Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miks dickowskiej paranoi (na dodatek akcja dzieje się w Kalifornii lat 60tych XXw.) i borgesowskiego tworzenia rozbudowanych sieci fikcji i ich przekonywających uzasadnień. Przyznam, że w połowie książki byłem nieco zmęczony chaotycznym stylem Pynchona i dryfem bohaterki przez miejscami nużące meandry fabularne. Za to końcówka, gdzie dostajemy bardziej klarowny rys sytuacji i wyłożenie głównej idei, jest bardzo smakowita.

Do sięgnięcia po tę powieść skłonił mnie bardzo ciekawy artykuł na We Are the Mutants: "The Hidden Utopia: Hobo Graffiti and Sixties Paranoia in ‘The Crying of Lot 49’"
(https://wearethemutants.com/2019/11/18/the-hidden-utopia-hobo-graffiti-and-sixties-paranoia-in-the-crying-of-lot-49/) W rzeczywistości wspomniane w nim `hobo signs` dyskusyjnie łączą się z symbolem Trystero, ale i tak warto przeczytać :)

Miks dickowskiej paranoi (na dodatek akcja dzieje się w Kalifornii lat 60tych XXw.) i borgesowskiego tworzenia rozbudowanych sieci fikcji i ich przekonywających uzasadnień. Przyznam, że w połowie książki byłem nieco zmęczony chaotycznym stylem Pynchona i dryfem bohaterki przez miejscami nużące meandry fabularne. Za to końcówka, gdzie dostajemy bardziej klarowny rys sytuacji...