Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od pierwszego wydania tej pozycji minęło już kilkanaście lat. Dzięki ponownemu wydaniu miałam okazje ją przeczytać i mogę z czystym sumieniem stwierdzić, że nadal jest aktualna.

„48 tygodni” to historia o tym jak być kobietą, matką, żoną i jak jednocześnie wytrzymać samej ze sobą. Ukazuje trudności, które stara się spełnić każda kobieta by sprostać wymaganiom całego otoczenia.

Książka napisana jest w formie pamiętnika. Główną bohaterką jest Natasza, dwudziestokilkuletnia mama i żona, która zmaga się z wieloma kłopotami. Decyduje także, że to najwyższy czas by wrócić na studia i rozpocząć pracę.

Natasza jest romantyczna i szalona ale także rozważna i adekwatnie oceniająca sytuacje. Czasem roztrzepana i zagubiona ale starająca się brać od życia jak najwięcej. Codzienność bohaterki wypełniona jest całą gamą emocji, które czytelnik odczuwa wraz z nią.

To pełna ciepła i humoru powieść. Perypetie męża Nataszy i dziecięca filozofia Małgosi wywołują wiele uśmiechu. Czytając tę pozycję odnosi się wrażenie, że życie Nataszy, jej męża Sebastiana i córki Gosi utożsamia się z naszym życiem.

„48 tygodni” to historia o każdej kobiecie, która stara się być idealna, spełniać oczekiwania i czasami ma prawo się jej nie chcieć. Opowieść z nutką ironii, licznymi trafnymi uwagami i wyolbrzymionymi problemami.
Polecam :)

”A jak powszechnie wiadomo, receptą na szczęśliwe życie jest brak monotonii.”

Od pierwszego wydania tej pozycji minęło już kilkanaście lat. Dzięki ponownemu wydaniu miałam okazje ją przeczytać i mogę z czystym sumieniem stwierdzić, że nadal jest aktualna.

„48 tygodni” to historia o tym jak być kobietą, matką, żoną i jak jednocześnie wytrzymać samej ze sobą. Ukazuje trudności, które stara się spełnić każda kobieta by sprostać wymaganiom całego...

„Wszystko wina kota” to pierwsza książka Agnieszki Lingas-Łoniewskiej, którą przeczytałam. Autorkę bardzo polubiłam za przystępny język, optymizm, niesamowity humor i muszę przyznać, że to mnie skłania do bliższego zapoznania się z jej twórczością.

Pozycja ta opowiada o tym jaką rolę pełnią i jak ważne są miłość, przyjaźń i zaufanie.

„A teraz wiedzieliśmy, że życie to nie tylko wielka szalona namiętność, że to także siła charakteru, odpowiedzialność, uczciwość”.

Historia rozpoczyna się w chwili gdy Lidia Makowska skończyła pisać swoją najnowszą powieść. Lidia wydaje swoje dzieła pod pseudonimem – jako Róża Mak – i dzięki temu zachowuje prywatność. Jednak przy promocji tej pozycji jej przyjaciółka Karolina, która jest jednocześnie jej agentką, powiadamia główną bohaterkę, że wydawnictwo domaga się zorganizowania wywiadu w telewizji na żywo. Jakby tego było mało, wywiad miałby poprowadzić bloger, który zawsze wytyka jej błędy.

Książka ukazuje czytelnikowi historie czterech kobiet. Główniej bohaterki – Lidki oraz jej przyjaciółek – Karoliny, Tatiany i Anety. Każda z nich stara się uporać z własnymi problemami i pomóc przyjaciółkom.
Lidka - znana pisarka ukrywająca swoją tożsamość.
Karolina – agentka Lidki samotnie wychowująca syna.
Tatiana - bussiness woman, która twierdzi, że w życiu spotkało ją już wszystko.
Aneta - żona podejrzewająca męża o zdradę.

Rozdziały pisane są z perspektywy przyjaciółek oraz dwóch mężczyzn, którymi są Jeremi Szpak – sąsiad Lidki, którego bohaterka poznaje przez tytułowego kota Jamesa oraz recenzent literacki – Jack Sparrow.

Ten sposób prowadzenia rozdziałów powoduje, że narasta ciekawość i czytelnik może poznać watki poboczne, które uzupełniają główną historię.

Książka jest świetna, momentami wzruszająca i bardzo zabawna. To pełna emocji i zbiegów okoliczności powieść, która wprowadzi odbiorcę w radosny nastrój.
Polecam serdecznie.

„Wszystko wina kota” to pierwsza książka Agnieszki Lingas-Łoniewskiej, którą przeczytałam. Autorkę bardzo polubiłam za przystępny język, optymizm, niesamowity humor i muszę przyznać, że to mnie skłania do bliższego zapoznania się z jej twórczością.

Pozycja ta opowiada o tym jaką rolę pełnią i jak ważne są miłość, przyjaźń i zaufanie.

„A teraz wiedzieliśmy, że życie to nie...

„Przywykliśmy do tego, że nasza przyjaźń w co najmniej pięćdziesięciu procentach dzieje się w necie. Tak bardzo się do tego przyzwyczailiśmy, że czasem zapominamy o żywym bijącym sercu po drugiej stronie awatara.”

„Mirror, mirror” to pierwsza książka słynnej aktorki i modeli Cary Delevingne napisana we współpracy z Rowan Coleman. Jak głosi opis z tyłu pozycji jest to thriller doskonały. Niestety, do tego gatunku wiele brakuje, ale jest to naprawdę dobra powieść młodzieżowa z wątkiem kryminalnym.

Grupa przyjaciół – Red, Rose, Leo i Naomi tworzyli zespół muzyczny Mirror, mirror. Bohaterów poznajemy w chwili, gdy Naomi zaginęła. Podejrzewano, że to kolejna ucieczka jednak reszta zespołu jest przekonana, że tym razem jest inaczej. Po kilku tygodniach policja znajduje Nai w rzece. Stan nastolatki jest bardzo ciężki. Dziewczyna utrzymywana jest w śpiączce farmakologicznej a jej przyjaciele podejrzewają, że stało się jej coś złego i starają się odkryć, co tak naprawdę się wydarzyło.

Bohaterowie są dobrze wykreowani. Każda postać jest inna, ciekawa i wzbudza sympatię. Sytuacje z jakimi się zmagają są bardzo uniwersalne i mogą dotknąć każdego kto wkracza w dorosłe życie.

Wszystkie zdarzenie poznajemy z perspektywy Red, która przez otoczenie, uznawana jest za odmieńca. Zmaga się z alkoholizmem matki i ojcem, którego nigdy nie ma w domu. To ona usiłuje za wszelką cenę utrzymać zespół i udowodnić, że Naomi nie uciekła.
Rose jest jedną z bardziej znanych dziewczyn w szkole, stara się być w świetle reflektorów ale nie dlatego, że lubi być w centrum uwagi, tylko dlatego, że nie znosi ciemności. Skrywa się, jest bardzo wrażliwa i pogubiona.
Leo zmaga się z ocenianiem otoczenia, martwi go powrót brata i nie może się uwolnić od „pomocy” w ulicznej zemście.
Zaś Naomi jest najbardziej zagadkowa. Szuka wolności i miłości a gdy zaznaje szczęścia okłamuje przyjaciół.

Moim zdaniem jest to udany debiut i pomimo, że autorka kieruje tę pozycję głównie do młodzieży to starsi czytelnicy także znajdą w niej wartościowe treści. To bardzo dobra powieść ukazująca walkę młodzieży ze swoją tożsamością, próbę akceptacji siebie i otoczenia. Historia przyjaźni, problemów nastolatków i historia prawdziwego życia.

Ważną funkcję pełnią w powieści media społecznościowe. Ukazane są z dobrej i złej strony. Social media to dobre narzędzie do kontaktu ze światem - trzeba tylko umieść znaleźć równowagę pomiędzy światem realnym a wirtualnym.

Podsumowując, jestem mile zaskoczona tą powieścią. Historia intryguje, ciekawi i inspiruje. Polecam serdecznie.

„Przywykliśmy do tego, że nasza przyjaźń w co najmniej pięćdziesięciu procentach dzieje się w necie. Tak bardzo się do tego przyzwyczailiśmy, że czasem zapominamy o żywym bijącym sercu po drugiej stronie awatara.”

„Mirror, mirror” to pierwsza książka słynnej aktorki i modeli Cary Delevingne napisana we współpracy z Rowan Coleman. Jak głosi opis z tyłu pozycji jest to...