Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tajemnicze dzieje królestwa roślin sportretowane zostały, w owym niewielkich rozmiarów traktacie, językiem niezwykłej wprost urody. Bogactwo wyobraźni autora, spośród której rodziły się malownicze opisy praw Przyrody, ujętych zachowaniami kwiatów, inspiruje do zupełnie odmiennego spojrzenia na życie naszych zielonych przyjaciół. Ogromną inspiracją dla mnie okazała się ta książka, która odżywiła we mnie fascynację naturą. Za to wszystko panu Maeterlinckowi serdecznie dziękuję.

Tajemnicze dzieje królestwa roślin sportretowane zostały, w owym niewielkich rozmiarów traktacie, językiem niezwykłej wprost urody. Bogactwo wyobraźni autora, spośród której rodziły się malownicze opisy praw Przyrody, ujętych zachowaniami kwiatów, inspiruje do zupełnie odmiennego spojrzenia na życie naszych zielonych przyjaciół. Ogromną inspiracją dla mnie okazała się ta...

Nie byłam przekonana do biografii. Po co miałabym się zaczytywać czyimś życiem; czyż nie mam swojego? Czym niby miałabym być zaskoczona..?
Książkę tę dostałam w prezencie z okazji recitalu dyplomowego, sięgnęłam po nią dwa lata później, czysty przypadek.
...i przepadłam.
Nie wiem, czy to ja zjadłam tę książkę, czy to ona zjadła mnie. Trwało to raptem dwa popołudnia. Dwa popołudnia, kilkadziesiąt arii i jakiś milion chusteczek. Niech będzie; jako powieść biograficzna książka ta świeci przekoloryzowaniem, naciąga fakty, nie jest obiektywna. Przypomina jednak i ukazuje, że bez względu na wielkość nazwiska czy portfela, jesteśmy ludźmi - kochamy, cierpimy i umieramy tak samo. I to przez ten wzgląd mogę uczciwie pominąć moje osobiste przyczynki ku wysokiej ocenie książki. Zasługuje ona na nią, bo ten właśnie fakt uświadamia.

Nie byłam przekonana do biografii. Po co miałabym się zaczytywać czyimś życiem; czyż nie mam swojego? Czym niby miałabym być zaskoczona..?
Książkę tę dostałam w prezencie z okazji recitalu dyplomowego, sięgnęłam po nią dwa lata później, czysty przypadek.
...i przepadłam.
Nie wiem, czy to ja zjadłam tę książkę, czy to ona zjadła mnie. Trwało to raptem dwa popołudnia. Dwa...

Przejmująca podróż przez zakamarki kobiecości. Idealna propozycja na noc z kocem, herbatą i ewentualnym pudełkiem chusteczek. Na leczenie dawnych ran. Kaur nie reprezentuje kunsztownego warsztatu, nie jest mistrzynią słowa. Porusza jednak istotne tematy, dotyczące niemal każdego kobiecego serca. Podejmuje zwłaszcza te niewygodne, które zbyt często pozostają niewypowiedziane,osnute gęstym dymem tabu. Nie w pięknych słowach tkwi tu sens - sensem tym jest zobligowanie czytelniczki do podróży wgłąb siebie i swojej przeszłości.

Przejmująca podróż przez zakamarki kobiecości. Idealna propozycja na noc z kocem, herbatą i ewentualnym pudełkiem chusteczek. Na leczenie dawnych ran. Kaur nie reprezentuje kunsztownego warsztatu, nie jest mistrzynią słowa. Porusza jednak istotne tematy, dotyczące niemal każdego kobiecego serca. Podejmuje zwłaszcza te niewygodne, które zbyt często pozostają...

Książka stanowi niejako podsumowanie dotychczasowych informacji i jej rozszerzenie o kolejne, cenne wiadomości. Szczególnie urzekł mnie nacisk na wagę wiary w siebie w procesie poznania i odzyskiwania Wiedzy. Spełnia ona kluczową rolę. Seria "Dzwoniące Cedry Rosji" ofiarowała mi więcej szczęścia, Wiedzy i rozwoju duchowego, niż jakakolwiek inna książka. Lektura obowiązkowa na dzisiejsze czasy.

Jestem ciekawa, czy pojawi się kolejna część - zapowiadanych było dziesięć części, jednak autor pisał kilkakrotnie o rzeczach, o których chętnie wspomni w kolejnej książce. Pozostaje tylko czekać.

Książka stanowi niejako podsumowanie dotychczasowych informacji i jej rozszerzenie o kolejne, cenne wiadomości. Szczególnie urzekł mnie nacisk na wagę wiary w siebie w procesie poznania i odzyskiwania Wiedzy. Spełnia ona kluczową rolę. Seria "Dzwoniące Cedry Rosji" ofiarowała mi więcej szczęścia, Wiedzy i rozwoju duchowego, niż jakakolwiek inna książka. Lektura obowiązkowa...

Najpiękniejsza moim zdaniem część cyklu "Dzwoniące Cedry Rosji", opowiadająca o sednie naszego życia, tak bardzo dziś zapomnianym - o prawdziwej, dojrzałej Miłości. Odkrywa przed nami filozofię miłosną naszych Przodków, ukazuje obrzędowość nasyconą głębokim sensem, przekazuje recepty na zbudowanie i zachowanie szczęśliwego związku. Rzuca też kolejne promienie Światła na kwestie poczęcia, narodzin i wychowania dzieci. Moje serce weszło z nią w wielki rezonans i po dziś dzień wibruje w wielkim wzruszeniu, przejęte marzeniem o doskonałym życiu.

Najpiękniejsza moim zdaniem część cyklu "Dzwoniące Cedry Rosji", opowiadająca o sednie naszego życia, tak bardzo dziś zapomnianym - o prawdziwej, dojrzałej Miłości. Odkrywa przed nami filozofię miłosną naszych Przodków, ukazuje obrzędowość nasyconą głębokim sensem, przekazuje recepty na zbudowanie i zachowanie szczęśliwego związku. Rzuca też kolejne promienie Światła na...

Kolejna dawka cennych informacji, pochłonięta przeze mnie jednym tchem. Wartościowa kolekcja informacji potrzebnych do ratowania świata :) Nieco męczyły mnie przemyślenia polityczne autora, zwłaszcza jego lekko naiwne podejście do kwestii żydowskiej. Przywykłam jednak, by wybaczać mu błądzenie - on również się uczy, razem z czytelnikami.

Kolejna dawka cennych informacji, pochłonięta przeze mnie jednym tchem. Wartościowa kolekcja informacji potrzebnych do ratowania świata :) Nieco męczyły mnie przemyślenia polityczne autora, zwłaszcza jego lekko naiwne podejście do kwestii żydowskiej. Przywykłam jednak, by wybaczać mu błądzenie - on również się uczy, razem z czytelnikami.

Ekscytująca podróż do tajników naszej potęgi - to już nawet nie opis, to jak praktyczny przewodnik ku uwolnieniu i powrocie do godności Boskich Dzieciąt. Powstań z kolan, raso ludzka! Wróć do Natury, wróć do Źródła!

Ekscytująca podróż do tajników naszej potęgi - to już nawet nie opis, to jak praktyczny przewodnik ku uwolnieniu i powrocie do godności Boskich Dzieciąt. Powstań z kolan, raso ludzka! Wróć do Natury, wróć do Źródła!

Anastazja rzuca światło na wydarzenia współczesnego świata i mechanizmy, które sprowadziły ludzkość na manowce. Jednocześnie podtrzymuje na duchu, ukazując metody naprawy błędów, które niosą się w naszych umysłach niczym wirus. Serce raduje się, poznając kolejne etapy ścieżki ku zdrowiu.

Anastazja rzuca światło na wydarzenia współczesnego świata i mechanizmy, które sprowadziły ludzkość na manowce. Jednocześnie podtrzymuje na duchu, ukazując metody naprawy błędów, które niosą się w naszych umysłach niczym wirus. Serce raduje się, poznając kolejne etapy ścieżki ku zdrowiu.

W tej części poznajemy piękną wizję odsieczy dla Matki Ziemi - tworzenie rodowych siedlisk. Książka rozpala pragnienie tworzenia nieprzemijającego, wiecznego dzieła, które zapewni nam i potomnym nieskończone szczęście, poza granicami sztucznego systemu technokratycznego. Na dobre zakorzeniła we mnie marzenie o własnym Rodowym Królestwie.

W tej części poznajemy piękną wizję odsieczy dla Matki Ziemi - tworzenie rodowych siedlisk. Książka rozpala pragnienie tworzenia nieprzemijającego, wiecznego dzieła, które zapewni nam i potomnym nieskończone szczęście, poza granicami sztucznego systemu technokratycznego. Na dobre zakorzeniła we mnie marzenie o własnym Rodowym Królestwie.

Wzruszająco przepiękna Pieśń o Stworzeniu, wyśpiewana na kartach książki. Dociera do najgłębszych zakamarków serca i przypomina nasz boski rodowód. Co dla mnie najcenniejsze, względem czasów wmawiających nam naszą małość i bezsilność - daje pewność, że jesteśmy nieograniczeni i że nic poza nami samymi nie jest w stanie nas zatrzymać. Moc kreacji jest nieograniczona, a tajemnica potęgi Wolnej Woli służy każdemu, kto ośmieli się do niej dotrzeć.

Wzruszająco przepiękna Pieśń o Stworzeniu, wyśpiewana na kartach książki. Dociera do najgłębszych zakamarków serca i przypomina nasz boski rodowód. Co dla mnie najcenniejsze, względem czasów wmawiających nam naszą małość i bezsilność - daje pewność, że jesteśmy nieograniczeni i że nic poza nami samymi nie jest w stanie nas zatrzymać. Moc kreacji jest nieograniczona, a...

W tej części cyklu "Dzwoniące Cedry Rosji" Anastazja zbliża nas do sedna naszego istnienia, przeznaczenia, powołania i historii. Niezwykle cenne informacje podane w najdoskonalszy sposób - wyłożone językiem uczuć. Pozwala odzyskać informacje dotyczące istoty otaczającego nas świata i nas samych. Rozpala serca.

W tej części cyklu "Dzwoniące Cedry Rosji" Anastazja zbliża nas do sedna naszego istnienia, przeznaczenia, powołania i historii. Niezwykle cenne informacje podane w najdoskonalszy sposób - wyłożone językiem uczuć. Pozwala odzyskać informacje dotyczące istoty otaczającego nas świata i nas samych. Rozpala serca.

Kolejna książka Megre, którą pochłonęłam z niedowierzaniem. Zdecydowana większość informacji perfekcyjnie ze mną rezonuje, dając piękne poczucie "jestem w Domu". Uwielbiam kładziony przez Anastazję nacisk na samodzielność poszukiwań. Ona nie oferuje prawd objawionych i systemów; przeciwnie, obala większość z nich i nieustannie zachęca do opieraniu się jedynie na podpowiedziach własnego serca, a nie okultystycznym bełkocie docierającym do nas zewsząd, próbującym co najwyżej pozamykać "przebudzonych" w kolejnych klatkach, kiedy już wyrwali si jednej z nich. Poleganie na tych informacjach jest zupełnie zbędne.

Kolejna książka Megre, którą pochłonęłam z niedowierzaniem. Zdecydowana większość informacji perfekcyjnie ze mną rezonuje, dając piękne poczucie "jestem w Domu". Uwielbiam kładziony przez Anastazję nacisk na samodzielność poszukiwań. Ona nie oferuje prawd objawionych i systemów; przeciwnie, obala większość z nich i nieustannie zachęca do opieraniu się jedynie na...

To dzieło tworzone uczuciami, nie słowem. Czytane w większości z zachwytem graniczącym z niedowierzaniem, po wzruszenie rozmywające łzami litery kolejnych akapitów. Ta, jak i inne części, obdarowały mnie ostateczną motywacją do planowanej od dawna metamorfozy. Za to jestem ogromnie wdzięczna.
Niepewność zrodził we mnie fragment o współżyciu Anastazji z żonatym Władimirem; na szczęście cała sprawa wyjaśniła się, bardzo głęboko i sensownie, w kolejnych częściach.
Wspaniała książka, błyskawicznie odmieniająca spojrzenie na świat. Pośród całego ezo-straganu pełnego dezinformacji i półprawd, "Anastazja" oferuje prawdziwą Wiedzę, bazującą na powrocie do Natury.

To dzieło tworzone uczuciami, nie słowem. Czytane w większości z zachwytem graniczącym z niedowierzaniem, po wzruszenie rozmywające łzami litery kolejnych akapitów. Ta, jak i inne części, obdarowały mnie ostateczną motywacją do planowanej od dawna metamorfozy. Za to jestem ogromnie wdzięczna.
Niepewność zrodził we mnie fragment o współżyciu Anastazji z żonatym Władimirem;...

Treściwie i konkretnie. Inaczej chyba na ten temat się nie da. Albo się nie powinno. Szanuję.

Treściwie i konkretnie. Inaczej chyba na ten temat się nie da. Albo się nie powinno. Szanuję.

Zwraca uwagę na dość istotne prawa naturalne, ale robi to powierzchownie. Bardziej przypomina coachingowe zapętlenie motywujących haseł, niż rzetelne źródło informacji. Zdecydowanie zbyt kolorowe przedstawienie tzw. prawa przyciągania, świat tak nie działa. Nie można odmówić jej tego, że wielu osobom bardzo pomogła, ale powstało wiele bardziej wartościowych pozycji.

Zwraca uwagę na dość istotne prawa naturalne, ale robi to powierzchownie. Bardziej przypomina coachingowe zapętlenie motywujących haseł, niż rzetelne źródło informacji. Zdecydowanie zbyt kolorowe przedstawienie tzw. prawa przyciągania, świat tak nie działa. Nie można odmówić jej tego, że wielu osobom bardzo pomogła, ale powstało wiele bardziej wartościowych pozycji.

Niesamowita osobowość, genialne historie zdecydowanie zasługują na uwagę, zwłaszcza ze strony osób o zainteresowaniach naukowych. Inspirująca postać.

Niesamowita osobowość, genialne historie zdecydowanie zasługują na uwagę, zwłaszcza ze strony osób o zainteresowaniach naukowych. Inspirująca postać.

Książka w odbiorze niełatwa, jednak po pokonaniu dwóch pierwszych rozdziałów da się wsiąknąć w świat Dukaja, przypatrując się nie jego specyficznym zabiegom słowotwórczym, a raczej skrupulatnej budowie swojej wizji przyszłości i bardzo trafnym spostrzeżeniom filozoficznym.

Duży szacunek dla autora za wdzięk, z jakim umieścił tak potężny ładunek rozważań w historii z pozoru chłodnej i odległej. Ukazana wizja jest dziełem nieomal zegarmistrzowskim - tu trzeba panu Dukajowi oddać honor jeśli chodzi o spójność i bogactwo fabularne, bo w czymś takim nawet sam autor miałby prawo się nieco pogubić... Niemniej jednak, autor swój cel osiągnął, co chciał przekazać - przekazał, całość ubrał w naprawdę atrakcyjną historię i z pewnością nie jednemu czytelnikowi dał do myślenia.

Książka w odbiorze niełatwa, jednak po pokonaniu dwóch pierwszych rozdziałów da się wsiąknąć w świat Dukaja, przypatrując się nie jego specyficznym zabiegom słowotwórczym, a raczej skrupulatnej budowie swojej wizji przyszłości i bardzo trafnym spostrzeżeniom filozoficznym.

Duży szacunek dla autora za wdzięk, z jakim umieścił tak potężny ładunek rozważań w historii z pozoru...

Zwięźle i na temat. Świetne wprowadzenie w świat teozofii, klarowne i treściwe. Jednak na wszelkie nauki ezoteryczne należy uważać. W większości jest to uwalniania się z jednej klatki do drugiej. Natura wskaże drogę, nie wielkie, "oświecone" dzieła.

Zwięźle i na temat. Świetne wprowadzenie w świat teozofii, klarowne i treściwe. Jednak na wszelkie nauki ezoteryczne należy uważać. W większości jest to uwalniania się z jednej klatki do drugiej. Natura wskaże drogę, nie wielkie, "oświecone" dzieła.

Przeczytana jednym tchem. Wspaniałe podsumowanie moich życiowych doświadczeń i płynących z nich wniosków. Bardzo cenna pomoc dla osób o świadomości na pewnym etapie. Polecam poszukującym.

Przeczytana jednym tchem. Wspaniałe podsumowanie moich życiowych doświadczeń i płynących z nich wniosków. Bardzo cenna pomoc dla osób o świadomości na pewnym etapie. Polecam poszukującym.

Wspaniałe. I niesamowicie smutne w swoim humorze. Perfekcyjny portret tak zwanego świata nowoczesnego. Przeklęta nowoczesność. A fe.

Wspaniałe. I niesamowicie smutne w swoim humorze. Perfekcyjny portret tak zwanego świata nowoczesnego. Przeklęta nowoczesność. A fe.