Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetnie się bawiłam, to około 340 stron świetnie skonstruowanych, pomysłowych, opartych na konkretnej osi, dookoła której dzieją się rzeczy. Poza tym powieść uzbrojona w świetne poczucie humoru, które w zderzeniu z tym fantastycznym światem rozładowuje, stojący po drugiej stronie tej powieści, mrok, magię i nieco straszności. To powieść do pośmiania się, pobania się...świetnie skonstruowane rysy postaci i pomysły na nie, bo "drużyna " w tej powieści składa się z: księżniczki Marry, pożegnuchy, matki chrzestnej, kościanego psa, Niejakiego Fenrisa , a kropka nad i są kura, w której jest demon i kurczątko zwane Odnajdkiem. Świetna rozrywka, nieco mroczna, chociaż( niestety) z zakończeniem nieco przewidywalnym, ale polecam całym sercem, bo przy takiej historii można wybaczyć ten koniec 😄

Świetnie się bawiłam, to około 340 stron świetnie skonstruowanych, pomysłowych, opartych na konkretnej osi, dookoła której dzieją się rzeczy. Poza tym powieść uzbrojona w świetne poczucie humoru, które w zderzeniu z tym fantastycznym światem rozładowuje, stojący po drugiej stronie tej powieści, mrok, magię i nieco straszności. To powieść do pośmiania się, pobania...

Po "Wichrowe wzgórza" sięgnęłam w ramach mego postanowienia, ze ten rok oddam nieco bardziej klasykom. To kolejny z klasyków który mnie tka niesamowicie wciągnął. Jakie to dobre. nie wiem dlaczego ten tytuł przez lata kojarzył mi się z nudnym romansidłem. Dlaczego? Skąd takie przekonanie? Nie wiem, ale wiem, ze cieszę się ze zburzyłam te mylne okowy. Owszem jest tam silny watek romantyczny, ale oparty o zagadkę, o odwrócenie architektury fabuły, przeplatanie, zaskoczenie że narratorem nie jest osoba, która "otwiera" powieść. No i głęboka warstwa psychologii, studium dorastania ... zmiany osobowości, a może nie zmiany? Klasyk, który otwiera oczy, jest ponadczasowy i zmusza do tego, żeby pytać! Majstersztyk na niewiele ponad 300 stronach. Polecam całym sercem.

Po "Wichrowe wzgórza" sięgnęłam w ramach mego postanowienia, ze ten rok oddam nieco bardziej klasykom. To kolejny z klasyków który mnie tka niesamowicie wciągnął. Jakie to dobre. nie wiem dlaczego ten tytuł przez lata kojarzył mi się z nudnym romansidłem. Dlaczego? Skąd takie przekonanie? Nie wiem, ale wiem, ze cieszę się ze zburzyłam te mylne okowy. Owszem jest tam silny...

To kawał dobrej literatury dla dzieci. Sentyment jaki mam to jedno ,ale przygody tej rodzinki, odkrywane światów, planet, fabokli, poznawanie kultur, niezmiennie jest wartościowe i fascynujące. Budowa postaci z charakterem, obdarzonych konkretnymi cechami, które nawet jeśli posiadają kilka wad , to i tak się je lubi - to majstersztyk. Język wcale nie jest mocno odległy od współczesnego, wciąż czyta się to sprawnie i jest zrozumiałe dla najmłodszych. Cieszę się ze wznowiono serię o Tapatikach, polecam każdemu kto ma w domu dzieci... mimo że mnóstwo jest współczesnej świetnej literatury dla dzieci, to Tapatiki wciąż się wyróżniają.

To kawał dobrej literatury dla dzieci. Sentyment jaki mam to jedno ,ale przygody tej rodzinki, odkrywane światów, planet, fabokli, poznawanie kultur, niezmiennie jest wartościowe i fascynujące. Budowa postaci z charakterem, obdarzonych konkretnymi cechami, które nawet jeśli posiadają kilka wad , to i tak się je lubi - to majstersztyk. Język wcale nie jest mocno odległy od...

Świetna rozrywka, świetnie napisana. Monotonia treści w tej książce - nic z tych rzeczy, świetne rozwiązania i zabiegi autorki na narracje pierwszoosobową. Może znalazło się kilka naiwności, ale to książka skierowana do młodzieży. Chociaż... jako dorosła osoba dałam się ponieść projektowi głównej bohaterki. Polecam na jesień. Polecam dla wielbicieli kryminałów.

Świetna rozrywka, świetnie napisana. Monotonia treści w tej książce - nic z tych rzeczy, świetne rozwiązania i zabiegi autorki na narracje pierwszoosobową. Może znalazło się kilka naiwności, ale to książka skierowana do młodzieży. Chociaż... jako dorosła osoba dałam się ponieść projektowi głównej bohaterki. Polecam na jesień. Polecam dla wielbicieli kryminałów.

Słyszałam o niej dużo. Ujął mnie pomysł na fabułę. Sięgnęłam. Sądziłam że opinie są przesadzone. Często te "oby i achy" nie przekładają się na jakość. Nie tym razem
To mega dobra, super fajna, mądra, pełna symboli, przewrotności lektura. Powieść z kilkoma przesłaniami zamkniętymi w prostych scenach, świetnych dialogach. Do tego przemiana bohatera, a może odkrywanie prawdy o człowieku? W dodatku nie zwolniona z charakteru rozrywkowego. Sprawdźcie, idealna na wrzesień.

Słyszałam o niej dużo. Ujął mnie pomysł na fabułę. Sięgnęłam. Sądziłam że opinie są przesadzone. Często te "oby i achy" nie przekładają się na jakość. Nie tym razem
To mega dobra, super fajna, mądra, pełna symboli, przewrotności lektura. Powieść z kilkoma przesłaniami zamkniętymi w prostych scenach, świetnych dialogach. Do tego przemiana bohatera, a może odkrywanie prawdy...

Misterna. Świetnie osadzona w czasie, miejscu. Budowa postaci i ich ewolucja szarpie emocjami czytelnika. To 400 stron, w których absolutnie nie można się nudzić. Miałam nieco sceptyczne podejście, bo motyw sobowtóra, tak dobrze znany...czy nie będzie nudno? O nie, nudno, to ostatnia rzecz jaką można powiedzieć o tej powieści. W zasadzie mogę powiedzieć, że to powieść stworzona, a nie tylko napisana. Absolutnie wszystkie postacie, od Hrabiny, przez Marie-Noel, po drugoplanowego Gastona są klarowne i bardzo określone. Poza tym napięcie i suspens mistrzowski. W 3/4 książki kolejny zwrot akcji, napisany w taki sposób, że przez 6 stron, czytelnik zadaje sobie pytanie:ale o kogo chodzi? To było moje pierwsze spotkanie z tą autorka, ale sięgnę po kolejne jej książki. Jeżeli tylko lubicie nieco duszna atmosferę i "wgryzanie"się w ludzką naturę to polecam.

Misterna. Świetnie osadzona w czasie, miejscu. Budowa postaci i ich ewolucja szarpie emocjami czytelnika. To 400 stron, w których absolutnie nie można się nudzić. Miałam nieco sceptyczne podejście, bo motyw sobowtóra, tak dobrze znany...czy nie będzie nudno? O nie, nudno, to ostatnia rzecz jaką można powiedzieć o tej powieści. W zasadzie mogę powiedzieć, że to powieść...

To nie jest długa powieść, ale przy dłuższej chyba nikt z czytelników więcej by nie zniósł. daje do myślenia, no Ty czytelniku możesz zamknąć i odłożyć te problemy na półkę, a bohaterowi nie moga. Dobrze skonstruowani bohaterowie, dobrze poprowadzona narracja z trzech punktów widzenia i chylę czoła przed odwaga poruszenia problemów, o których system opieki zapomina. To książka o tchórzostwie, odwadze, o pozytywnym spojrzeniu, pragnieniach, spełnienia u i niespelnieniach. Książka, która mocno ustawia na miejscu. Niby prosta obyczajowa historia Nastki, Łucji ich ojca, mamy , no ale ... Nie lekka lektura, ale wartościowa. Nie jest brutalna, chociaż na swój sposób... Polecam... Bardzo

To nie jest długa powieść, ale przy dłuższej chyba nikt z czytelników więcej by nie zniósł. daje do myślenia, no Ty czytelniku możesz zamknąć i odłożyć te problemy na półkę, a bohaterowi nie moga. Dobrze skonstruowani bohaterowie, dobrze poprowadzona narracja z trzech punktów widzenia i chylę czoła przed odwaga poruszenia problemów, o których system opieki zapomina. To...

Mądra, poruszająca powieść, z szeeeerokim zakresem problematyki. To dobrze pojęty realizm magiczny, nie przerysowany, trzymający w napięciu. Historia dwóch kobiet z dwóch epok, ale łączą je siostry bliźniaczki, książki i.... i nie będę spoilerować. Poza tym powieść TAK NAPISANA, że nawet jeżeli domyślasz się co będzie dalej, to autorka nie pozwala Ci pomyśleć, że tak będzie na pewno. Świeta lekkość, nieco tajemnicy, niedopowiedzenia, odrobina grozy... I zwrócenie uwagi na wiele aspektów: przywiązanie, granicę między realizmem, a wyobrażeniami,czy i jak pewne wydarzenia z życia wpływają na naszą osobowość. Pytania o miłość, o trudna miłość, o relacje rodzinne, o granice oceny przez innych... O tozsamosc, przynależność i akceptację nawet trudnych prawd. A gwarantuje, że to nie wszystko, co pokazuje ta powieść.

Mądra, poruszająca powieść, z szeeeerokim zakresem problematyki. To dobrze pojęty realizm magiczny, nie przerysowany, trzymający w napięciu. Historia dwóch kobiet z dwóch epok, ale łączą je siostry bliźniaczki, książki i.... i nie będę spoilerować. Poza tym powieść TAK NAPISANA, że nawet jeżeli domyślasz się co będzie dalej, to autorka nie pozwala Ci pomyśleć, że tak...

Majstersztyk. Mnóstwo wartości w tak małej formie. Polecam, ale to nie łatwa lektura.

Majstersztyk. Mnóstwo wartości w tak małej formie. Polecam, ale to nie łatwa lektura.

Fakt, rewelacyjna. Szacunek dla autora za tak sprawne poruszanie się wśród legend, wierzeń i baśni. Budowanie świata jakby z tamtych lat, ale jakby był dziś, teraz. Językowo majstersztyk, rozpoczynanie rozdziałów w ten sam sposób, w który rozpoczynało się podania ludowe, opowieści i bajanie dało rytm i uderzający efekt. Sporo zakrętów fabuły, zamiany miejsc postaci, wizyt w zaświatach i legend z Karkonoszy. Autor wykonał świetną pracę reasarch'era i widać, że materiał do tej książki to nie była błacha sprawa. Doceniam, szanuję, cenię. Polecam, z zaznaczeniem, że czyta się powoli i czasem można się pogubić, więc trzeba się cofnąć i to jedyny minus jakiego się doszukałem.

Fakt, rewelacyjna. Szacunek dla autora za tak sprawne poruszanie się wśród legend, wierzeń i baśni. Budowanie świata jakby z tamtych lat, ale jakby był dziś, teraz. Językowo majstersztyk, rozpoczynanie rozdziałów w ten sam sposób, w który rozpoczynało się podania ludowe, opowieści i bajanie dało rytm i uderzający efekt. Sporo zakrętów fabuły, zamiany miejsc postaci, wizyt w...

To książka, którą zamknęłam 2021 rok, o jakże zamknęłam go w dobrym stylu!!. Świetne opowieści, faktycznie gawędy, w których rolę główną oddano zwierzakom, ale autor opowiada o nich w taki sposób, ze nie sposób nie wybrać się z nim w tę wędrówkę, jest spoooro wiedzy o dzikich zwierzętach, jest sporo wywrotowych autorskich teorii, które może nie są naukowo potwierdzone, ale te nie są wyssane z palca, oparte o długoletnie obserwacje zdają się być, tymi, którym naukowcy powinni poświęcić nieco więcej miejsca. Poza tym jest to książka, która może zajść za skórę miłośnikom polowań, politykom, włodarzom, bo autor wyraźnie zaznacza absurdy o które opierają się koła łowieckie, czasem wytyka bzdurne ustawy, które niszczą ekosystemy przyrody w Polsce. Piękne wydanie oprawienie rozdziałów o tropy zwierząt, o których mowa, no i te zdjęcia.... Już dawno nie popłakałam się ze śmiechu czytając książkę, a tu rozdziały o dzikach i o tym co wyprawiają, rozdział o wiewiórkach - totalne Nas rozbroiły. Piszę nas, bo ta lektura stała sie w rezultacie książką rodzinną, którą czytaliśmy na głos podczas świątecznych wieczorów, a zdjęcia lisków były ulubionymi mojego małego synka. POLECAM z całego serca

To książka, którą zamknęłam 2021 rok, o jakże zamknęłam go w dobrym stylu!!. Świetne opowieści, faktycznie gawędy, w których rolę główną oddano zwierzakom, ale autor opowiada o nich w taki sposób, ze nie sposób nie wybrać się z nim w tę wędrówkę, jest spoooro wiedzy o dzikich zwierzętach, jest sporo wywrotowych autorskich teorii, które może nie są naukowo potwierdzone, ale...

To moje pierwsze spotkanie z Jadowską - jakoś do tej pory...no nie po drodze. O jakże się ubawiłam ta powieścią, o jakże zaskoczyła mnie współczesność, aktualność i nutka magii, o jakże "wzięły" mnie te imiona: Klon, Narcyza, Aronia, Delfina ... cud miód że Jadowska w tak współczesnych czasach stworzyła świat magii. Powieść pokręcona, szalona, o mocy kobiet, o kobiecych: sprawach zależnościach, uwikłaniach kulturowych, o kobiecej sile. Polecam, bo odbiera się lekko, ale to mocna i mądra pozycja czytelnicza.

To moje pierwsze spotkanie z Jadowską - jakoś do tej pory...no nie po drodze. O jakże się ubawiłam ta powieścią, o jakże zaskoczyła mnie współczesność, aktualność i nutka magii, o jakże "wzięły" mnie te imiona: Klon, Narcyza, Aronia, Delfina ... cud miód że Jadowska w tak współczesnych czasach stworzyła świat magii. Powieść pokręcona, szalona, o mocy kobiet, o kobiecych:...

Jestem urzeczona. Tak, dobrze czytasz urzeczona, bo już dawno , daawno nie czytałam tak: mądrej, ciekawej, wciągającej powieści dla dzieci. Co więcej, tak dobrze napisanej, że słowo w niej niesie i otwiera obrazy w głowie, ot tak automatycznie. "Małe Licho i tajemnica Niebożątka" to historia współczesna, ale osadzona tak, że światy, zaświaty się mieszają. Bohaterowie są skonstruowani tak, że mimo iż są dziwni, często to potwory, anioły, widma nie z tego świata, to i tak się ich lubi, bo wszyscy mimo swojej inności się lubią, akceptują i kochają. To powieść o sprawach i rzeczach ważnych dla dzieci które rozpoczynają naukę, które są nieco "inne" od innych, które mają pachworkowe rodziny. To też powieść o emocjach, przyjaźni, rodzinnej miłości. W dodatku pisana w ten ciekawy sposób, taki, który przywołuje na myśl literaturę dla dzieci tworzoną przez Makuszyńskiego i mimo że język jest dużo mniej zawikłany, (chociaż niektórzy piszą, że zbyt trudny dla młodego odbiorcy - ja osobiście uważam, ze bogatsze słownictwo niż codziennie atakujące i miałkie, to tylko na plus dla młodego czytelnika) przystający do współczesności to TEN styl pisania. Dla młodego czytelnika, ale czytający rodzice, ciotki, opiekunowie też się wciągnął i pokochają tę powieść, bo czy nie miło odnajdywać takie smaczki :" Mama zawsze powtarzała, że nowe domy co prawda mają centralne ogrzewanie, za to stare domy ogrzewa dusza". Rzadko pojawia się 10 , ale tym razem daje 10 gwiazdek i .. sięgam z wypiekami po następne części !!

Jestem urzeczona. Tak, dobrze czytasz urzeczona, bo już dawno , daawno nie czytałam tak: mądrej, ciekawej, wciągającej powieści dla dzieci. Co więcej, tak dobrze napisanej, że słowo w niej niesie i otwiera obrazy w głowie, ot tak automatycznie. "Małe Licho i tajemnica Niebożątka" to historia współczesna, ale osadzona tak, że światy, zaświaty się mieszają. Bohaterowie są...