Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówią "nie oceniaj książki po okładce", że to coś złego, ale nie zawsze jest to prawda.

W tym przypadku - było to doskonałe kłamstwo. Książki wcześniej totalnie nie znałam, nie miałam pojęcia o czym jest, kojarzyłam jedynie autorkę, że piszę fantastykę i to chyba w wydaniu urban fantasy. I tyle. Aż przypadkiem trafiłam gdzieś w internecie, przeglądając księgarnie internetowe w poszukiwaniu starych książek Magdaleny Kubasiewicz, trafiłam na TĘ okładkę. Zachwyciła mnie od razu, więc niewiele myśląc odszukałam "Panią siedmiu bram" na Legimi i dodałam na półkę. Nawet nie sprawdziłam o czym jest. Następnego dnia zaczęłam słuchać audiobooka i przepadłam.

Zacznijmy od tego, że nie spotkałam się wcześniej z historią tego typu. Nie spotkałam się z tak ciekawym przeplataniem się różnych mitologii ze współczesnością, z takim przedstawieniem bogów. Było to dla mnie bardzo odświeżające spojrzenie na fantastykę. Od dzieciństwa fascynują mnie różne mitologie i religie świata, więc taki wątek to miód na moje serce. Polubiłam bohaterów, praktycznie wszystkich. Każdy z nich był wyrazisty i pełnokrwisty, choć w ostatecznym rozrachunku dowiadujemy się tylko mętnych rzeczy, które wydarzyły się w przeszłości, a wpłynęły na to, jacy są. Mimo to, nie miałam poczucia, że to za mało, że coś zostało tu źle napisane. Wręcz przeciwnie, ten zabieg był bardzo interesujący i pozostawiał ogromne pole do domysłów i wyobraźni. Akcja płynęła szybko, z jednej strony momentami miałam wrażenie, że zbyt szybko, ale w sumie nie wpływało to negatywnie na fabułę. W moim odczuciu mimo szybkiego tempa, sceny były kompletne i nie czułam, że coś zostało pominięte lub potraktowane po macoszemu. Z tego względu jestem naprawdę pod wrażeniem.

Zwroty akcji były dla mnie zaskakujące, szczególnie finał i to, kto ostatecznie okazał się być antagonistą, a kto tym dobrym. Zakończenie zdruzgotało moje serce i doprowadziło do płaczu. No jak tak można...

Język, cudownie kwiecisty, ujął mnie totalnie. Był idealnie wyważony.

Podsumowując, dla mnie wow, naprawdę świetna książka. Super spędziłam z nią czas, nie nudziłam się ani trochę, dobrze się bawiłam i wywołała u mnie dużo emocji. Zdecydowanie sięgnę po kolejny tom, gdy tylko wyjdzie, aby wypłakać jeszcze więcej łez i poznać zakończenie tej wyjątkowej historii.

Mówią "nie oceniaj książki po okładce", że to coś złego, ale nie zawsze jest to prawda.

W tym przypadku - było to doskonałe kłamstwo. Książki wcześniej totalnie nie znałam, nie miałam pojęcia o czym jest, kojarzyłam jedynie autorkę, że piszę fantastykę i to chyba w wydaniu urban fantasy. I tyle. Aż przypadkiem trafiłam gdzieś w internecie, przeglądając księgarnie...