♀️“Córka kata” to pierwszy i niestety jedyny wydany w Polsce tom całkiem potężnej, siedmioczęściowej serii. Po raz pierwszy czytałam ją ładnych parę lat temu i tak naprawdę od tego czasu chyba nigdy nie wypadła mi z głowy, do tego stopnia, że teraz (po re-readzie) bardzo mocno rozważam skompletowanie wszystkich części po angielsku.

♀️Kiedy myślę, jak mogłabym opisać tę książkę, to przychodzi mi do głowy, że to klimatyczny kryminał osadzony w siedemnastowiecznym bawarskim miasteczku. W Schongau zaczynają umierać dzieci. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że przyczyny śmierci nie są naturalne, a ginące dzieciaki mają jeden wspólny mianownik – często były widywane u miejscowej akuszerki, a na plecach wytatuowany mają tajemniczy symbol. Społeczność szybko wydaje wyrok – za wszystko odpowiada Marta Stechlin, która najwyraźniej jest czarownicą i ma jakieś konszachty z diabłem. Co w takiej sytuacji? Jest tylko jedna słuszna opcja – akuszerka powinna spłonąć na stosie.

♀️Jakub Kuisl, schongauski kat nie wierzy jednak w jej winę. Postanawia zrobić wszystko co w jego mocy, żeby ocalić ją przed śmiercią. W jego działaniach towarzyszy mu Simon – syn miejscowego medyka, który nie zważa na konwenanse, otwarcie zadaje się z katem, a dodatkowo jest blisko z jego córką.

♀️Co ciekawe, Kuislowie to udokumentowany historycznie ród bawarskich katów, a co więcej – sam autor jest ich potomkiem. Podczas czytania widać, że Pötzsch zrobił porządny research i mimo że sam przyznaje, że nie odwzorował realiów tamtych czasów w stu procentach, to kreacja świata i tak zasługuje na pochwałę. Mimo mrocznego i ciężkiego klimatu, całość nie jest też przeładowana brutalnymi i obrazowymi scenami, dzięki czemu całość jest wyważona i świetnie się czyta.

♀️“Córka kata” to pierwszy i niestety jedyny wydany w Polsce tom całkiem potężnej, siedmioczęściowej serii. Po raz pierwszy czytałam ją ładnych parę lat temu i tak naprawdę od tego czasu chyba nigdy nie wypadła mi z głowy, do tego stopnia, że teraz (po re-readzie) bardzo mocno rozważam skompletowanie wszystkich części po angielsku.

♀️Kiedy myślę, jak mogłabym opisać tę...

Do lektury tej książki podeszłam z niemałym dystansem - wiedząc, jaka jest jej tematyka, kto jest głównym bohaterem oraz nie będąc fanką drastycznych scen w książkach i filmach, długo zwlekałam z jej przeczytaniem. Właściwie wcale go nie planowałam, książkę tę moja kuzynka pożyczyła mojej mamie już jakiś czas temu, ale i ja w końcu postanowiłam spróbować ją przeczytać, zachęcona przychylną opinią mamy. Jestem nią bardzo mile zaskoczona - ponieważ na początku czytało mi się ją dość topornie, nie spodziewałam się, że aż tak mnie wciągnie i że przeczytam ją tak szybko.
Tytuł książki może być dość mylący i według mnie zupełnie nie pasuje do jej treści - córka kata nie jest bowiem jej główną bohaterką, a raczej jedną z postaci pobocznych. Zagadkę morderstw dzieci, które pewnego dnia 1659 roku wzbudzają niepokój w bawarskim mieście Schongau, próbują bowiem rozwiązać inne postaci - kat we własnej osobie, przerażający, ale jednocześnie zdolny do współczucia i sprawiedliwej oceny Jakub Kuisl oraz młody medyk Simon Fronweiser, wbrew woli Jakuba przystawiający się jawnie do jego córki Magdaleny. Morderstwa są o tyle tajemnicze, że na ciałach wszystkich zabitych dzieci odnaleziono wyrysowany symbol, wskazujący prawie bezpośrednio na ich kontakty ze złymi mocami. O czarostwo oskarżona zostaje akuszerka Marta Stechlin, kobieta, która otaczała opieką wszystkie niechciane, osierocone i gnębione dzieci z miasta - a takie właśnie dzieci zostały ofiarami morderstw. Jakub Kuisl, z racji wykonywanego przez siebie zawodu, zmuszony jest do krwawego przesłuchiwania Stechlinowej, jednak do samego końca nie wierzy w jej winę....
Jak można się już domyślić z tego krótkiego opisu, "Córka kata" to książka kryminalna osadzona w realiach średniowiecznego, niemieckiego miasta. Autor przyznaje w posłowiu na końcu powieści, że nie wszystkie szczegóły zgadzają się z faktycznymi historycznymi realiami, jednak starał się zachować realizm na tyle, na ile było to możliwe - i według mnie wyszło naprawdę dobrze. Ponieważ pan Pötzsch, tworząc wizerunki postaci występujących w książce, wzorował się na własnych przodkach (ponoć kilkoro z nich faktycznie istniało i zgadzają się nawet ich dane takie jak nazwiska i wykonywane zawody),miał dostęp do odpowiedniej wiedzy i wiedzę tę wykorzystał. Dzięki temu utworzył realistyczny wizerunek kata zgadzający się z tym, jak postrzegany był przedstawiciel tego zawodu w przedstawionych czasach, przybliżając przy tym niektóre z mniej popularnych szczegółów pracy owych osób.
Będąc już przy temacie kata: spodziewałam się, że książka ta będzie znacznie bardziej krwawa i brutalna, wnioskując po scenie, która ją rozpoczyna - scenie nieudanej egzekucji. Na szczęście dla mnie, osoby wysoce wrażliwej na tego typu treści, okazało się, że sceny tortur stanowią zaledwie małą część tej powieści i służą bardziej ukazaniu realiów tamtejszego świata, niż jako takiemu wstrząśnięciu czytelnikiem.
Finalnie książkę tę bardzo dobrze mi się czytało, wciągnęła mnie i nawet zżyłam się z niektórymi postaciami, w tym z samym katem Jakubem Kuislem. Wątek kryminalny, choć miejscami dość naciągany, co przyznaje sam autor w posłowiu, też całkiem mnie wciągnął i nie udało mi się domyślić, kto zlecił morderstwa dzieci, mimo że łatwym było wywnioskowanie, z jakiej grupy społecznej postaci się wywodził. Nie jest to lektura lekka i przyjemna ze względu na brutalne realia, w jakich rozgrywa się akcja, ale myślę, że godna polecenia jako niezobowiązujący kryminał osadzony w czasach historycznych.

Do lektury tej książki podeszłam z niemałym dystansem - wiedząc, jaka jest jej tematyka, kto jest głównym bohaterem oraz nie będąc fanką drastycznych scen w książkach i filmach, długo zwlekałam z jej przeczytaniem. Właściwie wcale go nie planowałam, książkę tę moja kuzynka pożyczyła mojej mamie już jakiś czas temu, ale i ja w końcu postanowiłam spróbować ją przeczytać,...

Bardzo ciekawa powieść historyczna. Fabuła dotyczy śledztwa w sprawie śmierci kilkorga dzieci, jakie prowadzą miejscowy kat i młody medyk zakochany w tytułowej córce kata - Magdalenie. Oskarżona jest miejscowa akuszerka i jeśli nie znajdą się dowody na jej niewinność, wkrótce zostanie spalona na stosie.
Narracja jest sprawnie prowadzona, a cala powieść przemyślana i dobrze skonstruowana. Książka jest pokaźnych rozmiarów, więc tym bardziej należy to docenić. Polskie tłumaczenie jest bez zarzutu; widać też, że książka jest dopracowana pod względem redakcyjnym. Dzięki temu, i dzięki wiedzy oraz kreatywności autor,a lektura to czysta przyjemność.

Bardzo ciekawa powieść historyczna. Fabuła dotyczy śledztwa w sprawie śmierci kilkorga dzieci, jakie prowadzą miejscowy kat i młody medyk zakochany w tytułowej córce kata - Magdalenie. Oskarżona jest miejscowa akuszerka i jeśli nie znajdą się dowody na jej niewinność, wkrótce zostanie spalona na stosie.
Narracja jest sprawnie prowadzona, a cala powieść przemyślana i dobrze...

Lubię kryminały, ale ten do mnie nie trafił.

Lubię kryminały, ale ten do mnie nie trafił.

Zbierałam się do tej książki przez ponad 4 lata - wpierw zaczęłam czytać, lecz prędko odpadłam po mniej niż stu stronach i pamiętałam z tego jedynie toporność czytania. Książka zalegała jednak na mojej półce z groźbą powrotu i w końcu nadszedł moment, że dałam jej drugą szansę. Miałam więcej czasu i przyznam, że tym razem mnie wciągnęła.
Ot, taki kryminał osadzony w mrocznym mieście XVII wieku. Dość intrygujący, ale bez większego polotu. Na pewno dostarcza rozrywki, naturalistyczne opisy realiów przeszłości, czyli pozbawiony miałkiego decorum świat przedstawiony to z pewnością duża zaleta tej pozycji. Tytuł nadany tej powieści to zdecydowanie haczyk na czytelników, gdyż tytułowej córki jest tu niewiele i nie została ona jakoś wybitnie wyeksponowana, żeby mogła mieć wpływ na tok historii.
Do zarzucenia mam jeszcze, że autor pointrygował, pomieszał, a jednak rozwiązanie zagadki nie okazało się tak wstrząsające jak zapowiadał...

Zbierałam się do tej książki przez ponad 4 lata - wpierw zaczęłam czytać, lecz prędko odpadłam po mniej niż stu stronach i pamiętałam z tego jedynie toporność czytania. Książka zalegała jednak na mojej półce z groźbą powrotu i w końcu nadszedł moment, że dałam jej drugą szansę. Miałam więcej czasu i przyznam, że tym razem mnie wciągnęła.
Ot, taki kryminał osadzony w...

Wybór tej książki był strzałem w dziesiątkę. Znalazło się w niej wszystko to, czego oczekuję od dobrej lektury. Mamy tu odległe czasy, gdy jeszcze wierzono w czarownicę, magię i zbawienną moc stosu. Mamy intrygę, dobrze zarysowaną zagadkę. Są świetnie zakresleni bohaterowie, którzy nie grają nam na nerwach i w których uczucia i emocje możemy się wczuć. Największego smaczku dodaje jednak fakt, że autor jest potomkiem katowskiej rodziny.
Książka wciągnęła mnie na cały weekend. Z niecierpliwością czekałam na odwrócenie kolejnej strony, by dowiedzieć się co dalej. Kto stoi za morderstwami? Czemu dzieci mają taki znak na plecach? Gdzie ich kryjówka? Jakie były motywy sprawców? Pozycja zdecydowanie trzyma w napięciu i nawet wątek miłosny jest przyjemny. Z czystym sumieniem polecam.

Wybór tej książki był strzałem w dziesiątkę. Znalazło się w niej wszystko to, czego oczekuję od dobrej lektury. Mamy tu odległe czasy, gdy jeszcze wierzono w czarownicę, magię i zbawienną moc stosu. Mamy intrygę, dobrze zarysowaną zagadkę. Są świetnie zakresleni bohaterowie, którzy nie grają nam na nerwach i w których uczucia i emocje możemy się wczuć. Największego smaczku...

Uwaga- pochłonie cię do reszty! Wartka historia z historią miłosna, kryminałem i thrillerem w tle. Procesy czarownic, tortury rodem ze średniowiecza a to wszystko prawie zza miedzą, u naszych zachodnich sąsiadów. Nie mogłam się oderwać od czytania, a to, że autor jest potomkiem głównego bohatera- kata- dodawało tylko smaczku lekturze. Polecam lubiącym historię, zagadki i tajemnice!

Uwaga- pochłonie cię do reszty! Wartka historia z historią miłosna, kryminałem i thrillerem w tle. Procesy czarownic, tortury rodem ze średniowiecza a to wszystko prawie zza miedzą, u naszych zachodnich sąsiadów. Nie mogłam się oderwać od czytania, a to, że autor jest potomkiem głównego bohatera- kata- dodawało tylko smaczku lekturze. Polecam lubiącym historię, zagadki i...

Całkiem całkiem książka. Nie lubuję się w literaturze z czasów XVI wieku, gdyż czytając jakiekolwiek powieści drażni mnie tamtejsza głupota i zacofanie. Tak samo było i w tym przypadku. Wszelkim nowościom medycznym stanowczo mówimy nie i te zabobony o czarownicach- krew mnie zalewała. Książkę czyta się lekko, dobrze się rozkręcała, niemniej zakończenie mnie rozczarowało. Nie chcę zdradzać treści książki, ale autor mógłby się bardziej wysilić. Dobrze pokazana relacja Simon i Magdalena, ich "mezalians" i przesądy o katach. Dobrze, że żyjemy już w XXI wieku.

Całkiem całkiem książka. Nie lubuję się w literaturze z czasów XVI wieku, gdyż czytając jakiekolwiek powieści drażni mnie tamtejsza głupota i zacofanie. Tak samo było i w tym przypadku. Wszelkim nowościom medycznym stanowczo mówimy nie i te zabobony o czarownicach- krew mnie zalewała. Książkę czyta się lekko, dobrze się rozkręcała, niemniej zakończenie mnie rozczarowało....

Nieco historii, nieco przygody, a przede wszystkim bohater, któremu życzymy, aby się udało to, co zamierza. Przyjemna lektura, mimo że opasłe tomiszcze.

Nieco historii, nieco przygody, a przede wszystkim bohater, któremu życzymy, aby się udało to, co zamierza. Przyjemna lektura, mimo że opasłe tomiszcze.

Wciągająca historia. Po przeczytaniu żałuje, że to już koniec. Autorowi nie brakuje talentu do konstruowania dobrej fabuły, z prostej, bądź co bądź, historii. Szkoda, że po polsku wydano tylko jedną część.

Wciągająca historia. Po przeczytaniu żałuje, że to już koniec. Autorowi nie brakuje talentu do konstruowania dobrej fabuły, z prostej, bądź co bądź, historii. Szkoda, że po polsku wydano tylko jedną część.