więcej na: http://elzbietarogalska.blogspot.com/2017/08/recenzyjka-czowiek-wobec-losu-hanna.html

Książka zdecydowanie wybitna. Piękne ujęcie historyczne. Majstersztyk filozoficzny. Terminologia trudna ale da się zrozumieć - przecież nie jestem filozofem, a pedagogiem. Za wartość merytoryczną niech odpowie ilość zapisanych cytatów, które zmieściły się na 8 stronach kartki A4. Jest to książka sytuująca swoje rozważania między filozofią a literaturoznawstwem. Hanna Buczyńska-Garewicz zaciekawiła mnie mocno swoją twórczością, być może sięgnę po więcej pozycji wydawniczych tej autorki.

Całe spektrum rozmyślania na temat losu człowieka. Co ważne, bez konkretnej i jednoznacznej odpowiedzi. Czytelnik ma więc okazję pomyśleć samodzielnie nad poruszonym tematem. Refleksji sprzyja zgłębienie tematu z dość dużej rozbieżności czasowej, w której pisali wspominani przez autorkę filozofowie.

Osobiście jestem mocno zafascynowana prowadzoną narracją, konstrukcją zdań i wiedzą historyczną. Zatem dlaczego nie arcydzieło? Sądzę, że z powodu małej ilości samodzielnej myśli autorki. Omawia zdawkowo filozofię innych twórców - zdecydowanie na plus jest wydobywanie ich najgłębszych sensów; jednak brakuje czegoś w rodzaju "ja uważam, że". Niemniej to też ciekawy zabieg przytoczenia autorów bez określenia własnego stanowiska. Również dlatego nie ma 10/10 a jest 9/10, ponieważ momentami autorka się powtarza, trochę gubi - bardzo rzadko ale jednak wnikliwy czytelnik zauważy odbieganie od wątku głównego.

Polecam!

więcej na: http://elzbietarogalska.blogspot.com/2017/08/recenzyjka-czowiek-wobec-losu-hanna.html

Książka zdecydowanie wybitna. Piękne ujęcie historyczne. Majstersztyk filozoficzny. Terminologia trudna ale da się zrozumieć - przecież nie jestem filozofem, a pedagogiem. Za wartość merytoryczną niech odpowie ilość zapisanych cytatów, które zmieściły się na 8 stronach kartki...