Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To chyba po prostu nie jest książka dla mnie.

Trochę dziwnie mi ją oceniać, bo przerwałam około połowy i dalej już nie dałam rady. W trakcie lektury okazało się, że to spin-off innej serii autorki, co nie miałoby dla mnie większego znaczenia, gdyby nie fakt, że przy czytaniu czułam, że tej książce czegoś brakowało.

Główna bohaterka jest bardzo irytująca - niedojrzała i arogancka, ale żeby chociaż reszta postaci to nadrabiała... Niestety, bohaterów trudno jest polubić, bo nie są specjalnie interesujący i zachowują się przewidywalnie. Aż trudno nie przewracać oczami na sceny z ich udziałem.

Główny problem polega chyba na tym, że jest to książka przeznaczona dla młodszej młodzieży. Nie tylko ze względu na zachowanie bohaterów, ale również sam język jakim posługuje się autorka - bardzo prosty, żeby nie powiedzieć banalny. Z tego powodu np. dialogi i opisy wypadają sztucznie i nieciekawie. Ale ma to i swoje plusy, książkę czyta się naprawdę szybko i nie przytłacza ona wyszukanym słownictwem, które zdarza się w niektórych książkach fantastycznych.

Ostatnia kwestia - fabuła za bardzo przypominała mi znane książki fantasy, które dawno temu czytałam, takie jak Dary Anioła, C. Clare. Jako fanka tamtej serii powinnam się cieszyć, niestety nabrałam wrażenia jakbym czytała bardzo podobną historię tylko pozbawioną większości walorów - ciekawych bohaterów i wątków miłosnych, bogatych opisów świata przedstawionego itd.

Szkoda, bo to moje pierwsze spotkanie z Jennifer L. Armentrout i niestety zapewne ostatnie.

To chyba po prostu nie jest książka dla mnie.

Trochę dziwnie mi ją oceniać, bo przerwałam około połowy i dalej już nie dałam rady. W trakcie lektury okazało się, że to spin-off innej serii autorki, co nie miałoby dla mnie większego znaczenia, gdyby nie fakt, że przy czytaniu czułam, że tej książce czegoś brakowało.

Główna bohaterka jest bardzo irytująca - niedojrzała i...

Jak dla mnie spore rozczarowanie. Niby nie jest za długa, a jednak baardzo się ciągnęła, bo nic ciekawego się nie działo. 1/3 książki to opisy miejsc i krajobrazów oraz wprowadzanie do historii kolejnych bohaterów drugoplanowych, których imiona ciężko spamiętać bo niczym się od siebie nie różnią (wyjątek stanowi tylko Nate!). Wątek miłosny bardzo słaby, trudno nawet powiedzieć, żeby to był wątek. Jednak najbardziej frustrujące w tym wszystkim pozostaje zakończenie. Miał być cliffhanger, ale nic nie zostało wytłumaczone. Książkę trochę ratują flashbacki dotyczące rodziny Ellinghamów, które w przeciwieństwie do pozostałych wątków są przynajmniej ciekawe. Szkoda, że żeby poznać ich zakończenie trzeba będzie przemęczyć jeszcze dwie kolejne takie książki...

Jak dla mnie spore rozczarowanie. Niby nie jest za długa, a jednak baardzo się ciągnęła, bo nic ciekawego się nie działo. 1/3 książki to opisy miejsc i krajobrazów oraz wprowadzanie do historii kolejnych bohaterów drugoplanowych, których imiona ciężko spamiętać bo niczym się od siebie nie różnią (wyjątek stanowi tylko Nate!). Wątek miłosny bardzo słaby, trudno nawet...

Książki, pod względem tego jak wpływają na czytelnika, można podzielić na dwie grupy. Pierwsza, to te, które pełnią rolę takich przyjemnych wypełniaczy czasu. Wpływają na wyobraźnię, sprawią, że pokochasz/polubisz bohaterów ale niestety pewnie po jakimś czasie o nich zapomnisz. Jest też druga kategoria, książek których się nie czyta, lecz pochłania. Które przeżywasz. Po których kac książkowy jest tak ogromny, że nie jesteś w stanie myśleć o niczym innym, tylko o nich. Do bohaterów przywiązujesz się, kibicujesz im i martwisz się o nich tak jakby byli prawdziwymi ludźmi. I właśnie taką książką jest Zły król Holly Black.

Czytałam ostatnio sporo dobrych książek, które mi się szczerze podobały ale naprawdę dawno żadna książka nie wciągnęła mnie tak bardzo jak ta. Oprawa jest przepiękna ale nawet w połowie nie oddaje jej wnętrza. Nie wiem czy to możliwe, ale jest jeszcze lepsza od pierwszej części. To perełka, jakich nie ma wiele i z którą każdy wielbiciel fantastyki powinien się zapoznać. Jude, Cardan, Tarryn, Madok, Nicassia, Loki i wszyscy pozostali pomniejsi bohaterowie nie przestają zaskakiwać, przygotowanymi dla nas, czytelników i pozostałych bohaterów niespodziankami. Na to, co dzieje się w Złym królu nie da się przygotować ani przewidzieć.

Pomimo bardzo chaotycznej recenzji, mam nadzieję, że udało mi się przekazać to co myślę o tej książce. Najlepszym podsumowaniem będzie chyba stwierdzenie, że bohaterowie (a w szczególności jeden) i ostatnie kilka stron złamało mi serce. Holly Black to przyczyna wszystkich tych pozytywnych i negatywnych przeżyć, ale przede wszystkim moja idolka. Trzecia część dopiero w 2020 i nie mam pojęcia jak wytrzymam tyle czasu bez świata elfów.

Książki, pod względem tego jak wpływają na czytelnika, można podzielić na dwie grupy. Pierwsza, to te, które pełnią rolę takich przyjemnych wypełniaczy czasu. Wpływają na wyobraźnię, sprawią, że pokochasz/polubisz bohaterów ale niestety pewnie po jakimś czasie o nich zapomnisz. Jest też druga kategoria, książek których się nie czyta, lecz pochłania. Które przeżywasz. Po...