Książka ciekawa ale nierówna. Przyspiesza pod koniec i wtedy już ciężko było mi się oderwać. Lubię thrillery psychologiczne więc czytanie o ludzkiej psychice było dla mnie interesujące

Książka ciekawa ale nierówna. Przyspiesza pod koniec i wtedy już ciężko było mi się oderwać. Lubię thrillery psychologiczne więc czytanie o ludzkiej psychice było dla mnie interesujące

Wulf Dorn jest znanym niemieckim autorem powieści psychologicznych i thrillerów. Jego styl pisania często nasycony jest atmosferą tajemnicy i zagadki, co przyciąga wielu czytelników. Niestety, "Po drugiej stronie jaźni" nie spełnia pokładanych w nim oczekiwań.

Powieść rozpoczyna się obiecująco, wprowadzając nas w tajemniczą historię i wywołując poczucie niepokoju. Jednak w miarę rozwoju fabuły, tempo narracji staje się powolne i trudno utrzymać zainteresowanie. Akcja często staje w miejscu, a wydarzenia nie przynoszą wystarczającego napięcia i emocji.

Niestety, główni bohaterowie pozostają płaskimi postaciami, którym brakuje głębi i autentyczności. Ich motywacje i decyzje wydają się nieprzekonujące, co utrudnia czytelnikowi identyfikację z nimi. Dialogi są często sztuczne i pozbawione naturalności, co przeszkadza w budowaniu autentycznego świata powieści.

Jednym z największych niedociągnięć "Po drugiej stronie jaźni" jest zawiłość fabuły i brak jasnego ukierunkowania. Często trudno było zrozumieć, jakie są główne cele bohaterów i jakie są ich relacje. W rezultacie czytelnik może czuć się zagubiony i niezdolny do pełnego zrozumienia i docenienia historii.

Mimo tych niedoskonałości warto docenić starania autora w tworzeniu napięcia i tajemnicy. W niektórych momentach udaje mu się stworzyć atmosferę grozy i niepokoju, co daje chwilowe momenty wzniesienia dla czytelnika.

Podsumowując, "Po drugiej stronie jaźni" nie spełnia oczekiwań, które można mieć wobec powieści psychologicznej i thrillerowej. Pomimo niektórych starannych elementów, brakuje jej spójności, głębi postaci i przekonującej fabuły. Osoby, które szukają wciągającego i dobrze skonstruowanego thrilleru, mogą się rozczarować tym dziełem.

Wulf Dorn jest znanym niemieckim autorem powieści psychologicznych i thrillerów. Jego styl pisania często nasycony jest atmosferą tajemnicy i zagadki, co przyciąga wielu czytelników. Niestety, "Po drugiej stronie jaźni" nie spełnia pokładanych w nim oczekiwań.

Powieść rozpoczyna się obiecująco, wprowadzając nas w tajemniczą historię i wywołując poczucie niepokoju. Jednak w...

Dobrze pomyślany thriller. Dość długo nie domyślałem się jaki będzie koniec. Sprawnie napisane. Chociaż generalnie ktoś kto czyta i ogląda thrillery nałogowo jest wyczulony na to, że na końcu wszystko będzie prawdopodobnie na odwrót niż na początku. Koniec w tej powieści trochę zaskakuje i nie jest sztucznie przyszyty tak, jak czasami zdarza się w tym gatunku powieści i filmu. Przeważa realizm i psychologia, ale jest fajnie zrobione miejsce na wiarę w prawdziwe Zło np. w przeklęte i nawiedzone miejsca. Punkt wyjścia to Pani psychiatra Ellen Roth, która pracuje w Leśnej Klinice (szpital psychiatryczny). Pani doktor ma narzeczonego Chrisa. Ma też zakochanego (obsesyjnie i złowieszczo) w Niej kolegę Marka. Ellen ma też nową bezimienną pacjentkę, która jest ofiarą długotrwałego maltretowania i bicia. Kontakt z pacjentką jest ograniczony(szok, trauma i strach w oczach). Nagle ta pacjentka znika ze szpitala, albo uciekła, albo została porwana przez mężczyznę lub mężczyzn, którzy ją bili i torturowali. Lekarka czuje, że musi na własną rękę i za wszelką cenę odszukać i uratować pacjentkę.

Dobrze pomyślany thriller. Dość długo nie domyślałem się jaki będzie koniec. Sprawnie napisane. Chociaż generalnie ktoś kto czyta i ogląda thrillery nałogowo jest wyczulony na to, że na końcu wszystko będzie prawdopodobnie na odwrót niż na początku. Koniec w tej powieści trochę zaskakuje i nie jest sztucznie przyszyty tak, jak czasami zdarza się w tym gatunku powieści i...

Nie dałam rady. Bardzo powolne rozwinięcie akcji. Zbyt długie opisy scen i dialogi .

Nie dałam rady. Bardzo powolne rozwinięcie akcji. Zbyt długie opisy scen i dialogi .

Książkę nabyłem za niewielkie pieniądze jako uzupełnienie do darmowej przesyłki, toteż nie miałem większych oczekiwań.
Jak wypadła? Mam mieszane uczucia. Lubię książki trudne, ale nie przepadam za tymi zagmatwanymi, przekombinowanymi, a „Po drugiej stronie jaźni” taka właśnie dla mnie momentami była. Za dużo tego wszystkiego w tak przecież krótkiej powieści.
Z drugiej strony do debiut i przecież thriller psychologiczny, więc może niepotrzebnie się tego czepiam :-)?
Na plus na pewno zakończenie, choć zdaję sobie sprawę, że nie każdemu mogło przypaść do gustu, ale mnie się podobało :-)

Książkę nabyłem za niewielkie pieniądze jako uzupełnienie do darmowej przesyłki, toteż nie miałem większych oczekiwań.
Jak wypadła? Mam mieszane uczucia. Lubię książki trudne, ale nie przepadam za tymi zagmatwanymi, przekombinowanymi, a „Po drugiej stronie jaźni” taka właśnie dla mnie momentami była. Za dużo tego wszystkiego w tak przecież krótkiej powieści.
Z drugiej...

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Bardzo nierówna książka.
Najpierw traktowałam ja jak zwykłe czytadło. Ciagle coś mi nie pasowało i nie układało się w całość. Potem jednak zaciekawiła mnie na tyle, że nie mogłam się oderwać od czytania. Jednak koniec znów nie sprostał moim oczekiwaniom. Niby sprawa Ellen się wyjaśniła, wszystkie tajemnice stały się jasne, ale jak dla mnie nie do końca. Chociażby sprawa siniaków.
Dla mnie na 5.

Bardzo nierówna książka.
Najpierw traktowałam ja jak zwykłe czytadło. Ciagle coś mi nie pasowało i nie układało się w całość. Potem jednak zaciekawiła mnie na tyle, że nie mogłam się oderwać od czytania. Jednak koniec znów nie sprostał moim oczekiwaniom. Niby sprawa Ellen się wyjaśniła, wszystkie tajemnice stały się jasne, ale jak dla mnie nie do końca. Chociażby sprawa...

Wow, to dopiero były emocje!

Książka tak plastycznie napisana, że razem z główną bohaterką raz wierzymy jednemu, za chwilę drugiemu…

Od samego początku do samego końca jesteśmy prowadzeni na sznurku i idziemy za tym sznurkiem. Wprawdzie w pewnym momencie domyślimy się wszystkiego, ale uczta i tak jest wspaniała.

Wow, to dopiero były emocje!

Książka tak plastycznie napisana, że razem z główną bohaterką raz wierzymy jednemu, za chwilę drugiemu…

Od samego początku do samego końca jesteśmy prowadzeni na sznurku i idziemy za tym sznurkiem. Wprawdzie w pewnym momencie domyślimy się wszystkiego, ale uczta i tak jest wspaniała.

Książka jest napisana w sposób bardzo przyjemny do czytania, nawet kiedy mój umysł uciekał myślami, to jednak sposób w jaki pisał autor sprawiał, że wszystko do mnie trafiało.

Problemem natomiast jest to, że od pierwszego rozdziału wiedziałem co jest grane.
Cytat z rozdziału 1 „Wyrzuć dowód osobisty i rób tak dalej – powiedziała do odbicia w lustrze – Wtedy już w wieku dwudziestu dziewięciu lat będziesz mogła starać się o rentę” zdradził całkowicie o co w tej książce chodzi, a dodatkowo tytuł „Po drugiej stronie jaźni” utwierdził mnie w tym przekonaniu. Czytając książkę po prostu czekałem wręcz na oczywiste zakończenie.
Mimo jednak czytając ostatnie strony miałem wahania i zacząłem podejrzewać, że postać która pojawiła się na końcu książki, kolega Chrisa, Pan Axel Pohl ma jednak coś wspólnego z tą całą sytuacją. Po pierwsze wspomniał „Czarny lud”, skąd o nim wiedział skoro Mark o nim w ogóle nie wspomniał? No i oczywiście papieros Marlboro którym poczęstował Marka. Chociaż autor książki pewnie zrobił to celowo by ktoś doszukiwał się drugiego dna, ale nie wydaje mi się, żeby w tej książce owe drugie dno było.

6/1, fajnie się czyta, ale to wszystko już było.

Książka jest napisana w sposób bardzo przyjemny do czytania, nawet kiedy mój umysł uciekał myślami, to jednak sposób w jaki pisał autor sprawiał, że wszystko do mnie trafiało.

Problemem natomiast jest to, że od pierwszego rozdziału wiedziałem co jest grane.
Cytat z rozdziału 1 „Wyrzuć dowód osobisty i rób tak dalej – powiedziała do odbicia w lustrze – Wtedy już w wieku...

Ogromny minus za... to że tak szybko się skończyła. Chciało się czytać cały czas i w każdym miejscu! W domu, w pracy, w samochodzie - wszędzie.
Wciągająca, niebanalna, intrygująca, z ciągłymi zwrotami akcji. No i zaskakujące zakończenie.
Bardzo polecam, dawno nie udało mi się złapać tak dobrego kryminału :)

Ogromny minus za... to że tak szybko się skończyła. Chciało się czytać cały czas i w każdym miejscu! W domu, w pracy, w samochodzie - wszędzie.
Wciągająca, niebanalna, intrygująca, z ciągłymi zwrotami akcji. No i zaskakujące zakończenie.
Bardzo polecam, dawno nie udało mi się złapać tak dobrego kryminału :)