Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta powieść to taka mieszanka kryminału, obyczajówki, romansu i komedii. Czyta się szybciutko i naprawdę przyjemnie. Świetnie spędza się czas z bohaterami, zwłaszcza z dwiema pozostałymi na placu boju Nowaczkami.

Biorąc pod uwagę, że akcja rozgrywa się na wsi, przez dom głównych bohaterek przewijają się wszyscy mieszkańcy wioski. Jednych można poznać trochę lepiej, innych trochę gorzej. Znajdzie się między innymi miejscowa plotkara, przystojniak, dziewczyna do wzięcia.

Niektórzy bohaterowie z czasem dojrzewają i zmieniają się, inni, niestety, utknęli, jeśli chodzi o rozwój.

Głównymi bohaterkami są zdecydowanie najmłodsza i najstarsza, czyli odpowiednio Zuza i Asia. To duo jest świetne! Zdecydowanie są sobie bliskie jako babcia i wnuczka, mogą na sobie polegać i cudownie jest widzieć takie dobre relacje w książce.

Nie mogę też pominąć pewnego poszkodowanego z lasu, niejakiego Anonima, bo odgrywa kluczową rolę w całej historii. Bez niego nic ciekawego poza Dniem Prawdy nie wydarzyłoby się w tej powieści.

Akcja rozgrywa się dość szybko, ale i sama książka ma niecałe 300 stron.

Miałam tylko nadzieję, że Dzień Prawdy będzie miał większe znaczenie w historii. Tak naprawdę to poza wydarzeniami tego jednego dnia, które obejmują kilka, może kilkanaście stron, powraca on dopiero na końcu książki. Sam motyw ciągnie się niejako przez całość, ale biorąc pod uwagę, że jest tytułem, liczyłam na trochę więcej konsekwencji tego dnia.

Nawiązaniem do dnia rzucenia klątwy jest też to, że w domu, gdzie kiedyś mieszkała młoda szeptucha ze swoją babcią, jest obecnie mieszkające tam duo, ale to tyle.

Czy polecam? Jeśli macie ochotę na coś lekkiego i z delikatnym humorem to jak najbardziej! Da się ją wciągnąć jednego dnia, a czyta się bardzo przyjemnie.

Ta powieść to taka mieszanka kryminału, obyczajówki, romansu i komedii. Czyta się szybciutko i naprawdę przyjemnie. Świetnie spędza się czas z bohaterami, zwłaszcza z dwiema pozostałymi na placu boju Nowaczkami.

Biorąc pod uwagę, że akcja rozgrywa się na wsi, przez dom głównych bohaterek przewijają się wszyscy mieszkańcy wioski. Jednych można poznać trochę lepiej, innych...

Aleksandra Rumin od samego początku wprowadza nastrój, który w moim odczuciu jest wręcz komediowy. Bez żadnych skrupułów naśmiewa się ze swojej alma mater, bohaterowie przez nią napisani też idealnie wpasowują się w tę atmosferę. Przez całą powieść, nawet jeśli nie działo się nic specjalnie zabawnego, miałam dobry humor i uśmiech na twarzy.

Ernest Karaś to człowiek szeroko nielubiany. Każdy ma do tego swoje powody, a dostarcza ich sam zainteresowany. Tu jakiś szantaż, tam nieprzyzwoity komentarz.

Reszta tutaj: https://tak-zgasze-swiatlo.blogspot.com/2019/03/zbrodnia-i-karas-aleksandra-rumin.html :)

Aleksandra Rumin od samego początku wprowadza nastrój, który w moim odczuciu jest wręcz komediowy. Bez żadnych skrupułów naśmiewa się ze swojej alma mater, bohaterowie przez nią napisani też idealnie wpasowują się w tę atmosferę. Przez całą powieść, nawet jeśli nie działo się nic specjalnie zabawnego, miałam dobry humor i uśmiech na twarzy.

Ernest Karaś to człowiek...

Gotfryd, Jaksa i Lambert łączą siły, żeby rozwiązać nie jedną, a dwie zagadki. Po drodze napotka ich wiele trudności, ale to nie powstrzyma ich przed odkryciem prawdy. Pełna świetnego humoru i barwnych postaci, powieść zapewni rozrywkę na kilka ładnych godzin! :)

http://tak-zgasze-swiatlo.blogspot.com/2019/02/czarcie-sowa-grzegorz-wielgus.html

Gotfryd, Jaksa i Lambert łączą siły, żeby rozwiązać nie jedną, a dwie zagadki. Po drodze napotka ich wiele trudności, ale to nie powstrzyma ich przed odkryciem prawdy. Pełna świetnego humoru i barwnych postaci, powieść zapewni rozrywkę na kilka ładnych godzin! :)

http://tak-zgasze-swiatlo.blogspot.com/2019/02/czarcie-sowa-grzegorz-wielgus.html