Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobra pozycja, która pozwoliła mi zebrać dużą wiedzę na temat pszczół, ale co ważne - nie jest to publikacja naukowa. Pszczoły są silnie związane z historią bohaterów książki i siłą rzeczy czytelnik otrzymuje wiele informacji na temat tych stworzeń.
Sama fabuła książki nie jest szczególnie porywająca, ale pozycję czyta się bardzo przyjemnie. Niestety mam wrażenie, że sam pomysł, idea na książkę nie został w pełni wykorzystany i czuję w związku z tym pewien niedosyt. Język powieści jest piękny, bardzo obrazowy i pozwala się wczuć w obecną sytuację bohaterów. Doceniam stworzenie irytującej w nieoczywisty sposób postaci Williama oraz bardzo złożonej i pełnej takich nieopisanych uczuć postaci George'a.
Myślę, że książka zwraca uwagę na szalenie ważny temat i zmusza do refleksji nad tym, jak chcemy, żeby wyglądał nasz świat w przyszłości.
Polecam

Bardzo dobra pozycja, która pozwoliła mi zebrać dużą wiedzę na temat pszczół, ale co ważne - nie jest to publikacja naukowa. Pszczoły są silnie związane z historią bohaterów książki i siłą rzeczy czytelnik otrzymuje wiele informacji na temat tych stworzeń.
Sama fabuła książki nie jest szczególnie porywająca, ale pozycję czyta się bardzo przyjemnie. Niestety mam wrażenie,...

Jestem odrobinę rozdarta w ocenie tej książki. Początek powieści wciągnął mnie niesamowicie - autor roztacza aurę kryminału i jakiejś spirytystycznej zagadki, która wydaje się czytelnikowi nie do rozwikłania na pierwszy rzut oka. Potem jednak tempo zwalnia i pojawia się sporo szczegółów, które mogą nużyć, a nie wnoszą do akcji aż tyle, ile mogłoby się wydawać. Niestety zakończenie książki przeczytałam dość długo po jej rozpoczęciu i dlatego też nie zrobiło na mnie aż takiego wrażenia. Podoba mi się dopisek od wydawcy, który opisał całą historię książki i jej podwójne zakończenie. Dzięki temu dopiskowi zmieniłam odrobinę nastawienie do książki po jej przeczytaniu - szczegóły pojawiły się w niej, aby uwiarygodnić autora i nadać większej głębi historii. Niemniej spowodowały one duże spowolnienie akcji i przez to nie mogę polecić tej powieści na tyle, ile bym się tego spodziewała po doskonałym początku.

Jestem odrobinę rozdarta w ocenie tej książki. Początek powieści wciągnął mnie niesamowicie - autor roztacza aurę kryminału i jakiejś spirytystycznej zagadki, która wydaje się czytelnikowi nie do rozwikłania na pierwszy rzut oka. Potem jednak tempo zwalnia i pojawia się sporo szczegółów, które mogą nużyć, a nie wnoszą do akcji aż tyle, ile mogłoby się wydawać. Niestety...

Dosyć przeciętna książka podająca garść faktów o Szwecji. Po przeczytaniu podobnej książki o Norwegii ta książka niewiele wniosła dla mnie nowych informacji i zrobiła to w dosyć nudnawy sposób.
Brakowało mi jakiegoś szerszego kontekstu polityczno-historycznego, abym mogła z pełnym zaangażowaniem zainteresować się Szwecją.
Książka nie jest zła, ale też nie jest dobra.

Dosyć przeciętna książka podająca garść faktów o Szwecji. Po przeczytaniu podobnej książki o Norwegii ta książka niewiele wniosła dla mnie nowych informacji i zrobiła to w dosyć nudnawy sposób.
Brakowało mi jakiegoś szerszego kontekstu polityczno-historycznego, abym mogła z pełnym zaangażowaniem zainteresować się Szwecją.
Książka nie jest zła, ale też nie jest dobra.

Bardzo dobra historia z cyklu Wiedźmina, trzymająca w napięciu. Przyjemnie było powrócić do postaci Geralta i Jaskra oraz ich momentami epickich dyskusji.
W tej części Geralt traci swoje wiedźmińskie miecze akurat wtedy, kiedy w okolicy grasuje jakiś psychopata morderca, który z opisu może być opętany przez demona.
Wspaniale rozegrana opowieść, nic nie jest przesadzone, wszystkie puzzle wpadają gładko na swoje miejsce i jest to świetna rozrywka.
Polecam

Bardzo dobra historia z cyklu Wiedźmina, trzymająca w napięciu. Przyjemnie było powrócić do postaci Geralta i Jaskra oraz ich momentami epickich dyskusji.
W tej części Geralt traci swoje wiedźmińskie miecze akurat wtedy, kiedy w okolicy grasuje jakiś psychopata morderca, który z opisu może być opętany przez demona.
Wspaniale rozegrana opowieść, nic nie jest przesadzone,...

Nie jest to mocno porywająca książka, wszystkie zwroty fabuły były całkiem łatwe do przewidzenia.
Jest to jednak dobre czytadło na rozluźnienie.

Nie jest to mocno porywająca książka, wszystkie zwroty fabuły były całkiem łatwe do przewidzenia.
Jest to jednak dobre czytadło na rozluźnienie.

Książkę przeczytałam w audiobooku na Bookbeat, lektora moim zdaniem niestety fatalna.
Sama treść również nie porywa - autorka często chodziła dużo wokół jakiegoś tematu, nie poruszając go na tyle dogłębnie, ile bym chciała. Trochę się o Norwegii dowiedziałam, ale myślę, że są to takie mocno podstawowe rzeczy i nie uważam, żeby to było dobre źródło informacji na temat tego kraju.

Książkę przeczytałam w audiobooku na Bookbeat, lektora moim zdaniem niestety fatalna.
Sama treść również nie porywa - autorka często chodziła dużo wokół jakiegoś tematu, nie poruszając go na tyle dogłębnie, ile bym chciała. Trochę się o Norwegii dowiedziałam, ale myślę, że są to takie mocno podstawowe rzeczy i nie uważam, żeby to było dobre źródło informacji na temat tego...

Jest to absolutnie epicka lektura. Myślę, że mogę ją porównać rozmachem do Nędzników czy Anny Kareniny. Dostojewski porusza mnóstwo problemów, które dotykają i współczesnych ludzi, co pokazuje jak uniwersalne one są na przestrzeni wieków. Niesamowite portrety psychologiczne bohaterów, pogłębione, czuje się, jakby były to żywe postaci. Wszystkie rozterki są przeanalizowane z każdego możliwego kąta co wprawia czytelnika w refleksję nad tym, jak bardzo świat nie jest czarno-biały.
To, że książka ma prawie 900 stron jest tylko wisienką na torcie. Pozwala się to zaglębić w świat przedstawiony bez reszty, zżyć z bohaterami i przeżywać historię tak, jakby dotykała ona nas personalnie.
Gorąco polecam

Jest to absolutnie epicka lektura. Myślę, że mogę ją porównać rozmachem do Nędzników czy Anny Kareniny. Dostojewski porusza mnóstwo problemów, które dotykają i współczesnych ludzi, co pokazuje jak uniwersalne one są na przestrzeni wieków. Niesamowite portrety psychologiczne bohaterów, pogłębione, czuje się, jakby były to żywe postaci. Wszystkie rozterki są przeanalizowane z...

Myślę, że nie przeczytałabym ,,Sztuki wojny" ponownie, niemniej dobrze było przeczytać tak starą książkę. Jest to pewnego rodzaju wehikuł czasu do starożytności, do tego, co było dla ówczesnych ludzi ważne, ale też - jak pewne rzeczy mimo upływu czasu są niezmienne. Przeczytałam wydanie z dodatkowymi komentarzami odnośnie rzeczywistych bitew i wykorzystania(lub też nie) wskazówek Sun Tzu i uważam, że to był bardzo ciekawy dodatek do tej lektury.

Myślę, że nie przeczytałabym ,,Sztuki wojny" ponownie, niemniej dobrze było przeczytać tak starą książkę. Jest to pewnego rodzaju wehikuł czasu do starożytności, do tego, co było dla ówczesnych ludzi ważne, ale też - jak pewne rzeczy mimo upływu czasu są niezmienne. Przeczytałam wydanie z dodatkowymi komentarzami odnośnie rzeczywistych bitew i wykorzystania(lub też nie)...

Szalenie ciekawa propozycja i to nie ze względu może na fabułę - choć ta też jest bardzo dobra, ale głównie z powodu atmosfery skontruowanej przez autorkę. Od samego początku czytelnikowi towarzyszy dreszczyk emocji związany z całą tajemnicą okalającą, wydawałoby się sielskie, sanatorium. Czy jest aż tak sielskie? O tym należy przekonać się samemu.
Mnie powieść pani Tokarczuk trzymała w napięciu przez cały czas i zupełnie oczarowała językiem powieści. Dawno już nie czytałam tak pięknie napisanej pozycji, tak zgrabnie ujętych w słowach wrażeń i emocji przeżywanych przez bohaterów.
Zakończenie ksiązki jest zaskakujące, ale stanowi dobrą zamknięcie dla historii poznanych postaci. Powieść na pewno zapadnie w mej pamięci na długo.
Gorąco polecam

Szalenie ciekawa propozycja i to nie ze względu może na fabułę - choć ta też jest bardzo dobra, ale głównie z powodu atmosfery skontruowanej przez autorkę. Od samego początku czytelnikowi towarzyszy dreszczyk emocji związany z całą tajemnicą okalającą, wydawałoby się sielskie, sanatorium. Czy jest aż tak sielskie? O tym należy przekonać się samemu.
Mnie powieść pani...

Kryminał zapowiadał się dobrze, jednak zakończenie mocno mnie rozczarowało, przez co ocena książki finalnie jest dość niska.
Autorowi udało się wytworzyć bardzo tajemniczą atmosferę powieści, z wieloma zagadkami, tajemnicznymi osobami i zimowym klimatem Zakopanego. Mam jednak wrażenie, że to wszystko poszło trochę na marne przez rozegranie tego na końcu powieści. Samo morderstwo, czyli wydawałoby się główny punkt kryminału, jest opisane dosyć krótko i bez wielu szczegółow, co trochę mi przeszkadza. Ponadto samo rozwiązanie sprawy dzieje się dosłownie w ostatnich 5 minutach książki i moim zdaniem jest dość mocno naciągane.
Nie polecam

Kryminał zapowiadał się dobrze, jednak zakończenie mocno mnie rozczarowało, przez co ocena książki finalnie jest dość niska.
Autorowi udało się wytworzyć bardzo tajemniczą atmosferę powieści, z wieloma zagadkami, tajemnicznymi osobami i zimowym klimatem Zakopanego. Mam jednak wrażenie, że to wszystko poszło trochę na marne przez rozegranie tego na końcu powieści. Samo...

Wspaniała, wspaniała, wspaniała.
Dawno nie czytałam tak dobrze skonstruowanej powieści sci-fi. Wszystkie elementy tej książki były ze sobą ściśle powiązane, układając się w niesamowitą całość.
Podoba mi się zarys powieści przedstawiany w tych krótkich fragmentach przed rozdziałem, który pobudza ciekawość czytelnika, ale jednocześnie podsuwa mnóstwo zagadek i tajemnic. Najlepszy jest moment na koniec powieści, kiedy te wszystkie drobne puzzle w końcu wskakują na swoje miejsce i czytelnik dochodzi do wniosku, że nic w tej powieści nie zostało napisane na darmo.
Idealny balans między sci-fi, nieprzyjaznym środowskiem Arrakis i jej ekologią oraz religią. Absolutny majstersztyk.
Gorąco polecam i nie mogę się doczekać przeczytania drugiej części.

Wspaniała, wspaniała, wspaniała.
Dawno nie czytałam tak dobrze skonstruowanej powieści sci-fi. Wszystkie elementy tej książki były ze sobą ściśle powiązane, układając się w niesamowitą całość.
Podoba mi się zarys powieści przedstawiany w tych krótkich fragmentach przed rozdziałem, który pobudza ciekawość czytelnika, ale jednocześnie podsuwa mnóstwo zagadek i tajemnic....

,,Legendy i latte" były ciekawe, ale niezbyt porywające. Podobał mi się stworzony przez autora świat podobny jak w Wiedźminie - osadzony w realiach średniowiecznych, ale z dużą dozą magii i tajemnicy. Równie interesującym elementem była kawiarnia głównej bohaterki i cały proces jej powstania.
Niestety klimatowi powieści nie dorównała fabuła - była dość płaska i bez większych zwrotów akcji. Na pewno nie jest to historia, która utkwi mi w pamięci na długo.
Książkę przeczytałam do końca, ale bez większego entuzjazmu.

,,Legendy i latte" były ciekawe, ale niezbyt porywające. Podobał mi się stworzony przez autora świat podobny jak w Wiedźminie - osadzony w realiach średniowiecznych, ale z dużą dozą magii i tajemnicy. Równie interesującym elementem była kawiarnia głównej bohaterki i cały proces jej powstania.
Niestety klimatowi powieści nie dorównała fabuła - była dość płaska i bez...

Zakończenie książki odrobinę mnie rozczarowało i nie jestem pewna czy z chęcią bym poleciła jej przeczytanie.
Powieść jest zdecydowanie napisana pięknym językiem, zabiera czytelnika w niesamowite historie przedstawionych bohaterów. Podobała mi się również konstrukcja książki - wstępne opisy postaci zawarte były w części ,,Korzenie", a ich losy zaczęły się splatać w części ,,Pień", następnie przechodziliśmy do części ,,Korona" i ,,Nasiona. Niemniej, czuję pewien niedosyt związany z zakończeniem książki i takimi jakby urwanymi losami bohaterów. Oprócz tego nie do końca mnie przekonywał skrajny momentami pogląd na sprawę drzew i wszystkie ekstremalne czyny z niego wynikające.

Zakończenie książki odrobinę mnie rozczarowało i nie jestem pewna czy z chęcią bym poleciła jej przeczytanie.
Powieść jest zdecydowanie napisana pięknym językiem, zabiera czytelnika w niesamowite historie przedstawionych bohaterów. Podobała mi się również konstrukcja książki - wstępne opisy postaci zawarte były w części ,,Korzenie", a ich losy zaczęły się splatać w części...

Pierwszy raz spotkałam się z tak mocno osobistym reportażem i nie jestem przekonana, czy taka forma mi odpowiada. Nie ułatwiał sprawy fakt, że książkę przeczytałam jako audiobook i momentami mocno się gubiłam w zawiłościach drzewa genealogicznego autora.
Też całkiem niezrozumiałe było dla mnie przydługie rozwijanie dygresji o rodzinach i przygodach greckich ważnych osobistości politycznych - wydaje mi się to zbędną wstawką, za dużo rozwlekania o faktach pobocznych, a nie rzeczowej opowieści o istocie historii.
Podobało mi się jednak dosyć mocno szerokie przedstawienie historii tego kraju, ale też długi opis tego, jak wygląda Grecja obecnie. Dużo się z tej książki dowiedziałam i choć było to podane w nieco przydługiej formie, to nie męczyłam zanadto z dobrnięciem do końca lektury.

Pierwszy raz spotkałam się z tak mocno osobistym reportażem i nie jestem przekonana, czy taka forma mi odpowiada. Nie ułatwiał sprawy fakt, że książkę przeczytałam jako audiobook i momentami mocno się gubiłam w zawiłościach drzewa genealogicznego autora.
Też całkiem niezrozumiałe było dla mnie przydługie rozwijanie dygresji o rodzinach i przygodach greckich ważnych...

Bardzo dobra, błyskotliwa powieść o nieudanym napadzie na bank i wzięciu zakładników z mieszkania na sprzedaż. Pod humorystyczną warstwą powieści kryją się pełne wrażliwości postaci bohaterów, którzy są tacy sami jak my - z mnóstwem różnorakich sprzecznych uczuć, lęków i marzeń.
Powieść podobała mi się niesamowicie - jest ciepła i urocza. Rozwiązanie zniknięcia porywacza zostało bardzo ciekawe rozegrane i ogólna fabuła książki - doskonale poprowadzona.
Polecam

Bardzo dobra, błyskotliwa powieść o nieudanym napadzie na bank i wzięciu zakładników z mieszkania na sprzedaż. Pod humorystyczną warstwą powieści kryją się pełne wrażliwości postaci bohaterów, którzy są tacy sami jak my - z mnóstwem różnorakich sprzecznych uczuć, lęków i marzeń.
Powieść podobała mi się niesamowicie - jest ciepła i urocza. Rozwiązanie zniknięcia porywacza...

Bardzo dobry reportaż, który zmienił moje postrzeganie życia na wsi w XX wieku. Nie miałam bladego pojęcia o panującej w dwudziestoleciu międzywojennym biedzie i ubóstwie. Dzięki temu reportażowi jestem w stanie lepiej zrozumieć sympatię do komunizmu starszych ludzi, których znam. Komunizm w końcu pozwolił ludziom na wsi nie głodować, zdobyć wykształcenie i chodzić w butach, a nie boso.
Książka Kuciel-Frydryszak uświadomiła mi rozmiar nierówności społecznych w nowo kształtującym się państwie, przybliżyła codzienne życie chłopów, a szczególnie kobiet i pozwoliła mi przekonać się o tragediach, którego doświadczały każdego dnia.
Reportaż napisany bardzo przystępnym językiem, przeplatany faktami, wycinkami z prasy międzywojennej i rozmowami z potomkami tytułowych chłopek utrzymuje uwagę czytelnika i pozwala się w pełni zatopić w ówczesną rzeczywistość wsi.
Gorąco polecam

Bardzo dobry reportaż, który zmienił moje postrzeganie życia na wsi w XX wieku. Nie miałam bladego pojęcia o panującej w dwudziestoleciu międzywojennym biedzie i ubóstwie. Dzięki temu reportażowi jestem w stanie lepiej zrozumieć sympatię do komunizmu starszych ludzi, których znam. Komunizm w końcu pozwolił ludziom na wsi nie głodować, zdobyć wykształcenie i chodzić w...

Absolutnie niesamowita książka. To, jakiego języka użył Nabokov, ile uczuć wywołuje w czytelniku ta książka - od skrajnego obrzydzenia do niezdrowego zaciekawienia - jest po prostu nie do opisania.
Historia przedstawiona w powieści nie napawa optymizmem do ludzi i pojęcia wartości jako takich. Co więcej, po przeczytaniu zakończenia czuje się głębokie rozczarowanie, ale nie samą powieścią, a tym, w jakim świecie żyjemy.
Jestem pod ogromnym wrażeniem ,,Lolity" i kunsztu literackiego Nabokova. Nie wiem, czy moim ulubionym fragmentem nie jest komentarz autora odnośnie motywów napisania tej powieści, w którym wyjaśnia, że książka została stworzona bez morału, a po prostu dla samej sztuki. Udało mu się to znakomicie.
Gorąco polecam

Absolutnie niesamowita książka. To, jakiego języka użył Nabokov, ile uczuć wywołuje w czytelniku ta książka - od skrajnego obrzydzenia do niezdrowego zaciekawienia - jest po prostu nie do opisania.
Historia przedstawiona w powieści nie napawa optymizmem do ludzi i pojęcia wartości jako takich. Co więcej, po przeczytaniu zakończenia czuje się głębokie rozczarowanie, ale nie...

Choć książkę czyta się przyjemnie i jest cała naszpikowana ciekawymi faktami o naszej planecie, miałam jednak wrażenie, że autor maluje przed czytelnikami trochę utopijną wizję poprawy sytuacji.
Pierwsza część lektury - czyli opis życia autora na przestrzeni tak zmieniającego się świata był bardzo wartki i dobry do czytania. Druga część natomiast - sposoby na odwrócenie efektów niszczącej działalności człowieka to mocno optymistyczna wizja, miejscami jak dla mnie zbyt optymistyczna.
Niemniej, książka jest bardzo w porządku i dla osób dopiero zaznajamiającym się z tematem warta polecenia.

Choć książkę czyta się przyjemnie i jest cała naszpikowana ciekawymi faktami o naszej planecie, miałam jednak wrażenie, że autor maluje przed czytelnikami trochę utopijną wizję poprawy sytuacji.
Pierwsza część lektury - czyli opis życia autora na przestrzeni tak zmieniającego się świata był bardzo wartki i dobry do czytania. Druga część natomiast - sposoby na odwrócenie...

Wszystkie miejsca opisane przez autorkę są od razu rozbudzają chęć podróży do Włoch. Niestety, styl pisania nie do końca mi odpowiadał - liczyłam na rodzaj przewodnika/reportażu o północnych Włoszech, a otrzymałam pewnego rodzaju nieciekawy pamiętnik z podróży. Jestem w stanie wyobrazić sobie, że może dla kogoś być to takie interesujące, nostalgiczne poprowadzenie treści książki, ale nie dla mnie.

Wszystkie miejsca opisane przez autorkę są od razu rozbudzają chęć podróży do Włoch. Niestety, styl pisania nie do końca mi odpowiadał - liczyłam na rodzaj przewodnika/reportażu o północnych Włoszech, a otrzymałam pewnego rodzaju nieciekawy pamiętnik z podróży. Jestem w stanie wyobrazić sobie, że może dla kogoś być to takie interesujące, nostalgiczne poprowadzenie treści...

Bardzo dobre, trzymające w napięciu zakończenie genialnej trylogii. Choć główna bohaterka była momentami rozczarowująca i zakończenie pozostawia lekki niesmak, to mimo wszystko jestem zachwycona. Wszystkie pomysły autora, użyty przez niego język, tworzą niesamowity klimat. Każdego dnia nie mogłam się doczekać momentu, w którym zanurzę się znowu w przygody ludzkości we Wszechświecie.
Gorąco polecam

Bardzo dobre, trzymające w napięciu zakończenie genialnej trylogii. Choć główna bohaterka była momentami rozczarowująca i zakończenie pozostawia lekki niesmak, to mimo wszystko jestem zachwycona. Wszystkie pomysły autora, użyty przez niego język, tworzą niesamowity klimat. Każdego dnia nie mogłam się doczekać momentu, w którym zanurzę się znowu w przygody ludzkości we...