Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety, choć pierwsze strony zaskakują pozytywnie, swobodą, humorem i szczerością, a także pomysłowością języka i wizualnej strony książki, to im dalej wgłąb tym szybciej zdajemy sobie sprawę, że Mery kręci się nieustannie wokół kilku tematów i tak naprawdę nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Zabiegi językowe, które w pierwszych tekstach bawiły, zaczynają irytować (a niektórych tekstów zwyczajnie nie da się czytać), a ziejąca pod wymuskaną powierzchnią treściowa pustka męczy niemiłosiernie. A potem pojawia się tekst o terapii. Na pewno są osoby, które w Mery widzą idolkę i liczą się z tym co ma do powiedzenia. I martwi mnie, że autorka wykorzystuje swój debiut żeby przekazać im taką myśl jak to, że może od terapii lepsze jest po prostu wyleżenie problemów na kanapie. Podchodziłem z ostrożną ciekawością - skończyłem zdenerwowany. Wolę jednak Mery - performerkę i wokalistkę, niż pisarkę.

Niestety, choć pierwsze strony zaskakują pozytywnie, swobodą, humorem i szczerością, a także pomysłowością języka i wizualnej strony książki, to im dalej wgłąb tym szybciej zdajemy sobie sprawę, że Mery kręci się nieustannie wokół kilku tematów i tak naprawdę nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Zabiegi językowe, które w pierwszych tekstach bawiły, zaczynają irytować (a...