6 grudnia
Najzdolniejszy Imperatorze!
Wiem, że jest dzisiaj świętego Mikołaja, ale ja nie o tym.
Dobrze wiesz, że w domach można odnaleźć różne skarby, ja jestem szczególnie łasy na te mające postać książki. Tym oto sposobem w łapki wpadła mi pozycja zatytułowana: „Zakochana cheerleaderka”. Pomyślałem sobie, że w tym tygodniu muszę się odmóżdżyć, dlatego przyszedł czas właśnie na tę książkę.
Obawiam się, że to nie była dobra decyzja.
Ani trochę się nie odmóżdżyłem.
(A może odmóżdżyłem się za bardzo?)
Za to nieźle wkurzyłem.
Jak dla mnie, ta książka była po prostu denerwująca.
Może i nie zaczytuję się w gatunku, jakim jest dziewczęca młodzieżówka (czy jakkolwiek powinienem to nazwać, Imperatorze), jednak przez moje łapki przewinęło się kilka pozycji o zbliżonym charakterze. I opowieść o cheerleaderce nie zalicza się do tych, które przypadły mi do gustu.
Z tego powodu do około pięćdziesiątej strony książkę czytałem, mając nadzieję, że to tylko złe pierwsze wrażenie. Do setnej czytałem pobieżnie każdą stronę. Potem zacząłem czytać pojedyncze słowa, omijając już całe kartki. Doczytałem potem końcówkę, aby się przekonać, czy nic mnie nie zadziwi. (Nie zadziwiło, Imperatorze; nie ten gatunek).

Na podstawie tego, co przeczytałem, napiszę Ci, jakie wady i zalety znalazłem w książce i dlaczego Ci ją odradzam, jeśli nie lubisz czytać o dziewczynkach, które kłócą się z chłopcami.
Za stary na takie bzdury
Nikodem

Całość: http://zaczytanejeze.blogspot.com/2018/04/zakochana-cheerleaderka-kieran-scott.html

6 grudnia
Najzdolniejszy Imperatorze!
Wiem, że jest dzisiaj świętego Mikołaja, ale ja nie o tym.
Dobrze wiesz, że w domach można odnaleźć różne skarby, ja jestem szczególnie łasy na te mające postać książki. Tym oto sposobem w łapki wpadła mi pozycja zatytułowana: „Zakochana cheerleaderka”. Pomyślałem sobie, że w tym tygodniu muszę się odmóżdżyć, dlatego przyszedł czas...