Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Coben nie zawiódł, ale nasz arcymistrz thrillera okazał się w tej książce tylko mistrzem. Wątek Ściganego już przecież znamy z filmu z H. Fordem.

Coben nie zawiódł, ale nasz arcymistrz thrillera okazał się w tej książce tylko mistrzem. Wątek Ściganego już przecież znamy z filmu z H. Fordem.

Przecież tego nie da się czytać, jakiś harlequin. Mistrzyni kryminału skandynawskiego w tej serii spadła na dno, niestety!

Przecież tego nie da się czytać, jakiś harlequin. Mistrzyni kryminału skandynawskiego w tej serii spadła na dno, niestety!

Pięknie opisana codzienność ludzkiego losu. Zachwyciła mnie ta książka!

Pięknie opisana codzienność ludzkiego losu. Zachwyciła mnie ta książka!

Lubię czytać powieści tejże autorki, ale "Grę cieni" męczyłam kilkanaście dni. Sama nie wiem dlaczego, może brak powera, smętne to jakieś, wiele powtórek i podkreślanie, że futra i klejnoty nie dają kobiecie szczęścia. Ta prawda przecież jest znana od lat i funkcjonuje w nierealnym świecie powieści hihihi.

Lubię czytać powieści tejże autorki, ale "Grę cieni" męczyłam kilkanaście dni. Sama nie wiem dlaczego, może brak powera, smętne to jakieś, wiele powtórek i podkreślanie, że futra i klejnoty nie dają kobiecie szczęścia. Ta prawda przecież jest znana od lat i funkcjonuje w nierealnym świecie powieści hihihi.

A mnie zachwyciła wyprawa Rossa do Francji, aby uratować Dwighta. Toż to thriller w najlepszym wydaniu: pościgi, groza, napięcie, niepewność, bohater ofiarnie ryzykuje życiem walcząc ze złem.
Wszyscy kochają Demelzę za jej cechy charakteru: pracowitość, zadziorność, inteligencję itp., ale Elizabeth jest bardziej nieodgadniona i próba zrozumienia jej postępowania może zaprowadzić czytelnika na manowce. Może sam autor jej nie rozumiał tworząc postać tej dumnej arystokratki?

A mnie zachwyciła wyprawa Rossa do Francji, aby uratować Dwighta. Toż to thriller w najlepszym wydaniu: pościgi, groza, napięcie, niepewność, bohater ofiarnie ryzykuje życiem walcząc ze złem.
Wszyscy kochają Demelzę za jej cechy charakteru: pracowitość, zadziorność, inteligencję itp., ale Elizabeth jest bardziej nieodgadniona i próba zrozumienia jej postępowania może...

Ta książka jest piękna! Liczy ok. 270 stron, gdyby opowieść była zawarta na 150 stronach dałaby uczucie niedosytu (pozytywnego). Tymczasem jednak trochę nuży powtarzalnością codziennych zmagań bohaterki z życiowymi problemami. Ale i tak kocham czytać książki p. Joanny Bator!

Ta książka jest piękna! Liczy ok. 270 stron, gdyby opowieść była zawarta na 150 stronach dałaby uczucie niedosytu (pozytywnego). Tymczasem jednak trochę nuży powtarzalnością codziennych zmagań bohaterki z życiowymi problemami. Ale i tak kocham czytać książki p. Joanny Bator!

Przepiękna, tajemnicza, zaczarowana książka. Piękna literacko, kolejne odsłony zdarzeń, coraz bardziej zagmatwanych życiorysów. Odkryłam niedawno Joannę Bator i chcę czytać więcej i więcej. Byłam w Wałbrzychu -szare, bure miasto z przepięknymi krajobrazami wokół. Ale na kartach jej książki jawi się jako niesamowite, wręcz baśniowe miejsce pełne tajemnic.

Przepiękna, tajemnicza, zaczarowana książka. Piękna literacko, kolejne odsłony zdarzeń, coraz bardziej zagmatwanych życiorysów. Odkryłam niedawno Joannę Bator i chcę czytać więcej i więcej. Byłam w Wałbrzychu -szare, bure miasto z przepięknymi krajobrazami wokół. Ale na kartach jej książki jawi się jako niesamowite, wręcz baśniowe miejsce pełne tajemnic.

Bardzo dobra powieść z wątkami kryminalnymi, a przede wszystkim społeczno-obyczajowymi. Mnie ta książka na pewno nie znużyła. Czasami czytałam z lekkim zdziwieniem gdy meandry myślenia Japończyka były takie dziwaczne (dla mnie). Stosunek Japończyków do pracy, do przełożonych troszeczkę różni się od mentalności Europejczyka. Dlatego zaciekawiła mnie ta książka.

Bardzo dobra powieść z wątkami kryminalnymi, a przede wszystkim społeczno-obyczajowymi. Mnie ta książka na pewno nie znużyła. Czasami czytałam z lekkim zdziwieniem gdy meandry myślenia Japończyka były takie dziwaczne (dla mnie). Stosunek Japończyków do pracy, do przełożonych troszeczkę różni się od mentalności Europejczyka. Dlatego zaciekawiła mnie ta książka.

Nie mogłam się oderwać od tej książki, jeśli nie dała nam klucza do śląskości to na pewno ofiarowała mały kluczyk, jeden z wielu.

Nie mogłam się oderwać od tej książki, jeśli nie dała nam klucza do śląskości to na pewno ofiarowała mały kluczyk, jeden z wielu.

Trudno doszukiwać się w tej książce głębi, ale polecam osobom zainteresowanym tematem chorób psychicznych. W jakim stopniu człowiek z problemami psychicznymi w dzisiejszej Polsce może liczyć na opiekę psychologów, psychoterapeutów, psychiatrów, systemu opieki szpitalnej.

Trudno doszukiwać się w tej książce głębi, ale polecam osobom zainteresowanym tematem chorób psychicznych. W jakim stopniu człowiek z problemami psychicznymi w dzisiejszej Polsce może liczyć na opiekę psychologów, psychoterapeutów, psychiatrów, systemu opieki szpitalnej.

Uwielbiam Rankina i jego szkocki klimacik, a John Rebus to mój ulubiony detektyw. Niestety namęczyłam się przy tym pożegnalnym bluesie. Zabrakło klimaciku. Typowy kryminał z nadmierną ilością dialogów, solidne śledztwo, ale czegoś brak. Właśnie czego? Polotu, tajemniczości, filozofii szkockiej duszy?

Uwielbiam Rankina i jego szkocki klimacik, a John Rebus to mój ulubiony detektyw. Niestety namęczyłam się przy tym pożegnalnym bluesie. Zabrakło klimaciku. Typowy kryminał z nadmierną ilością dialogów, solidne śledztwo, ale czegoś brak. Właśnie czego? Polotu, tajemniczości, filozofii szkockiej duszy?

Jak na debiut autorski jest to bardzo dobry kryminał, dla tych, którzy lubią klimat skandynawskich opowieści. Wątek kobiet niedocenianych w pracy zawodowej aktualny pod każdą szerokością geograficzną. Dłużyzny muszą być, skoro autorka zamierza napisać kilkanaście tomów tychże kryminałków. W każdym razie ja się nie nudziłam. Polecam.

Jak na debiut autorski jest to bardzo dobry kryminał, dla tych, którzy lubią klimat skandynawskich opowieści. Wątek kobiet niedocenianych w pracy zawodowej aktualny pod każdą szerokością geograficzną. Dłużyzny muszą być, skoro autorka zamierza napisać kilkanaście tomów tychże kryminałków. W każdym razie ja się nie nudziłam. Polecam.

To piękna książka o ludziach zmagających się z życiem w ciężkich czasach. Pisarz genialny. I te perełki, np. o wyborach: " człowiek ma na początku jedną szansę, ale jeśli wybierze źle, to sprawy zaczynają zdążać w niewłaściwym kierunku. Robisz błędny krok i możesz już tylko walczyć o przetrwanie". Dla mnie główną pozytywną bohaterką jest Rachel, chociaż relacje Sereny i Pembertona (dwójka zakochanych czarnych charakterów) też są narysowane mocną kreską. A ten piękny, silny , zakochany Pemberton czy byłby innym człowiekiem gdyby Serena miała anielski a nie diabelski charakter?

To piękna książka o ludziach zmagających się z życiem w ciężkich czasach. Pisarz genialny. I te perełki, np. o wyborach: " człowiek ma na początku jedną szansę, ale jeśli wybierze źle, to sprawy zaczynają zdążać w niewłaściwym kierunku. Robisz błędny krok i możesz już tylko walczyć o przetrwanie". Dla mnie główną pozytywną bohaterką jest Rachel, chociaż relacje Sereny i...

Piękna, mądra i zabawna (ironiczny dystans do niesprawiedliwości ziemskiego padołu). Naprawdę warto przeczytać.

Piękna, mądra i zabawna (ironiczny dystans do niesprawiedliwości ziemskiego padołu). Naprawdę warto przeczytać.

Nie mogłam przeczytać tej książki, dawkowałam po jednym, dwóch rozdziałach. Jest okrutna, przerażająca, niewyobrażalna, doskonałe studium okrucieństwa zwyczajnych "dobrych" ludzi. Autor jest mistrzem psychoanalizy, ale żałuję, że ta książka wpadła w moje ręce. Czytając thrillery zostawiamy sobie margines dystansu do opisu makabrycznych zbrodni, tu niestety nie można zostać obojętnym do tych wstrząsających okrucieństw.

Nie mogłam przeczytać tej książki, dawkowałam po jednym, dwóch rozdziałach. Jest okrutna, przerażająca, niewyobrażalna, doskonałe studium okrucieństwa zwyczajnych "dobrych" ludzi. Autor jest mistrzem psychoanalizy, ale żałuję, że ta książka wpadła w moje ręce. Czytając thrillery zostawiamy sobie margines dystansu do opisu makabrycznych zbrodni, tu niestety nie można zostać...

Dobra książka, dobrze napisana, ciekawy temat -to dlaczego tak bardzo męczyłam się aby dobrnąć do końca opowieści ?Dowiedziałam się , że autorka ukończyła kurs twórczego pisania w Richmond College. I tu leży pies pogrzebany! Aby napisać fascynującą książkę nie wystarczy wór pomysłów, zbudowanie zagmatwanego portretu psychologicznego dziecka adoptowanego i ukończenie kursu pisania (twórczego). Trzeba dorzucić garść talentu. Może tę iskierkę można wypracować? Życzę autorce powodzenia.

Dobra książka, dobrze napisana, ciekawy temat -to dlaczego tak bardzo męczyłam się aby dobrnąć do końca opowieści ?Dowiedziałam się , że autorka ukończyła kurs twórczego pisania w Richmond College. I tu leży pies pogrzebany! Aby napisać fascynującą książkę nie wystarczy wór pomysłów, zbudowanie zagmatwanego portretu psychologicznego dziecka adoptowanego i ukończenie kursu...

Tę książkę należy przeczytać, bo podobno potęga USA chyli się ku upadkowi a następnym mocarstwem świata nr 1 będą Chiny. Poznajmy zatem (chociaż fragmentarycznie) mentalność przyszłych Panów Świata. "Kiedy człowiek zdobywa władzę, nawet jego kury i psy rosną do samych niebios". Takich sentencji o uniwersalnym przekazie poznacie więcej.

Tę książkę należy przeczytać, bo podobno potęga USA chyli się ku upadkowi a następnym mocarstwem świata nr 1 będą Chiny. Poznajmy zatem (chociaż fragmentarycznie) mentalność przyszłych Panów Świata. "Kiedy człowiek zdobywa władzę, nawet jego kury i psy rosną do samych niebios". Takich sentencji o uniwersalnym przekazie poznacie więcej.

Dowiedziałam się z tej fascynującej lektury jak pokonać anakondę-należy wydłubać jej oko palcem, wtedy odruch wymiotny u tego gada spowoduje rozluźnienie zwojów. Hm... Szybka akcja w stylu Indiana Jonesa, wg. mnie dla czytelników do lat 12. Jestem rozczarowana, ponieważ recenzje tej bajeczki spowodowały, że szukałam tej książki intensywnie. W każdym razie na pewno skreślam jej autora z mojej listy lektur.

Dowiedziałam się z tej fascynującej lektury jak pokonać anakondę-należy wydłubać jej oko palcem, wtedy odruch wymiotny u tego gada spowoduje rozluźnienie zwojów. Hm... Szybka akcja w stylu Indiana Jonesa, wg. mnie dla czytelników do lat 12. Jestem rozczarowana, ponieważ recenzje tej bajeczki spowodowały, że szukałam tej książki intensywnie. W każdym razie na pewno skreślam...

Cobena Mistrza należy kochać, lubić, uwielbiać (niepotrzebne skreślić) i doceniać jego mistrzostwo snucia intrygi, tworzenia klimatu i niespodziewanych zwrotów akcji.

Cobena Mistrza należy kochać, lubić, uwielbiać (niepotrzebne skreślić) i doceniać jego mistrzostwo snucia intrygi, tworzenia klimatu i niespodziewanych zwrotów akcji.

Dobra książka, bardzo ciekawa historia, ale dlaczego po przeczytaniu 2-3 rozdziałów zasypiałam? Muszę ją skończyć powtarzałam sobie i znowu zasypiałam po kilku rozdziałach. Muszę czytać dalej, bo temat ciekawy i tak wnikliwie opisane społeczeństwo Czechosłowacji przed wojną, a te baśnie i legendy słowiańskie o diabłach, strzygach i duchach lasu. Poza tym wiem przecież , że diabeł istnieje i nas ludzi opętał.
Myślę, że pisarzowi zabrakło jakiego czynnika, który powoduje, że nie możemy oderwać się od książki i czytamy, czytamy , czytamy. Nie jest to czynnik diabła, bo tenże ma temperament diabelski i opętałby nas do końca.

Dobra książka, bardzo ciekawa historia, ale dlaczego po przeczytaniu 2-3 rozdziałów zasypiałam? Muszę ją skończyć powtarzałam sobie i znowu zasypiałam po kilku rozdziałach. Muszę czytać dalej, bo temat ciekawy i tak wnikliwie opisane społeczeństwo Czechosłowacji przed wojną, a te baśnie i legendy słowiańskie o diabłach, strzygach i duchach lasu. Poza tym wiem przecież , że...