Książka dość ciekawa, intrygująca, ale nie nazwałabym jej jakąś wybitną czy pozostającą w pamięci na długo. Wstawki komediowe co chwila pojawiające się w narracji głównego bohatera na pewno bardzo ubarwiły całą powieść w typowym stylu noir. Detektyw nie jest płaski, ma swoją historię i charakter. Zlecenie, które dostaje już na początku powieści na pewno zachęca do czytania dalej, gdyż wydaje się bardzo osobliwe. Detektyw odwleka je jak najdłużej może, przyjmując inne zlecenia i chcąc nie chcąc dowiadując się coraz więcej o tajemniczej hrabinie, która kazała mu szukać kota. Końcówka nie zawodzi, ale też nie pozostawia niedosytu. Ot, takie czytadełko na raz.

Książka dość ciekawa, intrygująca, ale nie nazwałabym jej jakąś wybitną czy pozostającą w pamięci na długo. Wstawki komediowe co chwila pojawiające się w narracji głównego bohatera na pewno bardzo ubarwiły całą powieść w typowym stylu noir. Detektyw nie jest płaski, ma swoją historię i charakter. Zlecenie, które dostaje już na początku powieści na pewno zachęca do czytania...

Bialas jest prywatnym detektywem z podłej dzielnicy. Jak w tego typu kryminałach bywa, jest również byłym policjantem zwolnionym ze służby w nie do końca jasnych okolicznościach. Detektyw przechodzi właśnie problemy finansowe, gdy wzywa go ona – tajemnicza Hrabina Chattearstone. Kobieta jest z gatunku tych, które nie przyjmują sprzeciwu, w dodatku uważają, że mogą wszystko kupić. Ukryta za czarną woalką przyjmuje Bialasa w bajecznie drogiej rezydencji. Co ciekawe, samo zlecenie wydaje się być mocno ekscentryczne. Hrabina bowiem życzy sobie kota. Nie byle jakiego futerkowca, ale tego jedynego idealnego dla niej. Bialas nie do końca wie jak ma poradzić sobie z tak absurdalnym zadaniem, jednak sposób motywacji jaką stosuje Chattearstone oraz zwykła ciekawość przeważają szalę. Zresztą nie sposób odmówić Hrabinie gościnności. Nawet tej nieco zniewalającej i ograniczającej swobody osobiste.


Wraz z Bialasem poznajemy walijską wysepkę, gdzie mają miejsce niecodzienne zdarzenia. Pozornie niepowiązane ze sobą przypadki zaczynają tworzyć w miarę spójną całość. Detektyw przedstawia nam historię w sposób ironiczny, pełen czarnego humoru i złośliwości. Mamy do czynienia z człowiekiem, który kompletnie zagubił się w życiu. Żyje przeszłością i jednocześnie stara się ciągle o niej zapomnieć.Jest postacią tak barwną i w swych poczynaniach tak ludzką, że aż realną.



Pomimo, że książka jest interesującą i wciągającą lekturą, to miłośnicy prostych konstrukcji oraz chronologicznie ułożonych treści, mogą mieć problemu z odnalezieniem się w fabule.



„Kot Syjonu” jak najbardziej polecam, jest to bardzo dobra powieść detektywistyczna, wymykająca się lekko z klasycznej formy, jednak jej charakter oraz nastrój sprawia, że doświadczamy ciekawych wrażeń.

Bialas jest prywatnym detektywem z podłej dzielnicy. Jak w tego typu kryminałach bywa, jest również byłym policjantem zwolnionym ze służby w nie do końca jasnych okolicznościach. Detektyw przechodzi właśnie problemy finansowe, gdy wzywa go ona – tajemnicza Hrabina Chattearstone. Kobieta jest z gatunku tych, które nie przyjmują sprzeciwu, w dodatku uważają, że mogą wszystko...

Mimo lekko zagmatwanego początku książka wciąga. Fabuła, z początku chaotyczna, zaczyna się ze sobą łączyć, prowadząc do jasnego zakończenia. Również ciekawy motyw z żądaniem hrabiny - niech mi pan znajdzie kota. Wyglądało na prowokację do grzebania w przeszłości hrabiny, tak też Bialas to odebrał. Jedyne co mi umknęło to moment, w którym nasz były policjant zrozumiał, że pewne trzy osoby to w istocie jedna. W żaden sposób nie umiałam się połapać kiedy i gdzie on to zrozumiał/usłyszał/przeczytał... Zaskoczyła również końcówka. Biedny Bialas wykopał o hrabinie chyba wszystko, co tylko się dało, a naprawdę miał jej tylko znaleźć kota. Końcowe wrażenie dobre.

Mimo lekko zagmatwanego początku książka wciąga. Fabuła, z początku chaotyczna, zaczyna się ze sobą łączyć, prowadząc do jasnego zakończenia. Również ciekawy motyw z żądaniem hrabiny - niech mi pan znajdzie kota. Wyglądało na prowokację do grzebania w przeszłości hrabiny, tak też Bialas to odebrał. Jedyne co mi umknęło to moment, w którym nasz były policjant zrozumiał, że...

Spodziewałam się "czegoś więcej" po tej książce. Pierwsza zaintrygowała mnie okładka. Później wczytując się uznałam że będzie ciekawie. Lecz niestety tak nie było. Akcja była zbytnio przepełniona niezbyt ciekawymi dialogami, które wprost zanudzały... Przeważnie siedzę w młodzieżówkach, tym razem zdecydowałam się na kryminał. To chyba nie była dobra decyzja, ponieważ "Kot Syjonu" nie przypadł mi do gustu.

Spodziewałam się "czegoś więcej" po tej książce. Pierwsza zaintrygowała mnie okładka. Później wczytując się uznałam że będzie ciekawie. Lecz niestety tak nie było. Akcja była zbytnio przepełniona niezbyt ciekawymi dialogami, które wprost zanudzały... Przeważnie siedzę w młodzieżówkach, tym razem zdecydowałam się na kryminał. To chyba nie była dobra decyzja, ponieważ...

Opis książki niewiele ma wspólnego z faktyczną treścią, co nie zmienia faktu, że, ze względu na oryginalny, zabawny styl pisania, czyta się przyjemnie. Może nieco zbyt to zagmatwane jak na mój gust, ale przecież w życiu też nie zawsze rozumiemy wszystko, co się dzieje wokół nas... W każdym razie - motyw kota jest intrygujący, główny bohater nie da się nie lubić, a pozostali też są ponadprzeciętnie zarysowani. I stąd siódma gwiazdka, którą przyznaję po chwili wahania.

Opis książki niewiele ma wspólnego z faktyczną treścią, co nie zmienia faktu, że, ze względu na oryginalny, zabawny styl pisania, czyta się przyjemnie. Może nieco zbyt to zagmatwane jak na mój gust, ale przecież w życiu też nie zawsze rozumiemy wszystko, co się dzieje wokół nas... W każdym razie - motyw kota jest intrygujący, główny bohater nie da się nie lubić, a pozostali...

Pokochałam detektywa Bialasa od pierwszej strony.Z nim nie sposób się nudzić.Podczas czytania uśmiech nie schodził z mojej twarzy.
Jeśli kryminał to tylko taki jak "Kot Syjonu"Jerzego A.Wlazło.
GORĄCO POLECAM!

Pokochałam detektywa Bialasa od pierwszej strony.Z nim nie sposób się nudzić.Podczas czytania uśmiech nie schodził z mojej twarzy.
Jeśli kryminał to tylko taki jak "Kot Syjonu"Jerzego A.Wlazło.
GORĄCO POLECAM!

Lekkie pióro, lotny dowcip, celne puenty, niewymuszony sarkazm, sensowne przemyślenia, naturalny język, sympatyczny bohater, magnetyczna intryga. To, z grubsza, lista brakujących elementów.

Lekkie pióro, lotny dowcip, celne puenty, niewymuszony sarkazm, sensowne przemyślenia, naturalny język, sympatyczny bohater, magnetyczna intryga. To, z grubsza, lista brakujących elementów.

Kryminał z przymrużeniem oka

Kryminał z przymrużeniem oka

Nudna, pogmatwana, a ostateczne rozwiązanie nie było dla mnie satysfakcjonujące. Na plus główny bohater Bialas.

Nudna, pogmatwana, a ostateczne rozwiązanie nie było dla mnie satysfakcjonujące. Na plus główny bohater Bialas.

Jak w opisie. Polecam!

Jak w opisie. Polecam!