Aleksander Wielki. Biografia Peter Green 7,6
Pierwsze co nasuwa się w trakcie czytania tej biografii to poczucie obcowania z nietuzinkowym piórem jej autora. Nieczęsto zdarza się, że ktoś będący wybitnym uczonym w zakresie danej dziedziny, potrafi tak kapitalnie operować słowem i wzbudzić tak wielkie zaciekawienie u czytelnika swego dzieła. Peter Green to potrafi i wychodzi mu to nad wyraz znakomicie. Biografia Aleksandra stanowi połączenie dobrej powieści historycznej ze znakomitą analizą źródeł, przy czym autor w żaden sposób nimi nie zanudza. Wplata w narrację starożytne relacje z wielką fachowością, co rusz ozdabia tok wywodu interesującą dygresją, nie zaburzając głównego wywodu. Wielkim plusem książki jest podjęta przez autora próba analizy psychologicznej swego bohatera. Zabieg ten towarzyszy nam w trakcie czytania praktycznie poprzez wszystkie etapy życia Aleksandra. Daje nam to pewną wartość dodaną, ponieważ oprócz informacji o tym, czego dokonał słynny Macedończyk, dowiadujemy się też tego jaki prawdopodobnie był i co sprawiło, że znalazł się tam, gdzie wielu przed nimi i wielu po nim nie doszło nawet w drobnym ułamku. Nie każdy autor z serii BSL porusza się w tych rejonach z równie ciekawym efektem. Kolejną rzeczą która rzuca się w oczy podczas czytania tej znakomitej książki jest to, że autor skupia się wyłącznie na osobie Aleksandra (z wyjątkiem pierwszych kilkudziesięciu stron poświęconych Filipowi),jego polityce, sprawom wojska, kampaniom i bitwom. Ktoś może uznać, że jest to zubożenie tematu, bo przecież działo się wtedy tak dużo w sprawach społecznych, gospodarczych, kultury, etc. Są oczywiście różne szkoły pisania biografii, a tej daleko od wzorców uprawiania historii charakterystycznych dla francuskiej szkoły Annales. Jest wiele innych książek, gdzie możemy odnaleźć te pominięte przez Greena tematy, lecz ciężko będzie znaleźć w nich jego świetny styl.
Na uwagę zasługują jeszcze dwie rzeczy. Bardzo interesujące, ocierające się o historiozofię uwagi autora poczynione pod koniec biografii, w których odnosi się on do wcześniejszego dorobku uczonych zajmujących się Aleksandrem, oraz aneks poświęcony bitwie nad Granikiem. W obu tych aspektach pokazuje swój doskonały kunszt uczonego, oraz ilość pracy (najczęściej bardzo mozolnej),którą trzeba wykonać, żeby wyłuskać ze źródeł to co nazywa się „prawdą historyczną”.