Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Marlow snuje impresyjną opowieść. To co oglądamy z jednej strony przepełnione jest spokojem, dzikością, tajemnicą i symbolizmem, a z drugiej ukazuje człowieka jako twórcę "jądra ciemności". "Byli zdobywcami, a do tego potrzeba jedynie brutalnej siły - nie jest to nic, czym można by się chlubić, bo siła jest jedynie przypadkiem rodzącym się ze słabości innych". Mieszkańcy Afryki byli słabsi, więc zostali zwierzętami, które próbuje się udomowić. W powietrzu ciągle było słychać echo słów "kość słoniowa", a wszystko tylko dla złudnego poczucia szczęścia przez odebranie go innym. To właśnie biali zachowywali się nieludzko, tonąc w odcieniach śmierci, zakuwając swoją przeszłość w żelazne obroże i nazywając ją kryminalistką, buntowniczką, gwałcicielką. A na czele białych stoi Kurtz, przekonany o byciu bogiem, o tym że może zrobić co chce i kiedy zapragnie. Robi to, nie ma hamulców, mimo wszystko. Gdy mówi się o ofiarach w liczbach, nieczęsto przemawia to do naszych myśli. Gdy opisuje się cierpienia, pisze o emocjach, przemyśleniach, a nie suchych faktach, wtedy łatwiej nam coś dostrzec. Myślę, że to opowiadanie nie jest dla ludzi, którzy chcą je odbębnić dla szkoły. Będzie nużyło, bo zawiera mało dialogów, wiele warstw i symboli. Nad nim trzeba przystanąć i czasami się zastanowić. To po prostu obraz naszej rzeczywistości.

Marlow snuje impresyjną opowieść. To co oglądamy z jednej strony przepełnione jest spokojem, dzikością, tajemnicą i symbolizmem, a z drugiej ukazuje człowieka jako twórcę "jądra ciemności". "Byli zdobywcami, a do tego potrzeba jedynie brutalnej siły - nie jest to nic, czym można by się chlubić, bo siła jest jedynie przypadkiem rodzącym się ze słabości innych". Mieszkańcy...