"Zwykłe macierzyństwo stanowi źródło niezmiernego szczęścia. Matki rozkoszują się posiadaniem dziecka, które ma przyjaciół, chodzi do szkoły, rozwija się, dojrzewa ... Dla niej oraz podobnych jej rodziców te radości są całkowicie niedostępne. Wszyscy oni muszą ograniczyć się do realizowania najprostszych, najbardziej podstawowych celów, a ich wcześniejsze marzenia i oczekiwania wobec własnych dzieci wydają się czymś niestosownym, nieomal występnym. Mogą co najwyżej żywić w głębi duszy nikłą nadzieję, że kiedyś ich dzieci odzyskają zdrowie psychiczne, a oni sami osiągną przynajmniej względny spokój".

Wychowywanie dzieci autystycznych, bądź dotkniętych jakąkolwiek chorobą o podłożu psychicznym, to ogromne wyzwanie i nieopisane poświęcenie ze strony ich rodziców. Danielle Parkman - znana nowojorska prawniczka - samotnie wychowuje syna Maksa, o zaburzonej osobowości, chwiejnego emocjonalnie. W którymś momencie postanawia szukać pomocy specjalistów i umieszcza syna w specjalistycznej placówce psychiatrycznej. Kiedy jednak dochodzi tam do zabójstwa jednego z pacjentów, a podejrzenie pada na Maksa, robi wszystko, aby udowodnić niewinność syna, łamiąc niekiedy prawo i narażając się na utratę prawa wykonywania zawodu, a także więzienie. Jednak to co odkrywa warte jest wszelkiego ryzyka; przerażająca prawda, wstrząsające dokumenty i dowody, pozwalają oczyścić syna z oskarżenia o brutalną zbrodnię.

Wspaniała książka pokazująca, do czego zdolna jest matka, która bezgranicznie kocha swoje dziecko, mimo że czasem rodzą się w niej wątpliwości co do jego emocji i czynów. Miłość nie pozwala wątpić, każe nam walczyć do końca, do ostatniej chwili, nawet gdy prawda może okazać się bolesna. Ale w tym przypadku wiara we własnego syna, w jego niewinność nie zawiodła.

Nie zawiodła mnie też autorka, która poprzez swój styl stworzyła niesamowitą powieść, trzymającą w napięciu od początku do końca. Szczerze polecam.

"Zwykłe macierzyństwo stanowi źródło niezmiernego szczęścia. Matki rozkoszują się posiadaniem dziecka, które ma przyjaciół, chodzi do szkoły, rozwija się, dojrzewa ... Dla niej oraz podobnych jej rodziców te radości są całkowicie niedostępne. Wszyscy oni muszą ograniczyć się do realizowania najprostszych, najbardziej podstawowych celów, a ich wcześniejsze marzenia i...