"Ukrwienia"to mieszanka miłości i delikatnej erotyki ubarwiona nauką. Ostatni element tej mikstury pan Wiśniewski uwiarygodnia swoją osobą a ściślej mówiąc wykształceniem. Liczba papierków i doświadczenie zawodowe, jakim dysponuje pozwala mi na zaufanie, wiarę, że nie zacytuje każdej głupoty, jaka tylko pojawi się w gazetach byle mieć podporę dla swoich puent.
Na próżno szukać tu wielkich wzlotów i upadków akcji. Prozę bardziej porównałabym do szeptu, który jest kojący i przykuwający uwagę w momencie, gdy wszyscy krzyczą. Wydaje się, że zanim opowieść zostanie przelana na papier już dawno przemyślano ją w głowie, zapisanie to tylko przebycie prostej drogi od punktu a do punktu b.
Nie napiszę, że pan Wiśniewski wykorzystuje tutaj całą swoją inteligencję, bo pewnie bym go tym obraziła. Należy oddać sprawiedliwość, że autor nie tylko daje swój intelekt, ale też wymaga go od czytelnika, zmusza go do użycia szarych komórek. Choć opowiadania jak to opowiadania są krótkie, przeczytanie ich zajmuje raptem kilka minut to w głowie pozostają znacznie dłużej. Porusza tutaj takie tematy jak narcyzm, depresja poporodowa, zdrada czy cena piękna. Pisze o tym sposób prosty, przystępny dla „przeciętnego Kowalskiego”.
Czy warto zatem przeczytać? Tak, choćby by wyrobić własne zdanie a nie powtarzać zasłyszane opinie, bo to przecież domena bestsellerów – dużo się o nich mówi.

"Ukrwienia"to mieszanka miłości i delikatnej erotyki ubarwiona nauką. Ostatni element tej mikstury pan Wiśniewski uwiarygodnia swoją osobą a ściślej mówiąc wykształceniem. Liczba papierków i doświadczenie zawodowe, jakim dysponuje pozwala mi na zaufanie, wiarę, że nie zacytuje każdej głupoty, jaka tylko pojawi się w gazetach byle mieć podporę dla swoich puent.

Na próżno...