Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z powodu wyjazdu do Stanów na ponad 2 miesiące została mi tylko jedna jedyna opcja - czytnik książek, aż pewnego dnia mój wspaniały mąż zabrał mnie do wspaniale wyposażonej biblioteki i z cierpliwością czekał, dając mi czas, aby się jarać, zachwycać, szczerzyć i wreszcie uspokoić swoje emocje, lecz tylko na chwilę. Kiedy zaszłam do działu non-fiction, to aż się we mnie zagotowało od środka, bowiem znalazłam książki o delfinach i waleniach! (W Polsce nie ma praktycznie nic, a ja jestem maniaczką ssaków morskich). Poczułam się, jak w swoim raju, zabierając ze sobą książki do domu. Niestety praca nie pozwoliła mi czytać, wiec udało mi się choć jedną przeczytać, a pochwalę się, że 5 kupiłam na Amazonie i zabieram ze sobą do Polski (oczywiście o delfinach i waleniach, ale kupiłam też inne, zwykłe 13 sztuk!).
Oczywiście od razu zaczęłam czytać i dwie inne książki na czytniku odeszły w odstawkę. Książkę czytało się opornie, nie tylko ze względu na ciężki, naukowy język, ale również dlatego, że zawierała wiele (wg. mnie) nieznaczących opisów. Mimo wszystko warto było przeczytać i poszerzyć swoja wiedzę o delfinach (z którymi z resztą chcę pracować, po ukończeniu studiów - kierunek behawiorystyka zwierząt).

Z powodu wyjazdu do Stanów na ponad 2 miesiące została mi tylko jedna jedyna opcja - czytnik książek, aż pewnego dnia mój wspaniały mąż zabrał mnie do wspaniale wyposażonej biblioteki i z cierpliwością czekał, dając mi czas, aby się jarać, zachwycać, szczerzyć i wreszcie uspokoić swoje emocje, lecz tylko na chwilę. Kiedy zaszłam do działu non-fiction, to aż się we mnie...

Z powodu braku czasu, a możliwości słuchania audiobooków w pracy, bardzo chętnie wysłuchałam tej książki, choć jednak wolę czytać, przy słuchaniu można się częściej rozproszyć i trudniej się skupić :)
Bardzo wiele mi wyjaśniła w różnicach miedzy mną, a moim mężem. Polecam!

Z powodu braku czasu, a możliwości słuchania audiobooków w pracy, bardzo chętnie wysłuchałam tej książki, choć jednak wolę czytać, przy słuchaniu można się częściej rozproszyć i trudniej się skupić :)
Bardzo wiele mi wyjaśniła w różnicach miedzy mną, a moim mężem. Polecam!

Rozwalony mózg, niestety dość długo czytałam i musiałam odłożyć na miesiąc przeczytanie książki, ze względu na to, że udało mi się w bibliotece, w Stanach dorwać książki o delfinach. Mimo wszystko bardzo dobre dzieło, brawa dla naszego rodaka - Polaka! Zakończenie niespodziewanie rozwaliło mój mózg :)
Na pewno sięgnę po następne części i inne książki Remigiusza Mroza, polecam!

Rozwalony mózg, niestety dość długo czytałam i musiałam odłożyć na miesiąc przeczytanie książki, ze względu na to, że udało mi się w bibliotece, w Stanach dorwać książki o delfinach. Mimo wszystko bardzo dobre dzieło, brawa dla naszego rodaka - Polaka! Zakończenie niespodziewanie rozwaliło mój mózg :)
Na pewno sięgnę po następne części i inne książki Remigiusza Mroza, polecam!

Miałam bardzo mieszane uczucia czytając tą książkę, tak jakby autor chciał w to krótkie opowiadanie wcisnąć jak najwięcej gatunków... Średnio mu to wyszło. Gdyby nie było takie krótkie, to pewnie bym nie przeczytała do końca ;) Powiem szczerze, że myślałam, że będzie to w jakiś sposób kontynuacja pierwszej części, która była bardzo krwista, ta natomiast oprócz tytułu zapowiadającego 'więcej krwi', to nie ma jej prawie wcale. Myślałam, że sięgam po 'więcej krwi' w thrillerze, ale się przeliczyłam.

Ulf, a raczej Jon ucieka przed Rybakiem, którego oszukał i to na grube pieniądze. Zatrzymuje się w wiosce, gdzie spotyka Leę i jej syna Knuta, którzy mu pomagają. Czy uda mu się uciec przed Rybakiem?

Miałam bardzo mieszane uczucia czytając tą książkę, tak jakby autor chciał w to krótkie opowiadanie wcisnąć jak najwięcej gatunków... Średnio mu to wyszło. Gdyby nie było takie krótkie, to pewnie bym nie przeczytała do końca ;) Powiem szczerze, że myślałam, że będzie to w jakiś sposób kontynuacja pierwszej części, która była bardzo krwista, ta natomiast oprócz tytułu...

Zaskakująco denerwująca, szybko się przez nią brnie, niestety przez brak czasu długo mi to zajęło. Wiele rzeczy mnie irytowało, szczególnie postać teściowej Alice (głównej bohaterki), ale to chyba w pewien sposób też zachęcało do poznania zakończenia. Mówiąc szczerze myślałam, że historia się inaczej potoczy, warto przeczytać ;)

Zaskakująco denerwująca, szybko się przez nią brnie, niestety przez brak czasu długo mi to zajęło. Wiele rzeczy mnie irytowało, szczególnie postać teściowej Alice (głównej bohaterki), ale to chyba w pewien sposób też zachęcało do poznania zakończenia. Mówiąc szczerze myślałam, że historia się inaczej potoczy, warto przeczytać ;)

Utrzymana w bardzo grobowym klimacie.
Cody po samobójczej śmierci najlepszej przyjaciółki, Meg, próbuje zrozumieć co ją skłoniło, aby to zrobić.
Jest to fikcja literacka, natomiast oparta na prawdziwych zdarzeniach dziewczyny o imieniu Suzy Gonzalez, która popełniła samobójstwo. Gdyby nie ta informacja od autorki na końcu książki pomyślałabym, że to niemożliwe, aby tak idealna, lubiana i przebojowa dziewczyna, jaką była Meg mogłaby zrobić takie głupstwo. A jednak, niektóre rzeczy są silniejsze od nas...
Polecam, lekko i szybko się czyta. Znowu Gayle Forman mnie nie zawiodła ;)

Utrzymana w bardzo grobowym klimacie.
Cody po samobójczej śmierci najlepszej przyjaciółki, Meg, próbuje zrozumieć co ją skłoniło, aby to zrobić.
Jest to fikcja literacka, natomiast oparta na prawdziwych zdarzeniach dziewczyny o imieniu Suzy Gonzalez, która popełniła samobójstwo. Gdyby nie ta informacja od autorki na końcu książki pomyślałabym, że to niemożliwe, aby tak...

Chciałam sięgnąć po tego autora, bo tak się wszyscy zachwalali... Okazało się, że sięgnęłam po jego najsłabszą serię.
Ta historia jest chora. Dużo krwi, trupów i niedomówień... Ale jest krótka i szybko przez nią przebrnęłam, dosłownie kilka godzin.

Chciałam sięgnąć po tego autora, bo tak się wszyscy zachwalali... Okazało się, że sięgnęłam po jego najsłabszą serię.
Ta historia jest chora. Dużo krwi, trupów i niedomówień... Ale jest krótka i szybko przez nią przebrnęłam, dosłownie kilka godzin.

CWI jest to książka mojego dziadka, którą zawsze bardzo zachwalał. Nigdy jednak nie zebrałam się na przeczytanie jej, dopiero po śmierci dziadka zdecydowałam, że trafia na listę 'muszę przeczytać w 2016'.
Nastoletni polski Żyd Henryk, a po hebrajsku Cwi, opowiada swoją historię... Aż brak mi słów.
Po wielu wydarzeniach w końcu uzyskuje pokój i szczęście. Oddając swoje życie Jezusowi Chrystusowi tym razem otrzymuje razy od swoich rodaków.

CWI jest to książka mojego dziadka, którą zawsze bardzo zachwalał. Nigdy jednak nie zebrałam się na przeczytanie jej, dopiero po śmierci dziadka zdecydowałam, że trafia na listę 'muszę przeczytać w 2016'.
Nastoletni polski Żyd Henryk, a po hebrajsku Cwi, opowiada swoją historię... Aż brak mi słów.
Po wielu wydarzeniach w końcu uzyskuje pokój i szczęście. Oddając swoje...

Krótko i milutko ;)

Krótko i milutko ;)

Książkę czytałam w języku oryginalnym, angielskim. Niestety nie ma jej na tej stronie.
Tym miłym akcentem kończę ten rok z postanowieniem przeczytania większej ilości książek w języku angielskim. Bardzo wiele to daje, polecam! ;) Co do książki, to zaskoczyło mnie zakończenie, ale to chyba normalne dla tej autorki ;) Poza tym troszkę się dłużyła.

Książkę czytałam w języku oryginalnym, angielskim. Niestety nie ma jej na tej stronie.
Tym miłym akcentem kończę ten rok z postanowieniem przeczytania większej ilości książek w języku angielskim. Bardzo wiele to daje, polecam! ;) Co do książki, to zaskoczyło mnie zakończenie, ale to chyba normalne dla tej autorki ;) Poza tym troszkę się dłużyła.

Lekka i przyjemna, świat oczami psa. W kilku sytuacjach pomogło mi to spojrzeć na to jak pies może odczuwać i odbierać nasze zachowanie.Z powodu stylu oraz obrazków uważam, że powinna być to książka, którą rodzice czytają dzieciakom, aby uczyć ich; o psach o tym co wolno, czego nie wolno i jak traktować pupili.

Lekka i przyjemna, świat oczami psa. W kilku sytuacjach pomogło mi to spojrzeć na to jak pies może odczuwać i odbierać nasze zachowanie.Z powodu stylu oraz obrazków uważam, że powinna być to książka, którą rodzice czytają dzieciakom, aby uczyć ich; o psach o tym co wolno, czego nie wolno i jak traktować pupili.

Dorwałam drugą część i jakże jestem szczęśliwa. Bardzo dobra pozycja, na szczęście tym razem Alex Kava oszczędziła mi nerwów i stresu i jest zakończenie! Chociaż nadal jedno pozostaje otwarte. Maggie O'Dell i Nick Morelli, dla nich muszę sięgnąć po kolejną część aby dowiedzieć się co z tego będzie i czy coś w ogóle będzie. Dobrze, że jest aż 11 części! Polecam!!! :)

Dorwałam drugą część i jakże jestem szczęśliwa. Bardzo dobra pozycja, na szczęście tym razem Alex Kava oszczędziła mi nerwów i stresu i jest zakończenie! Chociaż nadal jedno pozostaje otwarte. Maggie O'Dell i Nick Morelli, dla nich muszę sięgnąć po kolejną część aby dowiedzieć się co z tego będzie i czy coś w ogóle będzie. Dobrze, że jest aż 11 części! Polecam!!! :)

Napisana z humorem książka na jedną godzinkę. Poprawia humor i przyciąga wzrok dzięki rysunkom :)

Napisana z humorem książka na jedną godzinkę. Poprawia humor i przyciąga wzrok dzięki rysunkom :)

Lekka i przyjemna, niestety nie czytalam pierwszej części. Szybko się czyta, ale nie porywa.

Lekka i przyjemna, niestety nie czytalam pierwszej części. Szybko się czyta, ale nie porywa.

Bardzo fajnie i szybko się czyta, chociaż ja niestety z braku czasu wolnego bardzo długo czytałam tą książkę. Zakończenie otwarte co zmusza mnie do natychmiastowego sięgnięcia do drugiej części z serii (jak tyko ją dorwę w bibliotece). Polecam ;)

Bardzo fajnie i szybko się czyta, chociaż ja niestety z braku czasu wolnego bardzo długo czytałam tą książkę. Zakończenie otwarte co zmusza mnie do natychmiastowego sięgnięcia do drugiej części z serii (jak tyko ją dorwę w bibliotece). Polecam ;)

Dziwi mnie to, że po ostatniej książce (Morderstwo w Orient Expressie) znowu sięgnęłam po Agathę Christie, choć oceniłam ją bardzo słabo. Podjęłam decyzję, że jej dzieła są po prostu nie dla mnie. Aż dziwne, że jednak sięgnęłam znów po jakąś jej książkę. Tym razem przeszła samą siebie! Żałuję tylko, że przeczytanie tego krótkiego kryminału rozciągnęło mi się w czasie do kilku dni. Sama fabuła kojarzy mi się z pewną grą (Mafia). Wydarzenia cały czas trzymają w napięciu i nie pozwalają ci wskazać kto jest sprawcą. Końcówka wyjaśnia wszystko i o losie! Po takiej książce ciężko zasnąć...
Polecam bardzo mocno!

Dziwi mnie to, że po ostatniej książce (Morderstwo w Orient Expressie) znowu sięgnęłam po Agathę Christie, choć oceniłam ją bardzo słabo. Podjęłam decyzję, że jej dzieła są po prostu nie dla mnie. Aż dziwne, że jednak sięgnęłam znów po jakąś jej książkę. Tym razem przeszła samą siebie! Żałuję tylko, że przeczytanie tego krótkiego kryminału rozciągnęło mi się w czasie do...

Książka przekazuje ogrom informacji od procesu udomowienia psa, ich różnic z wilkami, testu osobowości psów, podziału ras ze względu na użytkowość i opisy grup oraz historia powstania ras do walk i na koniec jak psy pomagają i ocalają życie ludzi, innych psów oraz innych gatunków.
Bardzo ciekawa i pouczająca pozycja, polecam fanatykom i nie tylko :)

Książka przekazuje ogrom informacji od procesu udomowienia psa, ich różnic z wilkami, testu osobowości psów, podziału ras ze względu na użytkowość i opisy grup oraz historia powstania ras do walk i na koniec jak psy pomagają i ocalają życie ludzi, innych psów oraz innych gatunków.
Bardzo ciekawa i pouczająca pozycja, polecam fanatykom i nie tylko :)

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tym dziełem, nigdy nie spotkałam się jeszcze z książkami Dawn Barker, a szkoda. Bardzo szybko i lekko się czyta, choć porusza ciężki problem. Książka na miarę Jodi Picoult i jej słynnej powieści "Bez mojej zgody". Dawn Barker porusza i rozdziera twoje serce między tym co zrobić, jak rozwiązać tę sytuację i kto jest winny. Czytając miałam również wrażenie, że tam jestem i biorę czynny udział w zdarzeniach. Jedyne co mi się nie spodobało to zakończenie, które jest otwarte, chociaż właściwie innego nie mogłabym się spodziewać... Polecam! :)

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tym dziełem, nigdy nie spotkałam się jeszcze z książkami Dawn Barker, a szkoda. Bardzo szybko i lekko się czyta, choć porusza ciężki problem. Książka na miarę Jodi Picoult i jej słynnej powieści "Bez mojej zgody". Dawn Barker porusza i rozdziera twoje serce między tym co zrobić, jak rozwiązać tę sytuację i kto jest winny. Czytając miałam...

Lekko się czyta, choć nastawiłam się na coś całkiem innego czytając opis z tyłu książki.

Lekko się czyta, choć nastawiłam się na coś całkiem innego czytając opis z tyłu książki.

Ciężko ocenić mi tą książkę ze względu na to jak wiele problemów porusza. Nie podobało mi się jak staczają się nastolatkowie, natomiast końcówka książki jest dająca do myślenia i dla mnie np. szokująca.

Ciężko ocenić mi tą książkę ze względu na to jak wiele problemów porusza. Nie podobało mi się jak staczają się nastolatkowie, natomiast końcówka książki jest dająca do myślenia i dla mnie np. szokująca.