Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytając książkę "Ten drugi" ma się wrażenie, że napisana jest przez osobą mocno niedojrzałą. Ostro powiedziałabym: chorującą na rozdwojenie jaźni. W jednym rozdziale przedstawia sytuację w sposób dramatyczny by kilkanaście kartek dalej zaprzeczyć temu co sam napisał wcześniej. Wiele rzeczy jest niespójnych, niezagadujących się z czasem i przestrzenią. Chociażby prezent od matki (przekazany mu niecały miesiąc po jej śmierci), który otrzymał w 1997 a którym był X-box. Fantastyczny prezent, tylko pierwszy X-box powstał w 2001 r.
Dowiadujemy się z niej o intymnych problemach, o których bał się powiedzieć jako dorosły człowiek np. swojemu ojcu, a jako czytelnik niestety zostałam zmuszona (podejmując chęć przeczytania tej biografii) do jej poznania. Jak miliony innych osób. Dowiadujemy się o jego żalu, że miał mniejszy pokój w zamku niż jego brat. I o jego przerażeniu i roztrzęsieniu gdy jako trzydziestolatek po raz pierwszy robił zakupy w supermarkecie. O tym, że został w swojej opinii superbohaterem dla kasjerki i nie chciał słysząc podziękowań, bo zdjął kaptur z głowy strojąc w kolejce i powiedział do starszych państwa, którzy przy tej kasjerce byli, by się "TAK do niej nie odzywali”. Dowiadujemy się mnóstwa innych żenujących szczegółów ze świata księcia Harrego. Niewątpliwie jest to mężczyzna, na którym odbiła się tragiczna śmierć jego matki, tak ukochanej przez cały świat. I który przez swoje pochodzenie, miał problem z pokonaniem pewnych lęków. Tak czy inaczej, mam nadzieję, że nie poznam więcej jego myśli. Te wywarły na mnie tak silne wrażenie, że jeszcze trochę się będę z tego otrząsała… Tak naprawę, to nie żałuję, że ją przeczytałam (ponieważ mogę się szczerze wypowiedzieć na jej temat), ale uważam, że czasem lepiej nie znać czyichś myśli. Ta książka powinna być wydrukowana w dwóch egzemplarzach, dla niego i Megan i leżeć gdzieś na ich półkach. Obawiam się, że jej sprzedaż spowodowała mu więcej szkód wizerunkowych niż korzyści. Kłótnia o TIARĘ, naprawdę będzie teraz spędzać mi sen z powiek…(żart)...

Czytając książkę "Ten drugi" ma się wrażenie, że napisana jest przez osobą mocno niedojrzałą. Ostro powiedziałabym: chorującą na rozdwojenie jaźni. W jednym rozdziale przedstawia sytuację w sposób dramatyczny by kilkanaście kartek dalej zaprzeczyć temu co sam napisał wcześniej. Wiele rzeczy jest niespójnych, niezagadujących się z czasem i przestrzenią. Chociażby prezent od...

Praca nad tą książką musiała kosztować autorkę bardzo dużo pracy. Dotarcie do archiwów, do potomków swoich głównych bohaterek. Bardzo ciekawa pozycja. Warta uwagi. Zawierająca interesujące fakty historyczne, o których jeśli się uczyliśmy w szkole to raczej średnio to pamiętamy.

Praca nad tą książką musiała kosztować autorkę bardzo dużo pracy. Dotarcie do archiwów, do potomków swoich głównych bohaterek. Bardzo ciekawa pozycja. Warta uwagi. Zawierająca interesujące fakty historyczne, o których jeśli się uczyliśmy w szkole to raczej średnio to pamiętamy.

Historia zaczyna się ciekawie, choć typowo: rozwiedziony policjant, dużo tajemnic, bohaterowie pasujący do siebie "osobowościowo". Jednak zbyt duża ilość rozpoczętych i nie zakończonych wątków powoduje, że w pewnym momencie czytelnik się męczy. Zostawienie sobie drogi na kolejny tom to zupełnie co innego niż rozgrzebane historie bez puenty. 5 punktów za styl ale zbyt duża liczba niedopowiedzeń powoduje, że nie mam ochoty sięgnąć po kolejną książkę tego autora.

Historia zaczyna się ciekawie, choć typowo: rozwiedziony policjant, dużo tajemnic, bohaterowie pasujący do siebie "osobowościowo". Jednak zbyt duża ilość rozpoczętych i nie zakończonych wątków powoduje, że w pewnym momencie czytelnik się męczy. Zostawienie sobie drogi na kolejny tom to zupełnie co innego niż rozgrzebane historie bez puenty. 5 punktów za styl ale zbyt duża...

Ciekawa "próba pisarska", opisania niezapomnianych chwil, które przeżyli autorzy w kraju o tak innej niż nasza kulturze. Ciekawostki z życia codziennego. Czyta się lekko, szybko i przyjemnie. Autorzy z poczuciem humoru. Jeśli ktoś wybiera się do Japonii, uważam że powinien zagłębić się w literaturę "poważną", reportażową ale też taką jak ta książka. Gdzie dowiemy się wielu ciekawych faktów opisanych przyjemnym językiem. Nie zasypiając po 5 stronie książki.

Ciekawa "próba pisarska", opisania niezapomnianych chwil, które przeżyli autorzy w kraju o tak innej niż nasza kulturze. Ciekawostki z życia codziennego. Czyta się lekko, szybko i przyjemnie. Autorzy z poczuciem humoru. Jeśli ktoś wybiera się do Japonii, uważam że powinien zagłębić się w literaturę "poważną", reportażową ale też taką jak ta książka. Gdzie dowiemy się wielu...