"Wieża Jaskółki" to według mnie jedna z najlepszych (o ile nie najlepsza!) część cyklu wiedźmińskiego spośród dotąd przeczytanych przeze mnie części 1-6.

Ciri powraca na łamy powieści i opowiada swoją historię, Geralt w dalszym ciągu poszukuje swojej podopiecznej, tak samo jak Yennefer, a w tle mamy panującą wojnę.

Autor serwuje czytelnikom nieustające napięcie od pierwszych do ostatnich stron. Mamy walki, tortury, spiski, nieustające poszukiwania i polityczne zagrania. Sapkowski umieszcza także przeskoki w chronologii wydarzeń, które zmuszają czytelnika do jeszcze większego skupienia na lekturze i nadają dynamizmu powieści. Zdecydowanym plusem jest więcej scen z Ciri i Yennefer w rolach głównych. Niestety cierpi na tym, odsunięta na dalszy plan, postać Geralta, niemniej ciągła akcja częsciowo to rekompensuje.

Sapkowski w "Wieży Jaskółki" wyjaśnia kilka kwestii nad którymi czytelnik mógł się zastanawiać podczas czytania poprzednich tomów m. in. jak to się stało, że Ciri jest tak wyjątkowa. W niektórych momentach zaskakuje czytelnika, w innych zasmuca. Jak mało kto potrafi porwać w swój świat.

Ta część chyba najbardziej ze wszystkich poprzednich kojarzyła mi się z moim ulubionym cyklem "Pieśń Lodu i Ognia" George'a Martina. I w żadnym wypadku nie jest to zarzut w stosunku do autora, a wręcz przeciwnie - wyraz podziwu za stworzenie tak wielowymiarowej opowieści.

Zdecydowanie polecam!!!

P.S. A ja zabieram się za kolejną część - "Panią Jeziora" :).

"Wieża Jaskółki" to według mnie jedna z najlepszych (o ile nie najlepsza!) część cyklu wiedźmińskiego spośród dotąd przeczytanych przeze mnie części 1-6.

Ciri powraca na łamy powieści i opowiada swoją historię, Geralt w dalszym ciągu poszukuje swojej podopiecznej, tak samo jak Yennefer, a w tle mamy panującą wojnę.

Autor serwuje czytelnikom nieustające napięcie od...