Książka “Człowiek wobec losu” to fascynująca podróż przez historię filozofii i literatury, w której autorka bada różne aspekty i znaczenia pojęcia losu. Jakie są źródła i przemiany tego pojęcia? Jakie są jego implikacje dla ludzkiego życia, wolności i odpowiedzialności? Jakie są jego związki z innymi kategoriami, takimi jak przypadek, konieczność, wolna wola, fatum czy przeznaczenie? Na te i inne pytania stara się odpowiedzieć autorka, opierając się na bogatej erudycji i analitycznym umyśle.

Autorka analizuje dzieje losu od Kandyda Woltera do człowieka bez właściwości Musila. Pokazuje, jak pojęcie losu ulegało różnym interpretacjom i krytykom w zależności od epoki i kontekstu kulturowego. Przywołuje przykłady z filozofii klasycznej, oświecenia, romantyzmu, egzystencjalizmu i postmodernizmu. Nie ogranicza się jednak do filozofii, ale także odwołuje się do literatury, sztuki i religii. W ten sposób tworzy wielowymiarowy obraz losu jako zjawiska uniwersalnego i złożonego.

Książka jest napisana językiem klarownym i przystępnym, ale nie upraszczającym. Autorka nie narzuca własnej tezy ani nie daje gotowych odpowiedzi. Raczej stawia pytania i zachęca do refleksji nad własnym stosunkiem do losu. Książka jest więc nie tylko interesującym studium historyczno-filozoficznym, ale także inspirującym przewodnikiem po ludzkim doświadczeniu.

Jest to lektura godna polecenia każdemu, kto interesuje się filozofią, historią idei lub po prostu chce lepiej zrozumieć siebie i świat. To książka, która skłania do myślenia i poszerza horyzonty. To książka, która pokazuje, że los nie jest czymś obcym i nieuchronnym, ale częścią naszej ludzkiej kondycji.

Książka “Człowiek wobec losu” to fascynująca podróż przez historię filozofii i literatury, w której autorka bada różne aspekty i znaczenia pojęcia losu. Jakie są źródła i przemiany tego pojęcia? Jakie są jego implikacje dla ludzkiego życia, wolności i odpowiedzialności? Jakie są jego związki z innymi kategoriami, takimi jak przypadek, konieczność, wolna wola, fatum czy...

więcej na: http://elzbietarogalska.blogspot.com/2017/08/recenzyjka-czowiek-wobec-losu-hanna.html

Książka zdecydowanie wybitna. Piękne ujęcie historyczne. Majstersztyk filozoficzny. Terminologia trudna ale da się zrozumieć - przecież nie jestem filozofem, a pedagogiem. Za wartość merytoryczną niech odpowie ilość zapisanych cytatów, które zmieściły się na 8 stronach kartki A4. Jest to książka sytuująca swoje rozważania między filozofią a literaturoznawstwem. Hanna Buczyńska-Garewicz zaciekawiła mnie mocno swoją twórczością, być może sięgnę po więcej pozycji wydawniczych tej autorki.

Całe spektrum rozmyślania na temat losu człowieka. Co ważne, bez konkretnej i jednoznacznej odpowiedzi. Czytelnik ma więc okazję pomyśleć samodzielnie nad poruszonym tematem. Refleksji sprzyja zgłębienie tematu z dość dużej rozbieżności czasowej, w której pisali wspominani przez autorkę filozofowie.

Osobiście jestem mocno zafascynowana prowadzoną narracją, konstrukcją zdań i wiedzą historyczną. Zatem dlaczego nie arcydzieło? Sądzę, że z powodu małej ilości samodzielnej myśli autorki. Omawia zdawkowo filozofię innych twórców - zdecydowanie na plus jest wydobywanie ich najgłębszych sensów; jednak brakuje czegoś w rodzaju "ja uważam, że". Niemniej to też ciekawy zabieg przytoczenia autorów bez określenia własnego stanowiska. Również dlatego nie ma 10/10 a jest 9/10, ponieważ momentami autorka się powtarza, trochę gubi - bardzo rzadko ale jednak wnikliwy czytelnik zauważy odbieganie od wątku głównego.

Polecam!

więcej na: http://elzbietarogalska.blogspot.com/2017/08/recenzyjka-czowiek-wobec-losu-hanna.html

Książka zdecydowanie wybitna. Piękne ujęcie historyczne. Majstersztyk filozoficzny. Terminologia trudna ale da się zrozumieć - przecież nie jestem filozofem, a pedagogiem. Za wartość merytoryczną niech odpowie ilość zapisanych cytatów, które zmieściły się na 8 stronach kartki...