"tysiące sposobów by powiedzieć żegnaj"

książka, od której nie sposób się oderwać...
książka, która wciąga do świata wilków i pięknej miłości...
książka, którą pokochałam...

„Drżenie” to pierwsza część trylogii o wilkach z Marcy Falls. Grace mieszka w pobliży lasu i jest nim zafascynowana. Spędza długie chwile na obserwowaniu i słuchaniu wilków, a szczególnie tego jednego o złotych oczach. Po śmierci młodego chłopaka o imieniu Jack, który rzekomo został zagryziony przez wilki, w lesie zostaje zorganizowane polowanie. Grace przerażona, że coś może stać się jej wilkowi, próbuje powstrzymać myśliwych, a kiedy jej się nie udaje wraca do domu i znajduje na swoim tarasie rannego chłopaka, o tak samo złotych oczach jak jej wilk. Odkrywa tajemnice kryjącą się w zwierzętach mieszkających w lesie i zakochuje się w Samie. Ale niestety kiedy przyjdzie mróz chłopak znowu stanie się wilkiem…


„Drżenie” cóż można powiedzieć o tej książce… Sięgnęła po nią drugi raz i drugi raz się w niej zakochałam, a to chyba wiele wyjaśnia. Mam wrażenie jakbym z kolejną strona odkrywała coś co przegapiłam czytając ja rok temu. To od tej książki zaczęła się moja sympatia do Meggie Steiefvater. Do tego przeczytałam jeszcze 3 inne książki jej autorstwa i wszystkie mnie pozytywnie zaskoczyły.


Zacznijmy od tego, że jest to książka z gatunku tych paranormal romance i wielu z was powie, że jest ona naiwna, z nierealnym wątkiem miłosnym i przewidywalna fabułą… i może po części tak jest, ale nie zmienia to faktu, że książka jest po prostu fenomenalna . Wydaje mi się, że największą zasługą jest sposób w jaki to wszystko jest opisane. Każda akcja i każde uczucie towarzyszące bohaterom ma tu swoje miejsce. Nic nie jest napisane zbyt pobłażliwie ani nie ciągnie się w nieskończoność. „Drżenie” jest długą książką, ale czyta się ją błyskawicznie wcale się przy tym nie nudząc. Akcja rozwija się dość szybko i co najważniejsze jest ciekawie. Czytałam ta książkę już drugi raz, a mimo to cały czas z niecierpliwością czekałam co się dalej wydarzy.


Bohaterowie są dobrze wykreowani, bo każdy z nich jest inny. Nie potrafię wskazać postaci, która lubię najbardziej, ale żaden z bohaterów mnie nie denerwuje i to wielki plus. Główne postacie – Sam i Grace, ( jak to zawsze bywa w książkach tego typu) są w sobie szaleńczo zakochani. Nie wiem dlaczego, ale to uczucie nie wydaje się takie dziecinne. Może to przez to, że w książce jest poświęcone dużo miejsca problemom jakie się z tym uczuciem wiążą. Sam ma mało czasu, bo robi się coraz zimniej, a on o tej porze roku powinien być wilkiem i w każdy chłodniejszy dzień może się zamienić. To powoduje, że bardziej kibicujemy głównej parze, bo mają oni nie wiele czasu i nie znamy momentu kiedy wszystko się może rozsypać. Na szczególna uwagę na pewno zasługuje Isabel. Bardzo polubiłam ta bohaterkę, za jej charakterek, upór i złośliwe komentarze. Potem staje się ona przyjaźniejsza dla Grace, ale nie traci nic ze swoich cech.



Naprawdę warto przeczytać ta książkę. Może nie jest ona szczytem waszych ambicji czytelniczych, ale dla rozluźnienia i jako lżejsza, ale nie przerażająco głupia, lektura nadaje się idealnie. Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z twórczością pani Stiefvater to naprawdę warto to zmienić i proponuję zacząć właśnie od tej trylogii, a co za tym idzie – od „Drżenia”. Polecam.


http://czekoladowaksiazka.blogspot.com/2014/01/drzenie-maggie-stiefvater.html

"tysiące sposobów by powiedzieć żegnaj"

książka, od której nie sposób się oderwać...
książka, która wciąga do świata wilków i pięknej miłości...
książka, którą pokochałam...

„Drżenie” to pierwsza część trylogii o wilkach z Marcy Falls. Grace mieszka w pobliży lasu i jest nim zafascynowana. Spędza długie chwile na obserwowaniu i słuchaniu wilków, a szczególnie tego jednego...