

Zaczarowana. Napisana pięknym językiem. Malownicza. Niedopowiedziana.
A jednak - jakaś frustracja mi po niej została. Jakby pusto i bez sensu?
Może nie całkiem umiałam w tej magi pływać? A może boli mnie, że dziewczyna nie zasłużyła na imię?
Tak wyglądała pierwsza moja przygoda z Murakamim.

Zaczarowana. Napisana pięknym językiem. Malownicza. Niedopowiedziana.
A jednak - jakaś frustracja mi po niej została. Jakby pusto i bez sensu?
Może nie całkiem umiałam w tej magi pływać? A może boli mnie, że dziewczyna nie zasłużyła na imię?
Tak wyglądała pierwsza moja przygoda z Murakamim.

Nie zachwyciła - wielość wątków, niektóre ślepe, trochę pomieszania z poplątaniem, aż chwilami zastanawiałam się, czy to "dzieje się", czy może "wydaje" bohaterowi, albo może śni? No ale to pierwszy tom - może w następnych coś się wyjaśni - jakieś dziwne wróżbitki? No i to zakończenie - ależ pesymistycznie! Aż nierealistycznie :(
W sumie styl, język, pomysł nie są złe, ale nie wiem kiedy zdobędę się na następny tom.

Nie zachwyciła - wielość wątków, niektóre ślepe, trochę pomieszania z poplątaniem, aż chwilami zastanawiałam się, czy to "dzieje się", czy może "wydaje" bohaterowi, albo może śni? No ale to pierwszy tom - może w następnych coś się wyjaśni - jakieś dziwne wróżbitki? No i to zakończenie - ależ pesymistycznie! Aż nierealistycznie :(
W sumie styl, język, pomysł nie są złe, ale...

Mocne, poruszające i fascynujące, a przy tym - głęboko ludzkie. Łatwiej się jednak czyta po seansie filmowym - wielość bohaterów i nazwisk dzięki temu nabiera twarzy - inaczej łatwo się pogubić kto jest kim.

Mocne, poruszające i fascynujące, a przy tym - głęboko ludzkie. Łatwiej się jednak czyta po seansie filmowym - wielość bohaterów i nazwisk dzięki temu nabiera twarzy - inaczej łatwo się pogubić kto jest kim.

Trudno czytać lekturę pozbywając się perspektywy dzisiejszych czasów, tak więc otrzymujemy autoportret dziewczyny i jej siostry - kobiet utalentowanych, ale niedojrzałych, pustych, bezrefleksyjnych i zajętych tylko sobą. Trzeba docenić język i dowcip lektury, ale trudno nie dostrzec hedonistycznego nurzania się dziewczyn w "towarzystwie" i praktycznego osierocenia córki przez bohaterkę. Jakże żałosne wydają się zazdrosne złośliwości autorki wobec kuzynki Kossak-Szczuckiej, jej twórczości i sytemu wartości, w kontekście tego robiła w czasie wojny. W sumie smutny zapis historii roziskrzonych talentów.
Oczywiście nie można nie przyznać racji zachwytom - klimat miasta, atmosfera rodzinna, dowcip - warto czytać!

Trudno czytać lekturę pozbywając się perspektywy dzisiejszych czasów, tak więc otrzymujemy autoportret dziewczyny i jej siostry - kobiet utalentowanych, ale niedojrzałych, pustych, bezrefleksyjnych i zajętych tylko sobą. Trzeba docenić język i dowcip lektury, ale trudno nie dostrzec hedonistycznego nurzania się dziewczyn w "towarzystwie" i praktycznego osierocenia córki...

szkoda, że nieskończone :(

szkoda, że nieskończone :(