Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Myślę, że większość introwertycznych kobiet w wieku 30-45 odnajdzie w tej książce dużo z własnych przeżyć, wspomnień, doświadczeń. Niby inna kultura, a podobieństwa uderzające.

Książka do powolnego czytania i refleksji. Przyroda jest niemal namacalna. Słyszysz deszcz i widzisz te pająki, kraby, gekony.

Dojrzałe, bardzo dobre opowiadania dla czytelnika lubiącego spokojniejszą literaturę.

Myślę, że większość introwertycznych kobiet w wieku 30-45 odnajdzie w tej książce dużo z własnych przeżyć, wspomnień, doświadczeń. Niby inna kultura, a podobieństwa uderzające.

Książka do powolnego czytania i refleksji. Przyroda jest niemal namacalna. Słyszysz deszcz i widzisz te pająki, kraby, gekony.

Dojrzałe, bardzo dobre opowiadania dla czytelnika lubiącego...

Zawsze chciałam to zobaczyć w formie anime. Chore relacje, ale cudownie się czyta. Klimat boski.

Zawsze chciałam to zobaczyć w formie anime. Chore relacje, ale cudownie się czyta. Klimat boski.

Po pierwsze: postacie. Postacie tak ludzkie, tak prawdziwe, ze swoimi wadami, zaletami, pragnieniami i celami, że jestem w stanie uwierzyć, że istniały naprawdę. Za to ogromny plus, bo skończyłam książkę, a wciąż pamiętam o Sugar, Agnes, Williamie i innych.

Piękny styl, każde zdanie można czytać z przyjemnością.

Widać pracę autora włożoną w poznanie realiów epoki.

Świetny początek! Wciągnał mnie od razu. Niestety, ta energia z pierwszych stron szybko się kończy i powieść zmienia się w obyczajówkę. Szkoda, mogło to być coś naprawdę wyjątkowego.

To książka, którą trzeba czytać powoli (inaczej się nawet nie da), rozkoszując się każdym zdaniem. Może znudzić, może zmęczyć. Ja musiałam zrobić sobie od niej przerwę (tak jakoś w połowie zrobiło się mega nudno) i to na kilka miesięcy! Szczerze, nie wiedziałam, czy powrócę. Ale było warto.

Książka dla miłośników wiktoriańskiej Anglii, którzy lubią skupienie na postaciach, nie przeszkadza im powolne tempo rozwoju wydarzeń oraz często nieprzyjemne opisy seksu i wulgaryzmy.

Jak dla mnie zdecydowanie powyżej średniej, mocne 7/10.

Po pierwsze: postacie. Postacie tak ludzkie, tak prawdziwe, ze swoimi wadami, zaletami, pragnieniami i celami, że jestem w stanie uwierzyć, że istniały naprawdę. Za to ogromny plus, bo skończyłam książkę, a wciąż pamiętam o Sugar, Agnes, Williamie i innych.

Piękny styl, każde zdanie można czytać z przyjemnością.

Widać pracę autora włożoną w poznanie realiów...