"jestem w miłości :D:D:D"

A już tak bardziej na serio, to jest to naprawdę dobre romantasy. Ciekawa, świeża fabuła. Może bez zaskoczeń fabularnych bo to nie jest nic skomplikowanego, ale wciąga i angażuje. Uwagę natomiast muszę zwrócić na fakt, że jest niechlujnie przetłumaczona i zredagowana. Zupełnie tak jakby ważniejsze dla wydawcy były barwione brzegi, a nie dostarczenie czytelnikom porządnego wydania, za które płacą niemałe pieniądze.

"jestem w miłości :D:D:D"

A już tak bardziej na serio, to jest to naprawdę dobre romantasy. Ciekawa, świeża fabuła. Może bez zaskoczeń fabularnych bo to nie jest nic skomplikowanego, ale wciąga i angażuje. Uwagę natomiast muszę zwrócić na fakt, że jest niechlujnie przetłumaczona i zredagowana. Zupełnie tak jakby ważniejsze dla wydawcy były barwione brzegi, a nie...

Świetna książka

Świetna książka

Nic tak bardzo mylnego.
Już kilka tygodni temu, przeczytałam tą książkę a wciąż nie mogę o niej zapomnieć. Na początku zaintrygował mnie świat wampirów. Było tego dużo ale na końcu jest ściąga o której dowiedziałam się po przeczytaniu :D Bohaterka która jest człowiekiem zwanym "żmiją" musi radzić sobie z trudnościami jakimi jest otaczający ją świat. Nie polubiłam jej, a do pierwszego zbliżenia musiałam czekać przez trzy czwarte książki... Chodź było to dość przewidywalne to jednak książka miała coś w sobie, że chciało się więcej i więcej! Dlatego czekam na drugi tom ❤️
Czy warto było czekać? Zdecydowanie🤭

Nic tak bardzo mylnego.
Już kilka tygodni temu, przeczytałam tą książkę a wciąż nie mogę o niej zapomnieć. Na początku zaintrygował mnie świat wampirów. Było tego dużo ale na końcu jest ściąga o której dowiedziałam się po przeczytaniu :D Bohaterka która jest człowiekiem zwanym "żmiją" musi radzić sobie z trudnościami jakimi jest otaczający ją świat. Nie polubiłam jej, a do...

Wspaniała i cudowna historia o walce. O siebie. O rodzinę. O miłość. O przetrwanie. Nietuzinkowa bohaterka, która prze naprzód i się nie poddaje. Bohater, który został tak mocno skrzywdzony, a jednak potrafi kochać całym sobą. Jedna z moich ulubionych! 🥰

Wspaniała i cudowna historia o walce. O siebie. O rodzinę. O miłość. O przetrwanie. Nietuzinkowa bohaterka, która prze naprzód i się nie poddaje. Bohater, który został tak mocno skrzywdzony, a jednak potrafi kochać całym sobą. Jedna z moich ulubionych! 🥰

Oraya jest adoptowaną córką króla wampirów Vincenta, z rodu Zrodzonych z Nocy. Ich relacja jest o tyle dziwna, że Oraya jest człowiekiem, więc dla jej adoptowanego ojca najważniejszym celem jest nauczenie córki, jak przetrwać w świecie, gdzie ludzie są poprostu przekąską. Dlatego dziewczyna decyduje się na udział w turnieju ku czci bogini śmierci, by w ramach nagrody prosić boginię o przemianę w wampira.

Sam turniej jest bardzo brutalny i krwawy, a uczestnicy nie wahają się przed usunięciem przeciwników. Aby dotrwać do końca, Oraya musi nawiązać sojusz z Raihnem, wampirem z klanu uznanego przez Vincenta za wrogów.

Od razu zaznaczę, że romans tu jest wątkiem bardzo pobocznym. Autorka bardziej skupia się na relacji Orayi i Vincenta oraz na przemianie dziewczyny jaka zachodzi w niej w czasie turnieju. Pomimo że król wampirów stara się pokazać naszej bohaterce, że w tym świecie musi być twarda i silna aby przetrwać, można dostrzec drobne gesty które uświadamiają czytelnikowi jak bardzo ojciec kocha swoją córkę.

Sama Oraya jest bohaterką ciekawą i inteligentną. Sama doskonale wie jak się obronić, na pewno nie jest typem księżniczki do ratowania. Dlatego wzbudziła we mnie sympatię.

Jeśli chodzi o fabułę to naprawdę nie mogę się do niczego przyczepić, książka jest ciekawa i wciągająca. Niestety ja liczyłam na WOW jak przy Fourth Wing i tego nie było. Ale to tylko moje odczucie względem tego co oczekiwałam, a co dostałam. Tak po za tym to szczerze polecam.

Nasze polskie wydanie nie różni się od angielskiego właściwie niczym, ma tą samą piękną okładkę, a dodatkowo pięknie na niebiesko pomalowane brzegi.

Jedynym, ale jak dla mnie przeogromnym minusem tej książki jest jej.... tłumaczenie. Nie czytałam orginalnego wydania po angielsku, ale jeśli wierzyć osobom, które znają oryginał, to jest dramat. Ja skupię się na polskim wydaniu, bo niektóre zdania były tak dziwnie poskładane gramatycznie, że po kilka razy czytałam jedno zdanie i szukałam w nim sensu. Serio miałam wrażenie, że mój mózg robi fikołki przy czytaniu. Co wpłynęło u mnie dość mocno na komfort czytania. Mam nadzieję, że wydawnictwo hype jest świadome tych błędów i kolejne wydanie będzie poprawione.

Oraya jest adoptowaną córką króla wampirów Vincenta, z rodu Zrodzonych z Nocy. Ich relacja jest o tyle dziwna, że Oraya jest człowiekiem, więc dla jej adoptowanego ojca najważniejszym celem jest nauczenie córki, jak przetrwać w świecie, gdzie ludzie są poprostu przekąską. Dlatego dziewczyna decyduje się na udział w turnieju ku czci bogini śmierci, by w ramach nagrody prosić...

„Wampiry wiedzą bardzo dobrze, jak ważne jest chronienie własnego serca.
A miłość i zrozumienie są ostrzejsze niż jakikolwiek kołek”.

Miejsce pełne wampirów, a wśród nich ona- Oraya.

Była człowiekiem, a kąsała niczym żmija.

Mimo iż adoptował ją sam król wampirów Zrodzonych z Nocy dla wielu i tak była potencjalną przekąską, na którą warto zapolować.

Tylko jedno wydarzenie mogło sprawić, że inni zaczną postrzegać ją w inny sposób- Kejari.

Legendarny turniej organizowany przez boginię śmierci. Krwawy i okrutny, a Oraya musi zwyciężyć.

Bez sojuszu jednak nie przetrwa. W końcu jest człowiekiem otoczonym przez krwiożercze wampiry czyhające na jej życie.

I tutaj pojawia się Raihn…

Zabójca doskonały, wróg jej ojca, największa konkurencja, ale sojusznik idealny.

Jest wampirem, lecz ma w sobie więcej z człowieka niż Oraya. Pielęgnuje swoje człowieczeństwo i pokazuje księżniczce jak piękne może być.

Uczy smaków, kolorów, uczuć…

Pokazuje jak żyć, a nie tylko walczyć o przetrwanie.

Chroni ją powoli kradnąc cząstki jej serca.

Turniej jednak może wygrać tylko jedna osoba, reszta musi zginąć.

Nie ma tam miejsca na litość. A na miłość? Tym bardziej. Miłość bowiem jest groźniejsza niż rozpoczynająca się wojna.

Jakie tajemnice skrywają bohaterowie?

Kto zwycięży Kejari?

Co z przeszłością i przyszłością Orayi?

„Może i nie ponosimy takich ran jak ty, ale nasze serca jak najbardziej. Czasem nigdy się nie leczą”.

„Żmija i skrzydła nocy” to trzymająca w napięciu historia pełna sekretów, intryg, akcji, krwi i magii. Przyznaję, że na samym początku miałam problem z zatraceniem się w świecie, który został przedstawiony, lecz trwało to dość krótko, a później nie mogłam się oderwać. Z każdym kolejnym zadaniem turniejowym było mi coraz ciężej tę książkę odłożyć. Wraz z rozwijającą się relacją głównych bohaterów coraz bardziej przepadałam. A zakończenie? Jest zapowiedzią czegoś, co może być piekielnie dobre, a ja potrzebuję drugiego tomu na wczoraj!

„Wampiry wiedzą bardzo dobrze, jak ważne jest chronienie własnego serca.
A miłość i zrozumienie są ostrzejsze niż jakikolwiek kołek”.

Miejsce pełne wampirów, a wśród nich ona- Oraya.

Była człowiekiem, a kąsała niczym żmija.

Mimo iż adoptował ją sam król wampirów Zrodzonych z Nocy dla wielu i tak była potencjalną przekąską, na którą warto zapolować.

Tylko jedno...

Dużo Fantazy. Książka podobna do Igrzysk Śmierci z różnicą- ona jedna ludzka dziewczyna i świat wampirów. Ona chce wygrać turniej, po drodze poznaje chłopaka. Wielkiego romansu między nimi nie odczułam. Co muszę przyznać, zakończenie jest ciekawe ;)
Dużo zwrot akcji autorka zaserwowała :)

Dużo Fantazy. Książka podobna do Igrzysk Śmierci z różnicą- ona jedna ludzka dziewczyna i świat wampirów. Ona chce wygrać turniej, po drodze poznaje chłopaka. Wielkiego romansu między nimi nie odczułam. Co muszę przyznać, zakończenie jest ciekawe ;)
Dużo zwrot akcji autorka zaserwowała :)

Naprawdę nie spodziewałam się, że książka o wampirach tak skradnie moje serce.

Świetna rozrywka, dzięki której zarwałam nockę i po przebudzeniu ponownie chwyciłam za książkę nie dając sobie nawet szansy na wypicie kawy. Podobała mi się ta historia, z wszystkimi jej mankamentami, literówkami czy problemem tłumaczeniowym (na początku godziło mnie to najbardziej, musiałam czytać po dwa razy jedno zdanie, ale i tak popłynęłam). Główny wątek romantyczny? Slow burn, budowanie napięcia. Naprawdę coś piknego!

Relacja rodzicielska też mi się podobała, z wszystkimi wadami Vincenta, wciąż czułam te miłość. Była taka prawdziwa.

Nie spodziewałam się, że ten świat tak mnie wciągnie i cieszy mnie to przeogromnie, polecam z całego serduszka!

Naprawdę nie spodziewałam się, że książka o wampirach tak skradnie moje serce.

Świetna rozrywka, dzięki której zarwałam nockę i po przebudzeniu ponownie chwyciłam za książkę nie dając sobie nawet szansy na wypicie kawy. Podobała mi się ta historia, z wszystkimi jej mankamentami, literówkami czy problemem tłumaczeniowym (na początku godziło mnie to najbardziej, musiałam...

“Strach jest tylko zbiorem reakcji fizycznych.”

“Moja krew smakowała jak żelazo. To jednak było niczym w porównaniu z tym, jak on smakował. Pachniał jak niebo, smakował jak spadanie.”

Carissa Broadbent zdecydowanie postarała, aby ta książka pozostała mi na długo w pamięci.

Głowna bohaterka, która jest “inna niż wszystkie”? - zaliczone i to trochę w pokraczny sposób, bo bardzo dobrze zostało tu ukazane jak przerażona jest ona i bezbronna w brutalnym świecie na około niej.

Wampiry? Są 😉 i to dużo, ciekawy wątek z tymi skrzydłami jeszcze się nie spotkałam z pierzastymi wampirami i hmm dziwnie było to sobie wyobrazić, ale nadało to im nieco oryginalności.

Rozbudowany turniej, który na dodatek ma sens istnienia a próby mają zachowane schematy i OLABOGA! Też mają sens, bo zostały zaplanowane na wzór życia bogini!? Były świetne!

Zwrot akcji, który pozostawia po sobie; OOOOOOOOOOOOWOWJAKDOTEGOMOGŁODOJŚĆTUWKLEJPRZEKLEŃSTWA!

Zaliczone zwłaszcza na końcu! Takich plot twistów to naprawdę dawno nie czytałam. Majstersztyk zwłaszcza pewna, rzecz pod koniec rozdziału czterdziestego ósmego a potem pięćdziesiątego drugiego – ten to w ogóle był niespodziewany. Wierzycie lub nie, ale jak zaczynam się śmiać na plot twistach w brutalnej fantastyce to coś jest na rzeczy.

No dobra a teraz pora na trochę narzekania.

Po pierwsze; podobieństwo imienia Raihn i nazwy klanu Rishanie (Rishan - jeden). JAK MOŻNA ZROBIĆ CZYTELNIKOWI COŚ TAKIEGO! Mój mózg lasował się za każdym razem, gdy pojawiała się, któraś z tych nazw. W momencie, gdy mamy identyczne litery na początku i na końcu a w środku obu wyrazów znajduje się H zwyczajnie podobieństwo wizualne nazw było dla mnie zbyt trudne do ogarnięcia - zwłaszcza na początku historii, gdy jeszcze nie do końca wiedziałam kto jest kim.

Po drugie i tu akurat subiektywna sprawa – strasznie cringowało mnie jak Oraya była nazywana “żmijką”. Po prostu nie. Po za tym to “Oto i ona” Raihna. No serio to było strasznie dziwne – nie mam pojęcia o co chodziło. Od razu przychodzi mi na myśl powiedzenie "miało być dobrze a wyszło jak zawsze".

Jeszcze jedna rzecz i tu dość mocno będę się czepiać... czy ktoś mi powie, dlaczego scena stosunku bohaterów trwa dwanaście stron! Musicie wiedzieć, że je pomijam i takie rzeczy są hm dość zauważalne, zwłaszcza, że czasami opisy prób były krótsze!

Podsumowując, jednak książka naprawdę dobrze się broni i nie mogę się doczekać kolejnych części!

“Strach jest tylko zbiorem reakcji fizycznych.”

“Moja krew smakowała jak żelazo. To jednak było niczym w porównaniu z tym, jak on smakował. Pachniał jak niebo, smakował jak spadanie.”

Carissa Broadbent zdecydowanie postarała, aby ta książka pozostała mi na długo w pamięci.

Głowna bohaterka, która jest “inna niż wszystkie”? - zaliczone i to trochę w pokraczny sposób,...

Bardzo wciągająca, szybko się czyta, fajni bohaterowie, nie ma dłużyzn - ciągle coś się dzieje!

Bardzo wciągająca, szybko się czyta, fajni bohaterowie, nie ma dłużyzn - ciągle coś się dzieje!