Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest słaba jako całość. Pisała ją kobieta, która chyba niewiele wie o mężczyznach, za to wiele wie o pogubionych i nieogarniętych kobietach, które dają/chcą za dużo.
- pierwszy rozdział klasa (widać zrozumienie tematu, z powodu jw.)
- drugi rozdział (to samo z pktu widzenia mężczyzny), znacznie gorzej. naprawdę istnieje wiele innych powodów i przyczyn niż tzw "kryzys wieku średniego". Mężczyźni (i kobiety) są bardziej skomplikowani niż jest to opisane w rozdziale a refleksje i wnioski bywają głębsze niż te opisane tutaj.
- jako bohaterka, najciekawsza i najbardziej spójna jest chyba Maria - mimo, że opisywana jako ta, która rozbija związek, niczemu nie jest winna, wprost przeciwnie - jest jak latarnia, która oświetla cel (sama nie jest celem)

Książka jest słaba jako całość. Pisała ją kobieta, która chyba niewiele wie o mężczyznach, za to wiele wie o pogubionych i nieogarniętych kobietach, które dają/chcą za dużo.
- pierwszy rozdział klasa (widać zrozumienie tematu, z powodu jw.)
- drugi rozdział (to samo z pktu widzenia mężczyzny), znacznie gorzej. naprawdę istnieje wiele innych powodów i przyczyn niż tzw...

Niby akcja w PRL ale słownictwo i zachowanie bohaterów aż nazbyt współczesne. Bohaterowie… no cóż typowi ale niespójnie zarysowani. Nie bardzo ta książka - winna dziać się współcześnie, na przykład w latach osiemdziesiątych zeszłego wieku.

Niby akcja w PRL ale słownictwo i zachowanie bohaterów aż nazbyt współczesne. Bohaterowie… no cóż typowi ale niespójnie zarysowani. Nie bardzo ta książka - winna dziać się współcześnie, na przykład w latach osiemdziesiątych zeszłego wieku.

Złe życia kończą się śmiercią. Dziękuję za to że autor uśmiercił bohaterów. Nie wolno gloryfikować zła i zachłystywać się nim (jak w peaki blinders). Czytałem i myślałem, jak bardzo Duch nagle przerósł Daria. I jak bardzo straszniejszy się stał. A pomysł ze świetlikami dla Ruskich -petarda!

Złe życia kończą się śmiercią. Dziękuję za to że autor uśmiercił bohaterów. Nie wolno gloryfikować zła i zachłystywać się nim (jak w peaki blinders). Czytałem i myślałem, jak bardzo Duch nagle przerósł Daria. I jak bardzo straszniejszy się stał. A pomysł ze świetlikami dla Ruskich -petarda!

Rozpędza się jak lawina i gdy porwie, nie puszcza i trzyma do samego końca aż książka będzie przeczytana.
Dużo emocji, dużo uczuć i … coś jeszcze co sprawia, że ta książka zostaje w głowie i prowokuje do zadawania sobie pytań..
Naprawdę warto!

Rozpędza się jak lawina i gdy porwie, nie puszcza i trzyma do samego końca aż książka będzie przeczytana.
Dużo emocji, dużo uczuć i … coś jeszcze co sprawia, że ta książka zostaje w głowie i prowokuje do zadawania sobie pytań..
Naprawdę warto!

Rozdarty pomiędzy zachwytem a irytacją. Android potrafi i wie wszystko, android nic nie wie i uważa że ziemia jest płaska. Za głęboka jest przestrzeń między tymi skrajnościami dlatego książka jest dla mnie ledwie intrygująca a nie dobra.
SPOILER
.
.
.
.
Ostatnia rozmowa mogłaby wyglądać inaczej, mogły w niej paść słowa o tym, że dzieci/ludzie często obiecują i równie często zapominają o swoich obietnicach…

Rozdarty pomiędzy zachwytem a irytacją. Android potrafi i wie wszystko, android nic nie wie i uważa że ziemia jest płaska. Za głęboka jest przestrzeń między tymi skrajnościami dlatego książka jest dla mnie ledwie intrygująca a nie dobra.
SPOILER
.
.
.
.
Ostatnia rozmowa mogłaby wyglądać inaczej, mogły w niej paść słowa o tym, że dzieci/ludzie często obiecują i równie często...

Nikogo nie da się w tej książce polubić.

Nikogo nie da się w tej książce polubić.

Żadnej z bohaterek nie da się lubić

Żadnej z bohaterek nie da się lubić

Kobiety po czterdziestce… jeżeli jesteście jak bohaterka, to współczuję bo nie rozumiem.
-Nie rozumiem obowiązku bycia z kimkolwiek, byle nie samej,
- nie rozumiem potrzeby by być chwalonym przez wszystkich
- nie rozumiem rywalizacji o (cokolwiek)
- nie rozumiem, że nie wystarczy dla siebie być sobą.
Nie rozumiem i współczuję bohaterce, bo ona też chyba nic ze swojego życia nie (z)rozumie.

Kobiety po czterdziestce… jeżeli jesteście jak bohaterka, to współczuję bo nie rozumiem.
-Nie rozumiem obowiązku bycia z kimkolwiek, byle nie samej,
- nie rozumiem potrzeby by być chwalonym przez wszystkich
- nie rozumiem rywalizacji o (cokolwiek)
- nie rozumiem, że nie wystarczy dla siebie być sobą.
Nie rozumiem i współczuję bohaterce, bo ona też chyba nic ze swojego życia...

Dobrze się słucha. Rozterki damsko-męskie na przyzwoitym poziomie, chociaż, ja pogłębiłbym ten temat.
Kosma jako autystyk trochę niespójny ale nie jestem fachowcem w tym temacie więc nie będę się przy swojej opinii upierał. A wtręty i zagajki anglojęzyczne koszmarne - jeżeli tak dzisiaj rozmawiają młodziaki to dobrze, że mam ten etap za sobą.
Niemniej całość przyzwoita (plus)

Dobrze się słucha. Rozterki damsko-męskie na przyzwoitym poziomie, chociaż, ja pogłębiłbym ten temat.
Kosma jako autystyk trochę niespójny ale nie jestem fachowcem w tym temacie więc nie będę się przy swojej opinii upierał. A wtręty i zagajki anglojęzyczne koszmarne - jeżeli tak dzisiaj rozmawiają młodziaki to dobrze, że mam ten etap za sobą.
Niemniej całość przyzwoita (plus)

Doskonała. Mocne kobiece postaci, z których każda idzie swoją drogą. Mężczyźni są tu tłem, ważnym, ale tłem.
Polecam posłuchać audiobooka.

Doskonała. Mocne kobiece postaci, z których każda idzie swoją drogą. Mężczyźni są tu tłem, ważnym, ale tłem.
Polecam posłuchać audiobooka.

Idą, idą, idą. Po drodze dzieje się zło. Ale i do tego się przywyka na tyle, że zaczyna nużyć. Ta opowieść nie ma dla mnie żadnej puenty.
Rozczarowanie.

Idą, idą, idą. Po drodze dzieje się zło. Ale i do tego się przywyka na tyle, że zaczyna nużyć. Ta opowieść nie ma dla mnie żadnej puenty.
Rozczarowanie.