Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oglądając film kilka/naście? lat temu nie miałam pojęcia, że powstał na podstawie książki.

Po przeczytaniu książki zastanawiam się jak można było tak okłamać widza/czytelnika.
Film i książka mają wspólną może 1/3, zdecydowanie koncept. Cała reszta w filmie jest do dupy ;)

Skupiając się na książce. Krótka pozycja, która pozwala na przeczytanie całości w jeden wieczór. Wciągająca historia opowiadająca o losach ostatniego? człowieka w świecie opanowanym przez wampiry.

Im bardziej zatapiam się w lekturę tym więcej tajemnic zostaje odkrytych.
Punktem kulminacyjnym w historii jest spotkanie młodej kobiety na cmentarzu w środku dnia.
Od tego momentu historia zmierza ku końcowi a punkt kulminacyjny nadaje znaczenia tytułowi książki, który w świetle zaprezentowanej historii jest idalnym podsumowaniem historii.

Oglądając film kilka/naście? lat temu nie miałam pojęcia, że powstał na podstawie książki.

Po przeczytaniu książki zastanawiam się jak można było tak okłamać widza/czytelnika.
Film i książka mają wspólną może 1/3, zdecydowanie koncept. Cała reszta w filmie jest do dupy ;)

Skupiając się na książce. Krótka pozycja, która pozwala na przeczytanie całości w jeden wieczór....

Neil Gaiman nie zawodzi :)

Neil Gaiman nie zawodzi :)

Ocena jest oceną łączną wszystkich tomów. Ocena tego tomu to 4,5/10

Po przeczytaniu ostatniego tomu czuję złość. Nie czułam, że jest to zakończenie całej sagi a jedynie kolejnego tomu.
Moje odczucie jest spowodowane mnogością wątków, które nie miały swojego zakończenia oraz podejściem autora do finału całej sagi.

Jasne, główny wątek wszystkich części dobiegł końca. Trochę wymuszonego. Mam wrażenie, że przedostatni tom przedstawiał bohaterów jak osoby, które nie potrafią w pełni korzystać z mocy Otchłani i to czyni ich słabymi i skazanymi na porażkę bądź przynajmniej na zwycięzców z ciężkimi stratami.

Ostatni tom dalej mnie umacniał w tym przeświadczeniu. Kilka bitew wygranych aczkolwiek w wojnie przewagę miał mimo wszystko przeciwnik.

I tak było do ostatnich 5, może 10 stron.
Nagle poświęcenie jednego człowieka ratuje świat, niszczy demony, wszystko idzie łatwo, lekko i przyjemnie.

W mojej opinii książka miała zbyt płytkie zakończenie. Taki happy end i w sumie to nic nie wiadomo. Wszyscy się ze wszystkimi pogodzili, wszyscy żyją w zgodzie a dzieci bawią się na dywanie.

Miałam ochotę wyrzucić tę książkę przez okno. Spodziewałam się czegoś epickiego. Spodziewałam się łez smutki i wzruszenia, a dostałam złość pomieszaną z niedowierzaniem.

Może autor ma plany na kolejną sagę osadzoną w wykreowanym przez siebie świecie z przeskokiem o 10 lat? Jeżeli tak, to zakończenie jest bardziej zrozumiałe. Jeżeli nie to zakończenie całkowicie skopane, potraktowane po łebkach i ani trochę nie pasujące do tego czego doświadczałam w poprzednich częściach sagi.

Ocena jest oceną łączną wszystkich tomów. Ocena tego tomu to 4,5/10

Po przeczytaniu ostatniego tomu czuję złość. Nie czułam, że jest to zakończenie całej sagi a jedynie kolejnego tomu.
Moje odczucie jest spowodowane mnogością wątków, które nie miały swojego zakończenia oraz podejściem autora do finału całej sagi.

Jasne, główny wątek wszystkich części dobiegł końca. Trochę...

Czuję niedosyt. I to duży. Jak dla mnie to nie jest koniec! Nic nie zostało wyjaśnione. Ja żądam dalszych części. Zakończenie do niczego. Zrobiłam wielkie oczy i co dalej? Nic? Jak to nic! Coś musi być! Ja żądam żeby było coś więcej!

Całokształtnie książka rewelacyjna, jak i cała saga. Czytało się z wieką przyjemnością, zdecydowanie polecam.

Czuję niedosyt. I to duży. Jak dla mnie to nie jest koniec! Nic nie zostało wyjaśnione. Ja żądam dalszych części. Zakończenie do niczego. Zrobiłam wielkie oczy i co dalej? Nic? Jak to nic! Coś musi być! Ja żądam żeby było coś więcej!

Całokształtnie książka rewelacyjna, jak i cała saga. Czytało się z wieką przyjemnością, zdecydowanie polecam.

Historia rozpoczyna się w tym samym momencie, w którym zakończyły się wydarzenia Wojny w blasku dnia. Niestety w tej części główny nacisk położony jest na wydarzenia w Lennie Everama.
Dostajemy kolejne rozgrywki o władzę. Walka Arlena i Jardira spada na drugi tor przez co historia wlecze się.
Nie zmienia to faktu, że książkę pochłonęłam w dwa wieczory gdyż uwielbiam tę serię i już nie mogę doczekać się października.

Historia rozpoczyna się w tym samym momencie, w którym zakończyły się wydarzenia Wojny w blasku dnia. Niestety w tej części główny nacisk położony jest na wydarzenia w Lennie Everama.
Dostajemy kolejne rozgrywki o władzę. Walka Arlena i Jardira spada na drugi tor przez co historia wlecze się.
Nie zmienia to faktu, że książkę pochłonęłam w dwa wieczory gdyż uwielbiam tę...

przeczytałam tą część w jedno popołudnie. ta książka jest niesamowita. pełna magii i cudów. w połączeniu z poprzednimi 3 częściami tworzy magiczną opowieść, której nie mam dość.

przeczytałam tą część w jedno popołudnie. ta książka jest niesamowita. pełna magii i cudów. w połączeniu z poprzednimi 3 częściami tworzy magiczną opowieść, której nie mam dość.