1/180/2023
Jak zwykle u tej autorki mamy wąskie grono bohaterów, z których każdy ma jakiś problem osobowościowy. Obiektywnie rzecz biorąc, całkiem dobre. Ale w porównaniu z innymi powieściami Magdy Szabo - nie zachwyca. Bohaterowie dość słabo zarysowani, w moim odczuciu - po łebkach. Ale warto przeczytać, najlepiej jako pierwszą powieść tej autorki, wtedy nie rozczaruje.

1/180/2023
Jak zwykle u tej autorki mamy wąskie grono bohaterów, z których każdy ma jakiś problem osobowościowy. Obiektywnie rzecz biorąc, całkiem dobre. Ale w porównaniu z innymi powieściami Magdy Szabo - nie zachwyca. Bohaterowie dość słabo zarysowani, w moim odczuciu - po łebkach. Ale warto przeczytać, najlepiej jako pierwszą powieść tej autorki, wtedy nie rozczaruje.

Kolejną książkę Magdy Szabó otwiera biblijna scena ofiarowania Bogu przez Abrahama jego syna Izaaka, która w tej dobrze zapowiadającej się powieści psychologicznej, stanowi współczesne przedłużenie starotestamentowej historii o wykonaniu bożej powinności. Szabó pozostaje w świecie powojennych Węgier, gdzie przyszło jej żyć i tworzyć, a komunizm na dobre zagościł w domach węgierskiego społeczeństwa. W tle migocze obraz pewnej rodzinnej apteki, co nie uniknęła przymusowego upaństwowienia, a tuż za nią nadchodzący ślub Gabi Gál oraz Miklósa Huszára, który obudowano intrygującą, a zarazem uniwersalną opowieścią o pokoleniowym konflikcie, gdzie starzy upierają się przy swoich racjach, a młodzi za wszelką cenę starają się znaleźć własne miejsce na ziemi. Oczekiwane przez rodziny zamążpójście córki oraz ożenek syna są niczym innym jak puszką Pandory, co skrywa przywary rodzicieli i potomstwa, jakich Ci ostatni starają się nieustannie wyzbyć. Podział w sprawach fundamentalnych, których liczbę niewątpliwie pomnożyło echo minionej wojny oraz towarzyszące jej rozliczenie hitlerowskich zbrodni w duchu ludowej sprawiedliwości, to przyczynek do rozmowy o próbach wzajemnego dotarcia, jakie finalnie okażą się jałowe, albowiem starzy i młodzi bywają równie uparci, co bezkompromisowi, a tożsame sytuacje tłumaczą w najróżniejszy sposób. Łatwo wywnioskować, że pierwsi zrzucą winę na drugich, a Ci na tych pierwszych, w związku z czym wzajemnym uprzedzeniom i konfliktom nie będzie końca. Z kolei czytelnikowi przyjdzie zdecydować, po czyjej stronie zamierza się opowiedzieć. Magda Szabó daje wybór, ale niczego nie obiecuje, zwłaszcza wzruszających zakończeń, bo tymi jej powieści nie kipią, co zresztą nie jest żadnym przytykiem, ale przestrogą przed lekkomyślnym wyborem którejkolwiek ze stron pokoleniowego konfliktu i wynikających z tego konsekwencji, które okażą się o wiele dotkliwsze niż pozostawienie Abrahama przez jego ukochanego syna.

Kolejną książkę Magdy Szabó otwiera biblijna scena ofiarowania Bogu przez Abrahama jego syna Izaaka, która w tej dobrze zapowiadającej się powieści psychologicznej, stanowi współczesne przedłużenie starotestamentowej historii o wykonaniu bożej powinności. Szabó pozostaje w świecie powojennych Węgier, gdzie przyszło jej żyć i tworzyć, a komunizm na dobre zagościł w domach...

Zaczyna się od sceny ze Starego Testamentu: złożenie w ofierze Izaaka przez Abrahama. Potem o relacjach między rodzicami i dziećmi, o tym, że dzieci nie są rodziców własnością. Jasno, konkretnie, wyraziście. Mocno. To, że akcja toczy się na Węgrzech w jakichś tam latach bliższej nam połowy XX wieku, nie ma najmniejszego znaczenia. Gdzieś się musi toczyć.
Jedna z trzech (spośród wydanych w Polsce) książek, w których Magda Szabó wspięła się na wyżyny.

Zaczyna się od sceny ze Starego Testamentu: złożenie w ofierze Izaaka przez Abrahama. Potem o relacjach między rodzicami i dziećmi, o tym, że dzieci nie są rodziców własnością. Jasno, konkretnie, wyraziście. Mocno. To, że akcja toczy się na Węgrzech w jakichś tam latach bliższej nam połowy XX wieku, nie ma najmniejszego znaczenia. Gdzieś się musi toczyć.
Jedna z trzech...

http://czytankianki.blogspot.com/2010/04/tylko-sam-siebie-mozesz-ofiarowac-magda.html

http://czytankianki.blogspot.com/2010/04/tylko-sam-siebie-mozesz-ofiarowac-magda.html

Czytałam Szabo kilkanaście lat temu,dzisiaj wracam do jej książek ,są mądre,piękne i nic nie tracą mimo upływu czasu.
Temat konfliktu pokoleń pokazany w ciekawy,niebanalny sposób.

Czytałam Szabo kilkanaście lat temu,dzisiaj wracam do jej książek ,są mądre,piękne i nic nie tracą mimo upływu czasu.
Temat konfliktu pokoleń pokazany w ciekawy,niebanalny sposób.