FITZEK ZNÓW TO ZROBIŁ!

Ten człowiek to geniusz! Nawet jeśli jakimś cudem trafia mu się delikatna wpadka jak "Terapia", to takie perełki w stylu "Kolekcjonera Oczu" utwierdzają mnie w przekonaniu, że Niemiec to pisarz jedyny w swoim rodzaju i już na stałe znalazł sobie miejsce wśród najlepszych znanych mi autorów.

Kolekcjoner Oczu to posiadacz kozackiego pseudonimu i berliński seryjny morderca. Zabija matkę, porywa i ukrywa dziecko, a potem daje ojcu 45 godzin na poszukiwania. Po tym czasie dzieciak umiera i traci lewe oko. Brzmi całkiem makabrycznie, szczególnie, że jego chora gra wciąż trwa, a śladów zero. Do poszukiwań Kolekcjonera włącza się w końcu reporter śledczy Alexander Zorbach (stając się przy okazji podejrzanym #1), a do pomocy ma niewidomą terapeutkę, która dotykiem potrafi wejrzeć w przeszłość pacjentów (to prawda!) i jest przekonana, że niedawno miała do czynienia z mordercą.

Postaram się nie zachwycać zbytnio i nie używać mocnych słów, ale... TA KSIĄŻKA JEST PRZEFANTASTYCZNA. Jestem pod ogromnym wrażeniem wyobraźni Fitzka. Tyle cudownych zwrotów akcji, tyle fantastycznych pomysłów - kurde, już sama idea gry mordercy jest niesamowita i chętnie zobaczyłbym ją rozwiniętą do o wiele większych rozmiarów - ciągła akcja! Tu serio cały czas coś się dzieje; już sam prolog rzuca w czytelnika policyjną akcją, a potem jest już tylko lepiej. Świadomość okrutnego zakończenia, o którym wciąż przypomina nam narrator i ciągłe odliczanie czasu pozostałego do śmierci dziecka potęguje napięcie i nie pozwala nawet na moment oderwać się od fabuły. Pełno tu wyścigów z czasem, zaskakujących sytuacji, wskazówek od mordercy... po prostu geniusz. Duża w tym zasługa bohaterów - Zorbach jako rozdarty między powołaniem a rodziną podejrzany sprawdza się świetnie i od razu daje się polubić, Alina pomimo tego, że miałem wrażenie, że Fitzek za bardzo chce pokazać, jaka to ona nie jest świetna pomimo ślepoty też jest całkiem w porządku. Na drugim planie każdy ma coś do dodania od siebie, co więcej! Jest tu nawet kozacki pies, a to zawsze spory plus.

Nie przeszkadza mi w tym wszystkim nawet czysto fikcyjny "dar" Aliny. Byłem mocno sceptycznie nastawiony do "Kolekcjonera" wiedząc, że rozchodzi się tu o wizje przeszłości, ale wątek ten idealnie wpasowuje się w grę z mordercą. Wciąga i zmusza do analiz czy też czekania na kolejne go użycie. Zresztą, z "darem" związane jest też sporo zwrotów akcji, bez których książka nie byłaby taka sama, także zaliczam to na plus. Ale i tak największym zwycięzcą "Kolekcjonera" jest jego zakończenie. Brawa, te kilkadziesiąt ostatnich stron to - nie przesadzę teraz - jedna z najlepszych rzeczy przeczytanych przeze mnie w życiu. Mocno emocjonalna, wybitnie zaskakująca i przygnębiająca. Do tego dość nietypowa. Szacun.

Nie dodam nic więcej. Dla takich książek warto żyć.

FITZEK ZNÓW TO ZROBIŁ!

Ten człowiek to geniusz! Nawet jeśli jakimś cudem trafia mu się delikatna wpadka jak "Terapia", to takie perełki w stylu "Kolekcjonera Oczu" utwierdzają mnie w przekonaniu, że Niemiec to pisarz jedyny w swoim rodzaju i już na stałe znalazł sobie miejsce wśród najlepszych znanych mi autorów.

Kolekcjoner Oczu to posiadacz kozackiego pseudonimu i...