Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Katarzyna Michalak połączyła 2 swoje książki-"Wiśniowy Dworek" oraz "W imię miłości" i napisała ich kontynuację.
O ile "Wiśniowy Dworek" był do zniesienia, o tyle "W imię miłości", to totalnie przesłodzona telenowela inspirowana "Anią z zielonego wzgórza".

"Dla Ciebie wszystko": Cukierkowa okładka, cukierkowe wnętrze oczywiście pełne dramatyzmu(jak na telenowelę przystało).

Generalnie mam wrażenie, że autorka właśnie serialom latynoamerykańskim zawdzięcza pomysły na swoje książki(choć scenarzyści takowych mogliby również zaczerpnąć z tych powieści co nieco).

Zastanawiam się o czym może być kolejna książka? O pokojówce wychowanej w sierocińcu? Czy może o sekretarce niegrzeszącej urodą, zakochanej w szefie?

Ja książki p. Michalak traktuję jako "przerywnik" między pozycjami o cięższej tematyce. Tylko do tego się nadają...

Katarzyna Michalak połączyła 2 swoje książki-"Wiśniowy Dworek" oraz "W imię miłości" i napisała ich kontynuację.
O ile "Wiśniowy Dworek" był do zniesienia, o tyle "W imię miłości", to totalnie przesłodzona telenowela inspirowana "Anią z zielonego wzgórza".

"Dla Ciebie wszystko": Cukierkowa okładka, cukierkowe wnętrze oczywiście pełne dramatyzmu(jak na telenowelę...

"Opowieść niewiernej"-Gdy przeczytałam tytuł, obawiałam się, że trafiłam na kolejny tani erotyk.
Jednak nie... Ewa i Maciek-małżeństwo z pozoru doskonałe, choć tak naprawdę bardzo niedobrane. Historia samotności we dwoje, szukania szczęścia(które czasem jest bardzo blisko)-historia większości małżeństw. Tak, taka "opowieść" zdarza się bardzo często.
Książka bardzo dobrze i szybko się czyta(jak większość powieści autorki).
Niestety, temat pojawia się teraz w bardzo wielu odsłonach, u wielu pisarzy i pisarek. Jedne książki są lepsze inne gorsze. Ta jest moim zdaniem-średnia. A to dlatego, że wydaje mi się, iż nieco płytko i pobieżnie opisano historię.

"Opowieść niewiernej"-Gdy przeczytałam tytuł, obawiałam się, że trafiłam na kolejny tani erotyk.
Jednak nie... Ewa i Maciek-małżeństwo z pozoru doskonałe, choć tak naprawdę bardzo niedobrane. Historia samotności we dwoje, szukania szczęścia(które czasem jest bardzo blisko)-historia większości małżeństw. Tak, taka "opowieść" zdarza się bardzo często.
Książka bardzo dobrze i...

Życie bezimiennej bohaterki się stabilizuje.
Niestety, ze względu na brak części postaci, książka wydaje się mniej ciekawa i śmieszna niż poprzednie tomy.

Życie bezimiennej bohaterki się stabilizuje.
Niestety, ze względu na brak części postaci, książka wydaje się mniej ciekawa i śmieszna niż poprzednie tomy.

Ostatnia część serii rozwiewa niektóre tajemnice. Wyjaśnia w dość zaskakujący sposób tajemnice jednego z bohaterów...
Stabilizuje się życie głównej bohaterki(wciąż bezimiennej).

Całą serię oceniam jako przeciętną, gdyż jest gro powieści obyczajowych dużo lepiej napisanych i dużo ciekawszej treści.

Ostatnia część serii rozwiewa niektóre tajemnice. Wyjaśnia w dość zaskakujący sposób tajemnice jednego z bohaterów...
Stabilizuje się życie głównej bohaterki(wciąż bezimiennej).

Całą serię oceniam jako przeciętną, gdyż jest gro powieści obyczajowych dużo lepiej napisanych i dużo ciekawszej treści.

53 wojny....
2 osoby....
1 strach...

Wojna dla Niego była pasją, fascynacją, miłością i adrenaliną... Niczym niebezpieczna, tajemnicza kochanka pociągała Go coraz mocniej, uzależniając z każdym dniem coraz bardziej...
Ona miała rywalkę-silną i niebezpieczną, taką która przyprawiała ją o ataki paniki, powodowała uczucie wyobcowania, aż wreszcie doprowadziła do choroby psychicznej. Nie była to jednak piękna kobieta. Rywalce na imię było- Wojna!
Na kartach tej pięknej, szczerej książki, znajdujemy opis specyficznego trójkąta-małżeństwo i Ona-Wojna.
Widzimy jak Ona wpływa na ten związek, wnika w niego.
Polecam :)

53 wojny....
2 osoby....
1 strach...

Wojna dla Niego była pasją, fascynacją, miłością i adrenaliną... Niczym niebezpieczna, tajemnicza kochanka pociągała Go coraz mocniej, uzależniając z każdym dniem coraz bardziej...
Ona miała rywalkę-silną i niebezpieczną, taką która przyprawiała ją o ataki paniki, powodowała uczucie wyobcowania, aż wreszcie doprowadziła do choroby...

Ostatnia część "Trylogii Kwiatowej".
Rozwiązują się zagadki z życia trzech przyjaciółek- Kamili, Gosi i Julii.
Aby całość nie była zbyt przesłodzona autorka wikła swoje bohaterki w niewiarygodne historie, próbuje wpleść wątek kryminalny.
Niestety, bardzo nieudolnie-zamiast książki trzymającej w napięciu, wyszła kolejna mdła opera mydlana.
Pani Katarzyna lubi ponoć pisać powieści "Fantasy". To widać! Nawet w historię na pozór miłosną włożyła tak nieprawdopodobne elementy, że można uznać ją za science fiction :) Scenarzyści latynoskich telenowel powinni czytać powieści pani Michalak i czerpać z nich pomysły.
"Przystań Julii" to książka, przy której nie trzeba wysilać się intelektualnie, zatem mieliście ciężki dzień- Polecam gorąco.
Natomiast jeśli cenicie "dobrą literaturę"-Odradzam stanowczo

Ostatnia część "Trylogii Kwiatowej".
Rozwiązują się zagadki z życia trzech przyjaciółek- Kamili, Gosi i Julii.
Aby całość nie była zbyt przesłodzona autorka wikła swoje bohaterki w niewiarygodne historie, próbuje wpleść wątek kryminalny.
Niestety, bardzo nieudolnie-zamiast książki trzymającej w napięciu, wyszła kolejna mdła opera mydlana.
Pani Katarzyna lubi ponoć pisać...

Utwór przeczytany w ramach przygotowania do obejrzenia sztuki teatralnej.
Epoka romantyzmu nigdy nie była moją ulubioną i chyba tak już pozostanie.
"Dziady" jako lektura szkolna, średnio mi się podobały i niestety, po ponownym przeczytaniu, zdanie podtrzymuję.
Podnoszę ocenę za bardzo klarowne, spójne opracowanie. Pozwala ono zrozumieć w pełni dzieło Adama Mickiewicza.

Utwór przeczytany w ramach przygotowania do obejrzenia sztuki teatralnej.
Epoka romantyzmu nigdy nie była moją ulubioną i chyba tak już pozostanie.
"Dziady" jako lektura szkolna, średnio mi się podobały i niestety, po ponownym przeczytaniu, zdanie podtrzymuję.
Podnoszę ocenę za bardzo klarowne, spójne opracowanie. Pozwala ono zrozumieć w pełni dzieło Adama...

"Miłość z kamienia" bardzo mi się podobała, jednak "Anioły jedzą trzy razy dziennie" uważam za książkę o wiele bardziej wciągającą.

W opisie na okładce czytamy "Przeżyła własny „lot nad kukułczym gniazdem”. Spędziła pół roku w szpitalu psychiatrycznym.
Poznała kobiety, które tak jak ona długo udawały, że wszystko jest w porządku. Spotkała twardzieli, którzy musieli nauczyć się płakać. Była w miejscu, w którym można było wszystko. Nie wolno było jednego – kłamać"

Na kartach książki Grażyny Jagielskiej, poznajemy losy owych udających kobiet i twardzieli(czasem smutne i wstrząsające).
Możemy przekonać się jak wygląda proces terapii grupowej z punktu widzenia pacjenta, bez fachowego nazewnictwa, naukowego tłumaczenia.

Pozycja napisana prostym przystępnym językiem, trafiającym do odbiorcy.
Książka osobista i szczera.
Polecam gorąco :)

"Miłość z kamienia" bardzo mi się podobała, jednak "Anioły jedzą trzy razy dziennie" uważam za książkę o wiele bardziej wciągającą.

W opisie na okładce czytamy "Przeżyła własny „lot nad kukułczym gniazdem”. Spędziła pół roku w szpitalu psychiatrycznym.
Poznała kobiety, które tak jak ona długo udawały, że wszystko jest w porządku. Spotkała twardzieli, którzy musieli nauczyć...

Po przeczytaniu bardzo dobrej "Miłości z Kamienia" i rewelacyjnej "Anioły jedzą trzy razy dziennie" z niecierpliwością sięgnęłam po "Korespondenta" i mocno się zawiodłam.
Jest to debiut literacki Grażyny Jagielskiej. Niestety, moim zdaniem nieudany.
Powieść opisuje zwyczaje mieszkańców Delhi. Dużo miejsca poświęconego jest sytuacji politycznej.
Sama akcja dość nużąca, ciężko przez to było mi się skupić nad tą pozycją.

Po przeczytaniu bardzo dobrej "Miłości z Kamienia" i rewelacyjnej "Anioły jedzą trzy razy dziennie" z niecierpliwością sięgnęłam po "Korespondenta" i mocno się zawiodłam.
Jest to debiut literacki Grażyny Jagielskiej. Niestety, moim zdaniem nieudany.
Powieść opisuje zwyczaje mieszkańców Delhi. Dużo miejsca poświęconego jest sytuacji politycznej.
Sama akcja dość nużąca,...

Biografia najpotężniejszej kobiety Europy.
Arkadiusz Stempin na kartach swojej książki ukazuje osobę, która dzięki swojemu uporowi i inteligencji stała się jednym z najważniejszych polityków na świecie.
Z dużą dawką humoru opisuje drogę jaką "córka czerwonego pastora" przebyła aby stać się "fizykiem władzy"...
W "Cesarzowej Europy" znajdujemy też porównanie Angeli Merkel do jej poprzedników, oraz polityków innych narodowości.
Moim zdaniem jest to pozycja godna polecenia.

Biografia najpotężniejszej kobiety Europy.
Arkadiusz Stempin na kartach swojej książki ukazuje osobę, która dzięki swojemu uporowi i inteligencji stała się jednym z najważniejszych polityków na świecie.
Z dużą dawką humoru opisuje drogę jaką "córka czerwonego pastora" przebyła aby stać się "fizykiem władzy"...
W "Cesarzowej Europy" znajdujemy też porównanie Angeli Merkel do...

Książka, która powinna zostać przeczytana przez osoby, które sięgają po alkohol regularnie. Książka dla bliskich tych osób. Książka dla wszystkich, który zetknęli się z problemem alkoholizmu. Ku przestrodze!
Idealnie oddany klimat pobytu na oddziale zamkniętym, idealnie oddane realia zmian, jakie alkohol czyni w człowieku(fizyczne i psychiczne).
Najlepsza książka jaką czytałam od miesięcy!
Polecam gorąco :)

Książka, która powinna zostać przeczytana przez osoby, które sięgają po alkohol regularnie. Książka dla bliskich tych osób. Książka dla wszystkich, który zetknęli się z problemem alkoholizmu. Ku przestrodze!
Idealnie oddany klimat pobytu na oddziale zamkniętym, idealnie oddane realia zmian, jakie alkohol czyni w człowieku(fizyczne i psychiczne).
Najlepsza książka jaką...

Janusz L Wiśniewski znów pozwolił mi zajrzeć w ludzką duszę. Czyją? Tym razem gości sopockiego hotelu "Grand".
Dzięki temu, iż poznałam jeden weekend życia ludzi zamieszkujących ten ekskluzywny hotel(akcja książki), mogłam poznać całe ich życie. Historie, smutne, wesołe, wzruszające, rożne... Tak różne jak różni są ludzie wokół nas.
Uważam, że w postaciach,tworzonych przez Janusza L Wiśniewskiego, każdy czytelnik jest w stanie odnaleźć cząstkę siebie samego. Dzięki temu czytana historia staje się nam bliższa i ciekawsza.

Janusz L Wiśniewski znów pozwolił mi zajrzeć w ludzką duszę. Czyją? Tym razem gości sopockiego hotelu "Grand".
Dzięki temu, iż poznałam jeden weekend życia ludzi zamieszkujących ten ekskluzywny hotel(akcja książki), mogłam poznać całe ich życie. Historie, smutne, wesołe, wzruszające, rożne... Tak różne jak różni są ludzie wokół nas.
Uważam, że w postaciach,tworzonych przez...

John Elder Robison opisuje dalszą część historii znanej z "Patrz mi w oczy".
W drugim tomie poznajemy "Misiaka" (syna autora). Czytając jego życiorys odnajdujemy odpowiedzi na pytania: Czy rodzic(e) mający Zespół Aspergera mogą prawidłowo wychować dziecko? Czy współczesny system edukacji wspomaga osoby dotknięte tym zaburzeniem? Jakie kłopoty ma nastolatek z tym syndromem? Na te i wiele innych pytań odpowiada John Elder Robison w "Wychowujemy Misiaka".
Jeśli jesteście ciekawi, w jaki sposób to robi, serdecznie polecam lekturę. Najpierw jednak sięgnijcie koniecznie po "Patrz mi w oczy".

John Elder Robison opisuje dalszą część historii znanej z "Patrz mi w oczy".
W drugim tomie poznajemy "Misiaka" (syna autora). Czytając jego życiorys odnajdujemy odpowiedzi na pytania: Czy rodzic(e) mający Zespół Aspergera mogą prawidłowo wychować dziecko? Czy współczesny system edukacji wspomaga osoby dotknięte tym zaburzeniem? Jakie kłopoty ma nastolatek z tym syndromem?...

Trzecie i najprawdopodobniej ostatnie spotkanie z przyrodnimi siostrami, mieszkającymi w Mechlinie.
Gdy biorąc książkę do ręki, przeczytałam posłowie autorki, byłam zawiedziona, iż więcej literackich spotkań z szalonymi Nataliami nie będzie.
Jednak po przeczytaniu treści trzeciego tomu, stwierdzam, że dobrze się stało, iż kontynuacja nie jest planowana.
Olga Rudnicka powiela schemat znany z poprzednich części. Dorosłe kobiety(coraz starsze), a nadal pakują się w tarapaty.
Niestety, o ile poprzednie kłopoty córek Jarosława Sucharskiego, były zabawne, tak te z "Do trzech razy Natalie" są zwyczajnie nudne.

Trzecie i najprawdopodobniej ostatnie spotkanie z przyrodnimi siostrami, mieszkającymi w Mechlinie.
Gdy biorąc książkę do ręki, przeczytałam posłowie autorki, byłam zawiedziona, iż więcej literackich spotkań z szalonymi Nataliami nie będzie.
Jednak po przeczytaniu treści trzeciego tomu, stwierdzam, że dobrze się stało, iż kontynuacja nie jest planowana.
Olga Rudnicka...

„Witaj, jestem Agata, mam Mózgowe porażenie dziecięce”-w ten sposób mogłabym rozpocząć moją opowieść.

W książce „Chce się żyć” Maciej Pieprzyca stara się pokazać na przykładzie głównego bohatera, Mateusza Rosickiego, że ludzie z MPDz, to też ludzie nie rośliny. Wszak sam Mateusz, za pomocą znaków Blissa układa zdanie „Ja nie roślina-nie jestem rośliną”.
Dzięki historii tego chłopaka, poznajemy wyjątkowo zły system opieki działający w Polsce.
Widzimy jak najczęściej funkcjonują rodziny, w których jest niepełnosprawne dziecko(relacje z rodzicami i rodzeństwem).
Przekonujemy się również jak osoby, które powinny pomagać osobom niepełnosprawnym(lekarze, fizjoterapeuci, opiekunowie), często je ignorują i nie słuchają ich potrzeb, będąc niejako „przyklejonymi” do schematu myślowego „Mózgowe porażenie równa się upośledzenie umysłowe”. Jest to błędny oraz bardzo często krzywdzący sposób myślenia, jednak niestety, nadal pokutujący w naszym społeczeństwie. Widać to bardzo wyraźnie na przykładzie Mateusza. Lecz zapewniam, iż nawet, jeśli osoba niepełnosprawna, potrafi mówić, nie znaczy, że jest słuchana.

Co mnie, osobiście dała ta książka? Bardzo wiele! Po tej lekturze, doceniam to, jak dużo mam. Mogę poruszać się „samodzielnie” za pomocą wózka, samodzielnie jeść, rozmawiać, czy napisać właśnie
TEN tekst. Tak, tak, mam bardzo wiele...

Książkę mogę polecić wszystkim tym, którzy mają kontakt z osobami niepełnosprawnymi, aby mogli zrozumieć niektóre swoje błędy i nauczyli się, że warto osób niepełnosprawnych słuchać, a nie tylko je słyszeć. Polecam ją również tym, którzy boją się tego kontaktu, mając nadzieję, że lektura „Chce się żyć”, pomoże pozbyć się niektórych obaw.

„Witaj, jestem Agata, mam Mózgowe porażenie dziecięce”-w ten sposób mogłabym rozpocząć moją opowieść.

W książce „Chce się żyć” Maciej Pieprzyca stara się pokazać na przykładzie głównego bohatera, Mateusza Rosickiego, że ludzie z MPDz, to też ludzie nie rośliny. Wszak sam Mateusz, za pomocą znaków Blissa układa zdanie „Ja nie roślina-nie jestem rośliną”.
Dzięki historii...

Steffen Möller znany głównie z programu "Europa da się lubić" oraz roli w operze mydlanej, napisał kolejną książkę.
Świetną trzeba przyznać!
Tym razem podróżując pociągiem na trasie Berlin-Warszawa, opisuje różnice kulturowe, pomiędzy Polską a Niemcami. Robi to, jak zwykle, w bardzo humorystyczny sposób(kilka razy, podczas czytania, wybuchałam gromkim śmiechem).
Polecam tym, którzy szukają odrobiny rozrywki, po szarym, męczącym dniu.

Steffen Möller znany głównie z programu "Europa da się lubić" oraz roli w operze mydlanej, napisał kolejną książkę.
Świetną trzeba przyznać!
Tym razem podróżując pociągiem na trasie Berlin-Warszawa, opisuje różnice kulturowe, pomiędzy Polską a Niemcami. Robi to, jak zwykle, w bardzo humorystyczny sposób(kilka razy, podczas czytania, wybuchałam gromkim śmiechem).
Polecam...

Dużo wiedzy humanistycznej(kultura, religia), połączona z dość oryginalną formą graficzną.
Niestety, całość dla mnie niespójna i momentami nielogiczna. Skakanie z tematu na temat.
To moja pierwsza książka Gretkowskiej, więc zapewne dam autorce szansę kolejny raz.

Dużo wiedzy humanistycznej(kultura, religia), połączona z dość oryginalną formą graficzną.
Niestety, całość dla mnie niespójna i momentami nielogiczna. Skakanie z tematu na temat.
To moja pierwsza książka Gretkowskiej, więc zapewne dam autorce szansę kolejny raz.

Książka, co prawda nie przekonała mnie, co do istnienia Boga.
Jednak przeczytałam z ogromnym zainteresowaniem, ze względu na opis przebiegu choroby, oraz będącej jej następstwem śpiączki autora.
Osobom zainteresowanym tematyką medyczną, serdecznie polecam.

Książka, co prawda nie przekonała mnie, co do istnienia Boga.
Jednak przeczytałam z ogromnym zainteresowaniem, ze względu na opis przebiegu choroby, oraz będącej jej następstwem śpiączki autora.
Osobom zainteresowanym tematyką medyczną, serdecznie polecam.

Druga biografia Angeli Merkel jaką przeczytałam... i niestety bardzo słaba.
Na okładce widnieje zapowiedź "Fascynująca historia dziewczyny z byłego NRD, która dotarła na szczyt władzy". No właśnie... autor cały czas podkreśla, że Pani kanclerz pochodzi z Niemiec wschodnich, co w moim mniemaniu, jest bardzo denerwujące, oraz potwierdza stereotyp, iż w Niemczech nadal istnieje podział mentalny na byłą NRD i RFN.
Ponadto Kornelius podaje suche fakty, skupiające się głównie na karierze politycznej(a i to bardzo pobieżnie), pomijając życie prywatne Pani Merkel, przez to książka przedstawia "zimnego polityka", a nie człowieka.

Druga biografia Angeli Merkel jaką przeczytałam... i niestety bardzo słaba.
Na okładce widnieje zapowiedź "Fascynująca historia dziewczyny z byłego NRD, która dotarła na szczyt władzy". No właśnie... autor cały czas podkreśla, że Pani kanclerz pochodzi z Niemiec wschodnich, co w moim mniemaniu, jest bardzo denerwujące, oraz potwierdza stereotyp, iż w Niemczech nadal...

Novak Djoković-to nazwisko zna chyba każdy.
W swojej książce, ten wybitny tenisista, odkrywa przed czytelnikiem, swój sposób na zdrowy tryb życia. Pokazuje, jakie korzyści zyskał stosując dietę bezglutenową, jak wygląda jego dzień(w szczególności program treningowy).
Dzięki znanemu nazwisku, być może uda się przekonać, choć garstkę osób do słuchania swojego ciała i dbania o jego potrzeby. Nie chodzi tu bowiem o to, aby wszyscy zaczęli przechodzić na dietę bez glutenu. Głównym przesłaniem jest życie w zgodzie z samym sobą i swoim organizmem.
W książce znajdziemy też sporo przepisów na zdrowe i smaczne dania, które możemy wypróbować, nawet gdy nie stosujemy jakiejkolwiek specjalnej diety.
Choć nie jest to typowa biografia, publikacja zawiera ciekawe wątki z życia "Nole". Jego historia(życie, zmiany jakich musiał dokonać w swoim podejściu) jest dowodem, że ciężką pracą i dzięki nieustającej wierze w końcowy sukces, można osiągnąć spełnienie, na pozór najbardziej nierealnych marzeń i pokonać największe przeciwności losu. Pamiętajmy bowiem, że "nie każdy tenisowy mistrz rodzi się wśród bogaczy z Country Clubów".

Novak Djoković-to nazwisko zna chyba każdy.
W swojej książce, ten wybitny tenisista, odkrywa przed czytelnikiem, swój sposób na zdrowy tryb życia. Pokazuje, jakie korzyści zyskał stosując dietę bezglutenową, jak wygląda jego dzień(w szczególności program treningowy).
Dzięki znanemu nazwisku, być może uda się przekonać, choć garstkę osób do słuchania swojego ciała i dbania o...