Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo zajęło mi przeczytanie całego dziennika, ale było warto. Często podczas lektury musiałam na chwilę zastanowić się nad tym co w danej chwili czytam. Każda przygoda była unikatowa, abstrakcyjna i niesamowicie zabawna. To było moje pierwsze podejście do Lema i na pewno nie ostatnie.

Długo zajęło mi przeczytanie całego dziennika, ale było warto. Często podczas lektury musiałam na chwilę zastanowić się nad tym co w danej chwili czytam. Każda przygoda była unikatowa, abstrakcyjna i niesamowicie zabawna. To było moje pierwsze podejście do Lema i na pewno nie ostatnie.

Szczerze powiedziawszy dostałam tę książkę w prezencie i nie wiedziałam czego się po niej spodziewać. Na tylnej okładce widnieje całkiem zgrabna zachęta "książka, która dla wielu czytelników na całym świecie stała się inspiracją i impulsem do życiowych zmian". Dość sceptycznie do tego podeszłam, choć nie powiem, że nie zaciekawiło. Po dwóch pierwszych stronach już się wciągnęłam. Po 10 stronach miałam pretensje do świata, że muszę się od niej oderwać choćby na sekundę i wysiąść z tramwaju. Choć wątki Sarah i Victora są bardzo przewidywalne, to sama idea Ojca czasu, Dora, po prostu świetna. Dała mi trochę do myślenia. Naprawdę polecam. Dla ludzi, którzy liczą każdą chwilę, żyją gdzieś w odległym wszechświecie, który nie nazywa się teraźniejszość. :)

Szczerze powiedziawszy dostałam tę książkę w prezencie i nie wiedziałam czego się po niej spodziewać. Na tylnej okładce widnieje całkiem zgrabna zachęta "książka, która dla wielu czytelników na całym świecie stała się inspiracją i impulsem do życiowych zmian". Dość sceptycznie do tego podeszłam, choć nie powiem, że nie zaciekawiło. Po dwóch pierwszych stronach już się...

To była moja pierwsza książka Henninga, nie wiedziałam zupełnie czego się spodziewać. Jednak nie żałuje, świetnie mi się ją czytało. Nie mogę napisać niczego co nie byłoby spoilerem :)

To była moja pierwsza książka Henninga, nie wiedziałam zupełnie czego się spodziewać. Jednak nie żałuje, świetnie mi się ją czytało. Nie mogę napisać niczego co nie byłoby spoilerem :)

Ta książka jest tak niesamowicie anonimowa, bohaterem może być nawet Twój sąsiad, którego imienia nie znasz, albo nie pamiętasz. Przechodnie spotykani na drodze są jak małe wątłe światełka w tej zimnej i przytłaczającej ciemności. Zarówno dialogi między ojcem i synem, jak ich postawa wobec rzeczywistości daje dużo do myślenia. Bardzo dobra książka, szybko się czyta.

Ta książka jest tak niesamowicie anonimowa, bohaterem może być nawet Twój sąsiad, którego imienia nie znasz, albo nie pamiętasz. Przechodnie spotykani na drodze są jak małe wątłe światełka w tej zimnej i przytłaczającej ciemności. Zarówno dialogi między ojcem i synem, jak ich postawa wobec rzeczywistości daje dużo do myślenia. Bardzo dobra książka, szybko się czyta.

Świetna książka.

Świetna książka.

Nie będę streszczać po raz kolejny książki, to nie ma sensu. Po kilku latach wracam do sagi, gdyż teraz wychodzi w twardej oprawie, a moją pierwszą przygodę pożyczyłam od koleżanki. Za pierwszym razem ta część wywarła na mnie ogromne wrażenie, za drugim, mimo że pamiętałam w ogólnych zarysach fabułę, wciąż mnie porywała i doprowadzała do łez. Niewiele jest tak dobrze zarysowanych postaci, a Mikael jest z pewnością żywą postacią. Można odczuć jak bardzo raniło go małżeństwo i jak bardzo los stopniowo wydzierał z niego tożsamość. Choć autorka broniła go przed przykrą łatką tchórza, czasem nie dało się nazwać bohatera inaczej. Mimo wszystko jest to jedna z psychologicznie najmocniejszych części sagi. W tych książkach po prostu coś jest.

Nie będę streszczać po raz kolejny książki, to nie ma sensu. Po kilku latach wracam do sagi, gdyż teraz wychodzi w twardej oprawie, a moją pierwszą przygodę pożyczyłam od koleżanki. Za pierwszym razem ta część wywarła na mnie ogromne wrażenie, za drugim, mimo że pamiętałam w ogólnych zarysach fabułę, wciąż mnie porywała i doprowadzała do łez. Niewiele jest tak dobrze...

O ile temat cofania się w czasie wydaje się być wykorzystany do cna, jednak ta książka nadała trochę świeżości.

O ile temat cofania się w czasie wydaje się być wykorzystany do cna, jednak ta książka nadała trochę świeżości.

Jest dobra, ale trochę popsuła mi obraz Hannibala. Taki genialny potwór, miał być zaprojektowany przez los? Nie, ten idealny drapieżnik w ludzkiej skórze miał być po prostu zły. Może to naiwne kategoryzowanie, coś nie może być tylko złe, albo tylko dobre... tak, wiem. Jednak... to Hannibal. Jego wyrafinowanie, wrażliwość na piękno miało równoważyć jego bestialstwo w jakiś sposób, aby był bardziej przystępny - ale wciąż zły. Teraz jest to biedny skrzywiony chłopiec, który mam wrażenie, że próbuje znaleźć sens w śmierci swojej siostry. Może zjadanie innych ludzi to część jego terapii? Może to brzmi głupio, ale nie chce go uczłowieczać.

Jest dobra, ale trochę popsuła mi obraz Hannibala. Taki genialny potwór, miał być zaprojektowany przez los? Nie, ten idealny drapieżnik w ludzkiej skórze miał być po prostu zły. Może to naiwne kategoryzowanie, coś nie może być tylko złe, albo tylko dobre... tak, wiem. Jednak... to Hannibal. Jego wyrafinowanie, wrażliwość na piękno miało równoważyć jego bestialstwo w jakiś...

Książka jest wciągająca, czyta się właściwie jednym tchem. Wprawdzie czytanie o zwierzętach kojarzy mi się raczej z bajeczkami z dzieciństwa, ale bynajmniej, ta książka o tym nie jest. W zasadzie mam wrażenie, że to wczesny zarys 1984.

Książka jest wciągająca, czyta się właściwie jednym tchem. Wprawdzie czytanie o zwierzętach kojarzy mi się raczej z bajeczkami z dzieciństwa, ale bynajmniej, ta książka o tym nie jest. W zasadzie mam wrażenie, że to wczesny zarys 1984.

Doskonale się bawiłam czytając tę książkę. Ta część z prezydentem i premierem, albo wódeczką ... najlepsza :)

Doskonale się bawiłam czytając tę książkę. Ta część z prezydentem i premierem, albo wódeczką ... najlepsza :)

Nie jest to opowieść o zakochanym i romantycznym Draculi, który stał się już częścią popkultury. Oryginał jest zimnym drapieżcą, bezlitosny i krwiożerczy zawsze o krok przed ludźmi. Książka ma niesamowity klimat.

Nie jest to opowieść o zakochanym i romantycznym Draculi, który stał się już częścią popkultury. Oryginał jest zimnym drapieżcą, bezlitosny i krwiożerczy zawsze o krok przed ludźmi. Książka ma niesamowity klimat.

Klasyk.

Klasyk.

Klasyk.

Klasyk.

Świetna książka z naprawdę barwnymi postaciami.

Świetna książka z naprawdę barwnymi postaciami.

To nie jest łatwa książka. Trzeba ją dawkować. Tylko w jednym momencie wydawała mi się nieco naiwna i przerysowana. Reszta to brutalna rzeczywistość, głód i cierpienie. Ciężko było wracać z niej do czasów, gdzie wszystko jest dostępne, a problem stanowi tylko klasyfikowanie swojej wartości poprzez wartość jaką nadaje nam nasz sąsiad.

To nie jest łatwa książka. Trzeba ją dawkować. Tylko w jednym momencie wydawała mi się nieco naiwna i przerysowana. Reszta to brutalna rzeczywistość, głód i cierpienie. Ciężko było wracać z niej do czasów, gdzie wszystko jest dostępne, a problem stanowi tylko klasyfikowanie swojej wartości poprzez wartość jaką nadaje nam nasz sąsiad.

Właśnie skończyłam czytać i o ile byłam strasznie zła z powodu wlekącego się niemiłosiernie początku, to później doceniłam kunszt pisarza. Nienawidziłam razem z innymi i nie potrafiłam do końca wybaczyć. Świetnie ujęte emocję. Nie ma w nich fałszu. Fantazja została oddzielona od realizmu cienką nicią i to my podejmujemy wybór w którą część chcemy uznać za fikcję, a którą za prawdę.

Właśnie skończyłam czytać i o ile byłam strasznie zła z powodu wlekącego się niemiłosiernie początku, to później doceniłam kunszt pisarza. Nienawidziłam razem z innymi i nie potrafiłam do końca wybaczyć. Świetnie ujęte emocję. Nie ma w nich fałszu. Fantazja została oddzielona od realizmu cienką nicią i to my podejmujemy wybór w którą część chcemy uznać za fikcję, a którą za...

Po prostu świetna.

Po prostu świetna.

Nie mogłam wprost wydostać się ze świata Zafona, który był tak blisko mojego. Opis Barcelony, postaci... Niesamowity klimat. Słowa Zafona są jakby utkane w idealną melodię. Nie mogłabym zmienić tam niczego.

Nie mogłam wprost wydostać się ze świata Zafona, który był tak blisko mojego. Opis Barcelony, postaci... Niesamowity klimat. Słowa Zafona są jakby utkane w idealną melodię. Nie mogłabym zmienić tam niczego.

Nie mogłam oderwać się od tej książki. Ciężko dodać opinie, ona potrafi mówić sama za siebie. Tą książkę mogę tylko gorąco polecić.

Nie mogłam oderwać się od tej książki. Ciężko dodać opinie, ona potrafi mówić sama za siebie. Tą książkę mogę tylko gorąco polecić.

Bardzo długo czytałam tę książkę. Lubiłam postaci, kochałam opisy, wielbiłam opowieści snute przez Amm Gabera. Jednak ciężkim grzechem tej książki czasem były właśnie słowa. Czasem miałam wrażenie, że autorka pławiła się w nich, zapominając, że ma historię do opowiedzenia. Po skończeniu książki czuje pewien niedosyt.

Bardzo długo czytałam tę książkę. Lubiłam postaci, kochałam opisy, wielbiłam opowieści snute przez Amm Gabera. Jednak ciężkim grzechem tej książki czasem były właśnie słowa. Czasem miałam wrażenie, że autorka pławiła się w nich, zapominając, że ma historię do opowiedzenia. Po skończeniu książki czuje pewien niedosyt.