Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lektura obowiązkowa nie tylko dla rodziców.

Lektura obowiązkowa nie tylko dla rodziców.

Jakuba Małeckiego biorę w ciemno. Każda historia odcina od rzeczywistości. Niektóre fragmenty czytałam po 5 razy

Jakuba Małeckiego biorę w ciemno. Każda historia odcina od rzeczywistości. Niektóre fragmenty czytałam po 5 razy

Przemęczyłam tę książkę. Płaskie postacie, denerwujące dialogi, język prosty aż boli, tanie zwroty akcji. No nie....

Przemęczyłam tę książkę. Płaskie postacie, denerwujące dialogi, język prosty aż boli, tanie zwroty akcji. No nie....

Zgadzam się, że zakończenie nie jest najmocniejsza stroną tej książki. Ale napięcie, w którym czytelnik jest trzymany podczas całej lektury to wynagradza. Poza tym Żulczyk to Żulczyk. Uwielbiam.

Zgadzam się, że zakończenie nie jest najmocniejsza stroną tej książki. Ale napięcie, w którym czytelnik jest trzymany podczas całej lektury to wynagradza. Poza tym Żulczyk to Żulczyk. Uwielbiam.

Takie czytadło, nic specjalnego. Ale na wakacje może być.

Takie czytadło, nic specjalnego. Ale na wakacje może być.

Bardzo porzadkująca i inspirująca pozycja.

Bardzo porzadkująca i inspirująca pozycja.

Nie wiem na czym polega fenomen tej książki. Przez pewien czas widziałam ja wszędzie, była bardzo popularna, polecana. Kiedy miałam okazję przeczytałam ją i żałuję każdej minuty jej poświęconej. Ta książka jest po prostu zła. Wątpliwa jest dla mnie jej wartość merytoryczna. Nie widzę związku z aktualną wiedzą psychologiczną.

Nie wiem na czym polega fenomen tej książki. Przez pewien czas widziałam ja wszędzie, była bardzo popularna, polecana. Kiedy miałam okazję przeczytałam ją i żałuję każdej minuty jej poświęconej. Ta książka jest po prostu zła. Wątpliwa jest dla mnie jej wartość merytoryczna. Nie widzę związku z aktualną wiedzą psychologiczną.

Kiedy sięgam po książki Małeckiego już od pierwszej strony wiem, że zostałam pochłonięta. Za każdym razem dzieje się coś takiego, że zakochuje się w postaciach, treść zostaje w głowie długo a po zakończeniu zostaje uczucie niedosytu i tęsknoty za tym światem.

Kiedy sięgam po książki Małeckiego już od pierwszej strony wiem, że zostałam pochłonięta. Za każdym razem dzieje się coś takiego, że zakochuje się w postaciach, treść zostaje w głowie długo a po zakończeniu zostaje uczucie niedosytu i tęsknoty za tym światem.

Książkę czyta się w ekspresowym tempie. Wciąga, przeraża, niektóre opisy ciężko było przyjąć ba klatę. Wyrazista.

Książkę czyta się w ekspresowym tempie. Wciąga, przeraża, niektóre opisy ciężko było przyjąć ba klatę. Wyrazista.

Książka która wywołuje mnóstwo emocji i która czyta się z uśmiechem na ustach. Niesamowity język sprawia, że obok tej pozycji nie można przejść obojętnie.

Książka która wywołuje mnóstwo emocji i która czyta się z uśmiechem na ustach. Niesamowity język sprawia, że obok tej pozycji nie można przejść obojętnie.

W czytaniu chodzi dla mnie głównie o narrację. Uwielbiam kiedy język jest niebanalny, nieoczywisty. Sposób w jaki autor opowiada historię jest chyba ważniejszy od samej historii. I chociaż w Ortodromie wszystkie te warunki zostały zachowane to jednak coś nie do końca tutaj gra. Coś sprawiało że moja uwaga uciekała gdzieś daleko a ciekawosc dalszego ciągu była niezbyt wysoka.

W czytaniu chodzi dla mnie głównie o narrację. Uwielbiam kiedy język jest niebanalny, nieoczywisty. Sposób w jaki autor opowiada historię jest chyba ważniejszy od samej historii. I chociaż w Ortodromie wszystkie te warunki zostały zachowane to jednak coś nie do końca tutaj gra. Coś sprawiało że moja uwaga uciekała gdzieś daleko a ciekawosc dalszego ciągu była niezbyt wysoka.

Nie rozumiem fenomenu. Wymęczyłam tę książkę bardziej niż przeczytałam.

Nie rozumiem fenomenu. Wymęczyłam tę książkę bardziej niż przeczytałam.

Długo się broniłam przed książkami Mroza. Może dlatego, że kryminały to nie moja ulubiona literatura. Może dlatego, że wszyscy czytają Mroza i jego wszechobecnośc na półkach księgarni i dyskontow spożywczych mnie zniechecała.
Nie miałam wymagań i może dlatego zaskoczyłam się pozytywnie. Postacie dość dobrze skonstruowane, czyta się szybko, akcja wciągająca. Miły przerywnik pomiędzy bardziej wymagającą literatura.

Długo się broniłam przed książkami Mroza. Może dlatego, że kryminały to nie moja ulubiona literatura. Może dlatego, że wszyscy czytają Mroza i jego wszechobecnośc na półkach księgarni i dyskontow spożywczych mnie zniechecała.
Nie miałam wymagań i może dlatego zaskoczyłam się pozytywnie. Postacie dość dobrze skonstruowane, czyta się szybko, akcja wciągająca. Miły...

Lekka lektura po której nie można spodziewać się zbyt wiele.

Lekka lektura po której nie można spodziewać się zbyt wiele.

Dość przewidywalna, przeciętna, miejscami irytująca fabuła. Mimo wszystko postacie są dobrze zbudowane i można się z nimi zżyć.

Dość przewidywalna, przeciętna, miejscami irytująca fabuła. Mimo wszystko postacie są dobrze zbudowane i można się z nimi zżyć.

Zwroty akcji, zaskoczenia, retrospekcje... niby zapowiada się nieźle, ale wszystko jakoś tak na siłę. Nie znalazłam w tej książce niczego nowego, nie znalazłam duszy. Zarówno język jak i historia pozbawiona głębi. Może czyta się latwo i dość przyjemnie, ale to nie literatura, która zostawia ślad na dłużej.

Zwroty akcji, zaskoczenia, retrospekcje... niby zapowiada się nieźle, ale wszystko jakoś tak na siłę. Nie znalazłam w tej książce niczego nowego, nie znalazłam duszy. Zarówno język jak i historia pozbawiona głębi. Może czyta się latwo i dość przyjemnie, ale to nie literatura, która zostawia ślad na dłużej.

Bardzo dobrze stworzona postać. Wielowymoarowa i wiarygodna. Budzi jednocześnie sympatię i irytację. Książkę czyta się z przyjemnością choć porusza trudne tematy. Może stać się bodźcem do autorefleksji. Jest w tej książce coś, co chciałoby się pogłębić i odpowiedzieć.

Bardzo dobrze stworzona postać. Wielowymoarowa i wiarygodna. Budzi jednocześnie sympatię i irytację. Książkę czyta się z przyjemnością choć porusza trudne tematy. Może stać się bodźcem do autorefleksji. Jest w tej książce coś, co chciałoby się pogłębić i odpowiedzieć.

Każda książka Małeckiego jest napisana dokładnie tak jak ja chcę czytać. Tworzy słowami tak niesamowity klimat emocjonalny, że ślad po nim pozostaje we mnie na długo. "Ślady" pozostawiły mnie z wielkim niedosytem, co jest chyba charakterystyczne dla wszystkich książek autora. Losy bohaterów opisane są w taki sposob, że chce się je chłonąć i wnikać w nie bez końca. Jest coś magicznego w tych historiach, które przenikają się jak sieć - w sposób wielowymiarowy, chaotyczniy i sensowny jednocześnie. To inteligentna powieść, która nie daje spać w nocy i zmusza do zatrzymania się i poszukania w sobie elementów, które znaleźliśmy w bohaterach. Symboliczna i wynosząca nowy sens.

Każda książka Małeckiego jest napisana dokładnie tak jak ja chcę czytać. Tworzy słowami tak niesamowity klimat emocjonalny, że ślad po nim pozostaje we mnie na długo. "Ślady" pozostawiły mnie z wielkim niedosytem, co jest chyba charakterystyczne dla wszystkich książek autora. Losy bohaterów opisane są w taki sposob, że chce się je chłonąć i wnikać w nie bez końca. Jest coś...

Moje drugie spotkanie z Cabre uznaje za bardzo udane. Powieść zupełnie inna niż Wyznaję. Urzekła mnie narracja pełna humoru i ironii. Właśnie dzięki narracji książkę czyta się z przyjemnością i lekkością mimo, że ukazuje ona temat zgnilizny moralnej, hipokryzji i podwójnych standardów. Świat Barcelony na przełomie wieków nie odbiega w tym względzie od naszej współczesności. Opowieść ponadczasowa przy której można się smutno uśmiechnąć i pomyśleć o ludzkim zepsuciu i bezwzględnosci.

Moje drugie spotkanie z Cabre uznaje za bardzo udane. Powieść zupełnie inna niż Wyznaję. Urzekła mnie narracja pełna humoru i ironii. Właśnie dzięki narracji książkę czyta się z przyjemnością i lekkością mimo, że ukazuje ona temat zgnilizny moralnej, hipokryzji i podwójnych standardów. Świat Barcelony na przełomie wieków nie odbiega w tym względzie od naszej...

Ta książka jest tak dobra, że trudno o niej cokolwiek napisać. Po przeczytaniu zostają emocje, z których na pierwszy plan wychodzi żal, że nie można jej czytac nadal, w nieskończoność.

Ta książka jest tak dobra, że trudno o niej cokolwiek napisać. Po przeczytaniu zostają emocje, z których na pierwszy plan wychodzi żal, że nie można jej czytac nadal, w nieskończoność.