Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Och, spodziewałam się ... hmmm... czegoś o wartkiej akcji (ostatecznie zakwalifikowano to wybitne dzieło min jako sensację) lecz z odrobiną tego mglistego niepokoju drażniącego pajęcze zmysły czytelników.

Świat przedstawiony w NZNW jest ciekawy, niestety książka traci tę zanętę dzięki narreatorskim zdolnościom Magarego. Krytycy rozpisują się na temat nagrody mu przyznanej, tego jak to "wziął szturmem" i debiut bla bla. Prawda jest znacznie (nomen omen) prostsza.

Kozaczący (a momentami wręcz wyzywający) opowiadacz.
Kompletny brak stylu, który usprawiedliwiono wygodnie formą blogowych postów (owszem to bardzo ciekawa koncepcja, ale niestety nie w wykonaniu Magarego).
I wreszcie zarzut kardynalny: wykrzyczenie (w "porządku logicznym") mi w twarz argumentów. nie wnikam już w ich wątpliwą jakość w większej większości...
(Pozwolę sobie jeszcze wytknąć postać solary bek. Tłumacz powinien był zwrócić na to uwagę. A może to celowy zabieg (blond, opalona, kuse spódniczki)? Mnie osobiście jej imię i nazwisko przeszkadzało bardziej nawet niż ona sama.)

Och, spodziewałam się ... hmmm... czegoś o wartkiej akcji (ostatecznie zakwalifikowano to wybitne dzieło min jako sensację) lecz z odrobiną tego mglistego niepokoju drażniącego pajęcze zmysły czytelników.

Świat przedstawiony w NZNW jest ciekawy, niestety książka traci tę zanętę dzięki narreatorskim zdolnościom Magarego. Krytycy rozpisują się na temat nagrody mu przyznanej,...

bleee. żal mi zmarnowanego czasu. ale przynajmniej wiem od czego się trzymać z daleka.

bleee. żal mi zmarnowanego czasu. ale przynajmniej wiem od czego się trzymać z daleka.