Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bard Solidarności, autor "Murów", symbol - to najczęstsze skojarzenia z Jackiem Kaczmarskim, autorem ponad sześciuset wierszy, pięciu książek prozą, a nawet libretta do musicalu "Kuglarze i wisielcy".
Owy zbiór prezentuje wszystkie teksty Jacka Kaczmarskiego, począwszy od najmłodszych lat, aż po ostatnie dni życia. Potężne rozmiary, ponad tysiąc stron mocnego ładunku emocjonalnego i intelektualnego.

To nie jest lektura na jeden wieczór. Z tekstami Jacka można brnąć przez całe życie, szukając odpowiedzi na pewne pytania. Czy je odnajdziemy?
"Trzeba jeszcze mieć w co wierzyć
By się z własną pieśnią zmierzyć"

Bard Solidarności, autor "Murów", symbol - to najczęstsze skojarzenia z Jackiem Kaczmarskim, autorem ponad sześciuset wierszy, pięciu książek prozą, a nawet libretta do musicalu "Kuglarze i wisielcy".
Owy zbiór prezentuje wszystkie teksty Jacka Kaczmarskiego, począwszy od najmłodszych lat, aż po ostatnie dni życia. Potężne rozmiary, ponad tysiąc stron mocnego ładunku...

Wierzcie lub nie, ale ta książka całkowicie odmieniła moje życie.

Wierzcie lub nie, ale ta książka całkowicie odmieniła moje życie.

Teraz by nikt mnie nie poznał:
żylasty ogrom
skręca się ,
jęczy.
Co by się zachcieć takiej bryle mogło?
A bryle chce się wielu rzeczy.
Bo już nieważne
i to, żem z brązu,
i to, ze jak zimny mięsień - moje serce.
Nocą by chciało się dzwon swój
wtulić w miękkie,
w kobiece.

Teraz by nikt mnie nie poznał:
żylasty ogrom
skręca się ,
jęczy.
Co by się zachcieć takiej bryle mogło?
A bryle chce się wielu rzeczy.
Bo już nieważne
i to, żem z brązu,
i to, ze jak zimny mięsień - moje serce.
Nocą by chciało się dzwon swój
wtulić w miękkie,
w kobiece.

Jedna z moich ulubionych książek: kopalnia sentencji, inteligentnego dowcipu i przygód najciekawszej postaci XVIII wieku.

Jedna z moich ulubionych książek: kopalnia sentencji, inteligentnego dowcipu i przygód najciekawszej postaci XVIII wieku.

Doskonała, wraz z "Lalką" moja ulubiona polska powieść z drugiej połowy XIX wieku. Czytałem i oglądałem film już tyle razy...

Doskonała, wraz z "Lalką" moja ulubiona polska powieść z drugiej połowy XIX wieku. Czytałem i oglądałem film już tyle razy...

Jako powieść dzieło to jest przyjemne, czyta się niezwykle szybko, w wielu momentach powoduje uśmiech na twarzy spowodowany związkiem wydarzeń z życiem poety.
I wszystko byłoby na dobrej drodze, aby "Autoportret z kanalią" stał się taką właśnie dobrą powieścią okraszoną specyficznym humorem. Ale epilog, właściwie kilka ostatnich stron powodują u uważniejszego czytelnika i fana twórczości Jacka Kaczmarskiego szybką refleksję i rewizję poglądów. Ta książka to niezwykle gorzka, pozbawiona moralizatorstwa próba rozliczenia się ze swoją przeszłością, alkoholizmem, zmorami życia małżeńskiego, własnym ja.
To, co uderzyło we mnie najmocniej, to pewien bardzo trafny i bolesny cytat:
"Potrafiłem być miły i serdeczny dla ludzi, na których mi zależało, ale jak tylko czułem, że ich mam, że zdobyłem, natychmiast ich odtrącałem pod byle pretekstem. Jakbym ich nienawidził za to, że są dla mnie dobrzy, że mi pomagają. Bo ich przychylność i bezinteresowność tylko uświadamia mi, że jestem skurwiel, który ma szczęście. Szczęście i talent usilnie marnowany"

Jako powieść dzieło to jest przyjemne, czyta się niezwykle szybko, w wielu momentach powoduje uśmiech na twarzy spowodowany związkiem wydarzeń z życiem poety.
I wszystko byłoby na dobrej drodze, aby "Autoportret z kanalią" stał się taką właśnie dobrą powieścią okraszoną specyficznym humorem. Ale epilog, właściwie kilka ostatnich stron powodują u uważniejszego czytelnika i...